Ramon Allones Allones No.3

[Epicure V]

Noblezas 138 x 52
dress 10
2021 release, released 2023

PTE DIC 22

να που ξαναβλέπουμε στην πιάτσα ένα Noblezas μετά το Partagas Series No.1 LE 2017
αυτή τη φορά πρόκειται για regular κυκλοφορία που είχε αναγγελθεί για το 2021 αλλά βγήκε μόλις φέτος
σημειωτέον πως ως format είναι μόλις 3 χιλιοστά πιο μακρύ από ένα Edmundo

είναι ουσιαστικά η πρώτη προσθήκη στο regular vitolario των Αγιόνες μετά από πολλά-πολλά χρόνια
μιας και το LCDH Superiores που κυκλοφορεί μεν στην αγορά από το 2010 δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως πούρο κανονικής παραγωγής
να προσθέσω πως το 52 ring gauge είναι το μεγαλύτερο που έχει φορέσει ποτέ regular RA

η συσκευασία είναι 10άρα dress και η ελληνική τιμή του στικ 23 €



εμφανισιακά το Robusto Extra έχει αρκετές ραγάδες κι άτεχνο τελείωμα σε καπάκι και πόδι
έσταξε η ουρά τ’ αλόγου θα μου πείτε, αλλά τα γράφω γιατί οι φίλοι μας οι κουβανοί πουλάνε πολύ παραμύθι
με τον διατυμπανιζόμενο «επαναπροσδιορισμό της πολυτέλειας στο κουβανέζικο πούρο» τον οποίο πληρώνουμε χρυσάφι
να αποδεικνύεται ντεμέκ και κλάιν-μάιν πάνω στο γνωστό ρεφρέν «φύκια για μεταξωτές κορδέλες»

απ’ την άλλη, αναρωτιέμαι πραγματικά πώς το άφησαν το καημένο το νεοφερμένο το Noblezas μόνο με ένα δαχτυλίδι…



για να δούμε όμως και στο δια ταύτα τι ψάρια πιάνει…

σώμα και πόδι μυρίζουν tobacco χωρίς άλλον αρωματικό προσδιορισμό
μετά το κόψιμο τα κρύα puffs είναι κι αυτά υποτονικά χωρίς χρώμα

οι πρώτες τζούρες ακολουθώντας το ίδιο μοτίβο είναι ουδέτερες χωρίς ιδιαίτερη ταυτότητα
ακούγονται νότες από κέδρο και σανό, και μια υφέρπουσα γλύκα καραμέλας στο «πατάει αλλά δεν ακουμπάει»
κουλάρω κι αφήνω το πούρο να ανασάνει ρουφώντας τη straight cuba libre μου



το σώμα παραμένει προς το παρόν ασθενές, το ίδιο και το strength
τουτέστιν το No.3 συστήνεται με light διάθεση, γεγονός όχι και τόσο κολακευτικό για πούρο οκτώ μηνών

κάπου πάει να θυμίσει RASS, με ασθενικά φρούτα, καραμέλα, κακάο-σκούρα σοκολάτα, και μπαχαρικά ζαχαροπλαστικής
αλλά όλα παραμένουν λίγο μετέωρα, κινούμενα μεταξύ πραγματικότητας και υποψίας
η μύτη ωστόσο είν’ ωραία, με καβουρδισμένους κόκκους καφέ, δέρματα, και μυρωδάτα ξύλα



εναποθέτω την πρώτη στάχτη έχοντας μπει στο 2/3 κι αναζητώντας τον καταραμένο τον Godot
ξαφνικά το πούρο κάνει ένα σύντομο ντεμαράζ βγάζοντας μια νόστιμη κρέμα
με συστατικά κέδρο, απαλές νότες λεμονανθού, μαύρο πιπέρι και σοκολάτα

το ευχάριστο αυτό αρωματικό διάλειμμα όμως κρατάει δυστυχώς μόνο για λίγο
με την ένταση στο μεταξύ να έχει κερδίσει 1-2 κλικ



το Noblezas συνεχίζει να πορεύεται χωρίς να διεκδικεί δάφνες πολυπλοκότητας
με ελάχιστες αλλαγές στην παλέτα του και καινούργια προσθήκη τα ξηροκάρπια πάνω σ΄ έναν ξυλώδη καμβά
μαζί μ’ έναν floral πολτό από άνθη και φρούτα

ρίχνω και την δεύτερη στάχτη και ετοιμάζομαι για αποφώνηση καθώς μια dry αίσθηση αρχίζει ν' αγκαλιάζει το πούρο
με μια χούφτα πολύχρωμα τσίλια και μπόλικη νικοτίνη να γράφουν τους τίτλους του τέλους

δεν κομίζει γλαύκας το νέο Ramon και ομολογώ πως μου άφησε μια κάποια αίσθηση απογοήτευσης
πλην όμως - δεδομένης και της νεότητας του - για οριστικά συμπεράσματα θα χρειαστεί οπωσδήποτε επανεξέταση

προς το παρόν δεν πείθει…

[Epicure V]

Δοκίμασα κι εγώ ένα αλλά δεν μου είπε και πολλά πράγματα, θα το χαρακτήριζα υποτονικό.
Και δεν ήταν με την καμία 52, το πολύ 51 και μάλιστα τσιγκούνικο. Το Edmundo δίπλα του δείχνει αρκετά πιο χοντρό.

[Τάκης]

τώρα που το λες...

[jgeorgost]

Δοκίμασα κι εγώ ένα αλλά δεν μου είπε και πολλά πράγματα, θα το χαρακτήριζα υποτονικό.
Και δεν ήταν με την καμία 52, το πολύ 51 και μάλιστα τσιγκούνικο. Το Edmundo δίπλα του δείχνει αρκετά πιο χοντρό.

Θα συμφωνήσω και εγώ! Είχα την τύχη να δοκιμάσω ένα πριν λίγες ημέρες και θα το έλεγα μέτριο και ανέτιμο, βέβαια με τίποτα δεν θα το κατέτασσα στα χάλια! Τραβούσε πολύ καλά αλλά απο την μέση και έπειτα ήταν υποτονικό.

[suleygiannis]

Allones No.3
OEG NOV 22
Για να δούμε τι λέει κι αυτό.
Το πούρο έχει ένα πανέμορφο μαυριδερό εντελώς λαδερό σέξι ραπερ και θυμίζει έντονα σε εμφάνιση τη λιμιτάδα του 2017, το Partagas Series No.1
Οι γεύσεις που έχω σημειώσει είναι ξύλο, καρύδια, κρέμα, φιλέ αμυγδάλου, καραμέλα μέχρι τη μέση. Μου φαίνεται παντελώς ανέτοιμο, με ελαφρύ σώμα, αλλά με πολλή νικοτίνη. Μετά τη μέση πάντως έγινε καλύτερο, με ζάχαρη, αμύγδαλα και λουλούδια. Παντελώς ανέτοιμο, νομίζω θέλει τουλάχιστον δύο τρία χρόνια ακόμα, το ακριβώς αντίθετο με τη νέα κυκλοφορία των Rafael Gonzalez που μου άρεσε περισσότερο και είναι έτοιμο για κάπνισμα.