Rafael Gonzalez Lonsdales

[Epicure V]

Cervantes 165 x 42
dress25, discontinued 2006

κλασικό, αριστοκρατικό πούρο
σύνθετο και μοναδικό, με αυστηρά δική του προσωπικότητα
που διαφέρει αρκετά από τα ομογάλακτα αδέλφια του

κάνω απόψε ένα back to the future σ’ ένα NRG ABR 05
που αρχίζει γεμάτα, με τσαμπουκά και πικάντικες γκαζιές
αλλά η καρδιά του είναι ευαίσθητη, γήινη και ανθισμένη
απίστευτα πλούσια σε συναισθήματα και εναλλαγές
που δύσκολα μπορεί κάποιος να αφομοιώσει από την πρώτη επαφή
κι αν το επιχειρήσει, απαιτείται αυστηρή συγκέντρωση και πειθαρχία

το πούρο είναι ένας ποταμός γεύσεων
μια πολύπλοκη συμφωνία χρωμάτων, αρωμάτων και διαθέσεων
που παρελαύνουν λίγο άναρχα είναι αλήθεια, αλλά ίσως και γι αυτό εκπλήσσουν
με το άστατο σενάριο τους και την άναρχη δόμηση της παρουσίας τους

γη, άνθη, ξηροί καρποί, μπαχαρικά, καρύδια, καφές, ξύλα, σοκολάτα, πιπέρι
που μπλέκονται με νότες από τσάι, πορτοκάλι, μαύρη ζάχαρη, κανέλα και γλυκόριζα
αυτή η αλλόκοτα θεσπέσια μίξη, αφήνει μια υπέροχη αίσθηση στον ουρανίσκο
τόσο ώριμη και ισορροπημένη, για να ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό

υπάρχει και μια ελαφρώς όξινη νότα, που εμφανίζεται πού και πού αντιστικτικά
κι άλλοτε παρουσιάζεται ως «γλυκιά και πικρή» παραλλαγή της αγάπης
αλλά είναι απλά ένας ήχος μέσα στη μουσική συμφωνία αυτού του ιδιαίτερου habano

που κι απόψε, για μια ακόμα φορά, με συνάρπασε με το χαρακτήρα του
χαρίζοντας μου μια λεπτή και συγχρόνως βαθιά ευχαρίστηση
θα πρέπει να αραιώσω αρκετά όμως, από την πάντα επιθυμητή του παρέα
γιατί δυστυχώς, τα αποθέματα όσο πάνε και λιγοστεύουν

έξοχο πούρο, στα όρια του «κατανυκτικού»…

[sigaras]

Μέρες είχα να καπνίσω και ήθελα να καπνίσω κάτι εξαιρετικό.
Αυτό το θερβάντες ήταν το τελευταίο από μία διαστημική κούτα αγορασμένη από Κύπρο και σπλιταρισμένη με harmonica. Όποιος είχε καπνίσει από την κούτα εκείνη, έβαζε το πούρο στο τοπ-10 του.
Και το χθεσινό δεν υστερούσε πουθενά σε σχέση με τα αδερφάκια του.

Κρέμες, βανίλια, σοκολάτα γάλακτος, ζάχαρη, γκοφρέτες, απίστευτα ξύλα, ολοζώντανα βούτυρα, κακάο και καφές, αρμονικά συνδυασμένα και με απίστευτη ισορροπία.
τρομερό πούρο και ήδη δεν ξέρω τι θα πρωτοβάλω στο επόμενο τοπ-10.

[alexandros]

τοπ 5 ηταν αυτα τα πουρα οχι τοπ 10
καταπληκτικα με απιστευτη ασταθια
ενα δικο σου ηταν ελτοραντο και ενα απο τον σπυρο δεν καπνιζοταν

[Junior]

Σούρουπο, στις όχθες μιας καθάριας λίμνης αγκαλιασμένης από δάσος
μια λευκοντυμένη νεραΐδα κάθεται σε μια πέτρα και με αργές κινήσεις
που λες και ακυρώνουν τη ροη του χρόνου στρίβει ένα πούρο.

