cigarsforum.gr

θα με ειχατε μεθυσει δεν εξηγειται αλλιως

La casa de Stathis
Απο την κουτα που αναφέρει λιγο παραπάνω, συνόδευσε ενα πολυ ωραίο fredo.
Τράβηγμα τόσο όσο για να μην τελειώσει στο δεκάλεπτο.

Φουλ με το εμπα, πιπερια , δέρματα και βαριά λιβάνια έρχονται στην μύτη. Ευτυχώς εχω γεμάτο στομάχι....

Το πουρακι τα σπάει ολικώς!!! Καπάκι εχει ανατολίτικα μπαχάρια και βαριά κρέμα. Πολυ δέρμα καλα ολα στις σωστές δόσεις.
Κόβω τις τζουρες γιατι γουστάρω τρελά!

Καβαλάω το μισάωρο και το D6 κεντάει!
Τωρα εχει κέδρους , φρέσκα κάρβουνα , καφε βαρύ και τα απανταχού δέρματα.

Γεμάτα 40’ απόλαυσης!

Σταθαρε σε ευχαριστω πολυ!!

το τελευταίο που κάπνισα ήταν πάλι χορηγία (Στάθης)
και μου φάνηκε σαν να ένωσε τις χαμένες κουκίδες του «παλιού» καλού D6 με το σήμερα
μιας και οι δρόμοι μας χωρίσανε μετά από κάμποσες απανωτές μετριούμπες

ο Θάνος στην πρόσφατη επίσκεψη του μου πασάρισε άλλο ένα D6 (δεν έχω στοιχεία)
που από το pre δίνει εξαιρετικά διαπιστευτήρια, με πολύ μέλι, καρπούς, γκοφρέτα και κουβανέζικη γη

το κοντό από το πρώτο puff θυμίζει τα λουκουμάκια της πρότερης εποχής
με φουλ κρέμα βανίλια, γλυκά μπαχαρικά, κακάο και τσίλι
βγάζοντας μερακλωμένους νταλκάδες με πολύ σώμα και δύναμη



η παλέτα του στην πορεία εμπλουτίζεται με δέρματα, εσπρέσο, nuts, και γη
μαγειρεύοντας σιγά-σιγά εκείνο το εξαίσιο κουβανέζικο παντεσπάνι
πριν ολοκληρώσει τη σύντομη πορεία του και γίνει μια μικρή γόπα στο τασάκι μου
ιντριγκάροντας την παλιά ψαράδικη έκφραση «τι είναι ο κάβουρας και τι ‘ναι το ζουμί του»

εντάξει, η ελληνική τιμή (12,50 €) γι’ αυτό το νανορομπούστο της μεγάλης των Partagas σχολής είναι εξωφρενική
αλλά αυτός δεν είναι δα και ο κρίσιμος παράγοντας που καθορίζει την ποιότητα ενός πούρου

Θάνο πολύ καλό το «μικρό», gracias amigo!

Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε ο ζουμπάς Τάκη

PTR ABR 17

Τώρα τελευταία όταν αναζητώ κάτι γρήγορο και μπόλικο το χέρι πάει όλο και πιο συχνά στο D6.
Διαφορά σκόρπια και κάνα δυο καλές πεντάδες,με έφεραν στην αναζήτησή 20αδας, κατέληξα σε 25αδα χάρτινη που βρήκε σπίτι σε ξύλινο καμπινεδακι από petit robusto.

Το μικρό είναι ξεμυάλισμα.
Κακάο, τσίλι, διαφορά μπαχάρια, δέρματα νωπά και πιπεριά στην γλώσσα, μου δίνουν αυτό ακριβώς που περίμενα.
Γεύσεις στακάτες,βαθιές με το καλημέρα, που δεν είναι μακριά από το καληνύχτα.
Έτσι πρέπει να είναι οι σβέλτες μπόλικες φουμες.
Γρήγορα έρχονται κρέμες με κανελογαρυφαλα, τα δέρματα μένουν, εσπρέσο πικρό καβουρδισμένο.
Έχει και τραγανά φιστίκια αραπικα , καβουρδισμενα, και ξανά πιπεριά και τσολιά ζιωηρά.

Ζωντανό, συναρπαστικό μικρό!

Παρέα του για απόψε ένας νησιώτης τέρας, από αυτούς που διώχνουν COVID και λοιπές ιώσεις, με υπέρ πλούσια παλέτα και μια τεράστια ταμπέλα, Προσοχή , δεν κάνω χαρές σε κανένα....

από «ξεχασμένη» γερμανική πεντάδα που είχα πάρει πριν κάμποσα χρόνια

το υπέρκοντο robusto μοσχομυρίζει άνθη και σταφίδες
και στο κρύο βγάζει ζουμερές φρουτώδεις νότες ροδάκινου

μετά τη φλόγα στην αρχή υπάρχει μία έκρηξη από πιπέρι
αλλά γρήγορα το numero seis ηρεμεί, κι όχι απλά ηρεμεί - αλλά κρεμίζει κιόλας
με ολοκάθαρες νότες από σοκολάτα, δέρμα, παξιμάδι, πριονίδι
και περαστικές πινελιές από ένα πολύ γλυκό μανταρίνι

υπάρχουν ακόμα καφές και floral νότες, και για κάποιες τζούρες εμφανίζεται ένα σκούρο φρούτο - μούρο ίσως
με έναν μερακλίδικο συνδυασμό από αλάτι-πιπέρι-ξύλο-δέρμα-nuts να υπογράφουν το νταλκαδιάρικο τέλος

πούρακλος, όπως τον θυμόμουνα στις αρχές του
εν Ελλάδι η τιμή του έχει σκαρφαλώσει στα 13,60 €

1η εκτέλεση από 5άρι box που η κούτα του έλεγε NOV 21 προχθές το βράδυ!



Το λαδωμένο του κορμί και οι μυρωδιές του, προϊδεάζουν για δυναμίτη σε συσκευασία τσέπης! Κόβω και έχει μια ολόκληρη γούβα στο τελείωμά του, τραβάω και είναι φουλ έντονο το πιπέρι και το δέρμα.


Ανάβω και μπαίνει με τσαμπουκά σε μια πιπεράτη πίστα μέσα στα δέρματα και τις σταφίδες. Δυνατό, με παχύ καπνό και σταθερό κάψιμο.