Αν η παραπάνω σκηνή είχε κάποτε συμβεί, και το εν λογω πούρο είχε
πέσει στα χέρια μου, τότε, μα τον Χούλιο ήταν το συγκεκριμένο Rafael
Gonzalez Lonsdales του 2002.
Ένας γαλήνιος ωκεανός γεύσεων. Τσάι, καφές, σοκολάτα, γη, φουντούκια,
καραμέλα, άνθη, κέικ, βανίλια. Χωρις ποτέ κάποια από αυτές να παίρνει το
πάνω χερι. Λες και συνομιλούσαν μεταξύ τους –και μαζί μου.
Έχασα την μπάλα.
Παράτησα το βιβλίο που σκόπευα να διαβάσω και ταξίδεψα.
Όταν το πούρο τελείωσε νόμισα ότι κάηκε γρήγορα. Είχε όμως περάσει πάνω
από μια ώρα. Είχα την αισθηση ότι έβγαινα από αεροπλάνο. Ήμουν σαν χαμένος
για αρκετή ώρα μετά.

Από τα καλύτερα πούρα που εχω κάνει.
DeepEldorado.

[Vr Andreas]

LCD Tournesol

κλείνουν κιόλας 15 χρόνια από τη διαγραφή αυτού του λαμπρού Cervantes
διάστημα μέσα στο οποίο άλλαξε πολύ και η γενικότερη φιλοσοφία των μανδαρίνων
που διαχειρίζονται τα τελευταία χρόνια τις τύχες του κουβανέζικου πούρου
με ροπή και σαφή τάση προς όλο και πιο υψηλά λιπαρά

για παράδειγμα, κοιτάξτε τι γενοκτονία έχει συντελεστεί σ’ αυτό το αριστοκρατικό format:
από τα 19 (δέκα + εννέα) 165 x 42 Cervantes που υπήρχαν μέχρι πριν κάποια χρόνια
οι κατσαπλιάδες άφησαν ολόκληρη Κούβα με το εξής ένα: Montecristo No.1

στoν πίνακα του 1930 εικονίζεται ο Sir Hugh Cecil Lowther, 5th Earl of Lonsdale (1857-1944)
το πορτραίτο του οποίου ως «νονού» του πούρου υπήρχε στο 25άρι dress




το στικ είναι «ζωντανό», μαλακό και ζουμερό δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση
το pre βγάζει στην επιφάνεια ιδιαίτερα αρώματα από καρπό σχίνου, κάστανο, βρώμη, και κάτι σαν τιραμισού
από τις πρώτες νότες καταλαβαίνω πως έχω να κάνω με κάτι σύνθετο με λεπτεπίλεπτες εκφάνσεις
έρχονται με τη μία σανταλόξυλα, ζαχαρωμένα φρούτα, και γλυκά μπαχαρικά
υπάρχουν μια αρμονία και μια ισορροπία στο πούρο σχεδόν συγκινητικές



κι ύστερα αρχίζει μια παρέλαση από γεύσεις σε αραχνούφαντο προφίλ, σμουθιάρικες αλλά ανάγλυφες
τσάι, λουλούδια, μαλακά δέρματα, μέντα, ανθόμελο, εναλλάσσονται με τριμμένο καρυδάκι και ένα μιξ δημητριακών
υπάρχει κι εκείνο το τιραμισού, πασπαλισμένο με κακάο και κουβερτούρα



παρά τα χρόνια του μετά τη μέση βρίσκει ένα μπόλικο σώμα που πολλαπλασιάζει την απόλαυση
καθώς η παλέτα του συμπληρώνεται με μαλακά ξύλα, σοκολάτα γάλακτος, βανίλια, και μαρμελάδα πορτοκάλι

muy bien Θάνο, μου θύμισε παλιές ένδοξες στιγμές, muchas gracias amigo!

[Petran]

Θυμάμαι να έχω καπνίσει ένα τέτοιο πριν χρόνια, χορηγία του Σουλεϊμάν, που μου είχε παρει το μυαλό. Από τότε όσα είχα καπνίσει από φίλους, γνωστους και μαγαζιά ήταν αδιάφορα ή δεν τραβάγαν καθόλου.
Κάποια στιγμή βρήκα μερικές παλιες κουτες και μετά από επιθεωρηση σε όλες κατέληξα με μερικά στικς στα χέρια μου.

Το συγκεκριμένο δείχνει ολοζωντανο αν και λίγο σφιχτό. Κρυο μυρίζει μέλι και βάφλα.

Κόβω και ευτυχώς ρουφάει μια χαρά. Ασθενικο πρε με λίγα χόρτα; βότανα; άχυρο; μόνο για το μέλι μπορώ να είμαι σίγουρος.

Οι πρωτες τζουρες δίνουν μπόλικα αμυγδαλα και λίγα φλοράλ στοιχεία. Ένα απαλό δέρμα κάνει το περασμα του .

Μέλια και καφέδες θα ακολουθήσουν ενώ σιγά σιγά ξεκίνησε και μια μπιτερ σοκολάτα. Και ακόμα δεν έχω φτάσει στην μεση.
Το πουρο είναι απόλυτα ισορροπημένο και ευγενικό. Λεπτές γευσεις και αρώματα, πραγμα απολυτα λογικο για την ηλικία του.

Ο καφες έχει τελειώσει εδώ και ώρα και έχει έρθει η ώρα για το τσίπουρο. Ευτυχώς δεν καπελωνει το πουρο αλλά κάνει αντίθεση και το ζωντανεύει και άλλο.
Μια κρέμα κάνει δειλά δειλά την εμφάνιση της.
Βρεγμένη γη, τσάι, γλυκά μπαχαρικά, κακάο σκόνη, τριμμένη σοκολάτα...

Ένα μαυρο πιπερι που μόλις έσπασε ο μυλος ξεκίνησε στην μέση της διαδρομή. Τα αμυγδαλα έχουν γίνει αμυγδαλοπαστα και έχουν για παρεα και φουντούκια.
Το μαυροπιπερο σιγά σιγά αλλάζει σε ένα ιντριγκαδορικο καγιεν. Σίγουρα έχει και λίγο λευκό πιπερι μέσα το μείγμα.
Και μετά αρχίζουν τα ξυλα... Πολλά ξυλα ανακατεμένα μεταξύ τους. Πευκα, έλατα, κυπαρίσσια, κεδροι, σανταλόξυλοΠαλιά απαλά και ευγενικά μοσχομυριζουν όπως ο γαλάζιος καπνός γεμίζει τον χώρο.

Η κρέμα εχει παρει κεφάλι, έχει και κανέλα τριμμένη από πανω. Σμουυυυθ σας λέω, άλλο πραμα τζουρα με την τζουρα με ταξιδεύει σε μια παλια Αβάνα-καραβανα από αυτές που δεν γεννιουνται πια, δυστυχώς...

[Epicure V]

με τον αέρα να παίζει τα blues του στο παραθύρι μου και τη θάλασσα ν’ ασπρίζει από το φρέσκο Γρέγο
το θερβάντες έφερε ένα κύμα νοσταλγίας από μια Κούβα και μια εποχή χαμένες στο χρόνο
κουβαλώντας ένα πλατύ ποτάμι γεύσεων που πλημμύρισε τη νεραϊδοσπηλιά μου

σανταλόξυλα, βότανα, βανίλια, γκοφρέτα βουτύρου, σοκολάτα, μέλι, πορτοκάλι
κρέμα, καφές, κέικ μπαχαρικών, δέρμα, άνθη, ζαχαρωτά, κανέλα, καραμέλα
παρέλασαν σαν ξωτικά χοροπηδώντας στα γαλάζια συννεφάκια της καπνιστικής μου νιρβάνας

φαίνονται πολλά..??
μπα, και λίγα πρόλαβα να σημειώσω μέσα στην ηλεκτρική βροχή συναισθημάτων
και το παραληρηματικό κρεσέντο των αισθήσεων που με κατέλαβαν

πούρο-αναφορά για το τι σήμαινε «αβάνα» κάποτε
πλήρης, κατέβηκα στο λιμανάκι να δολώσω παραγάδι…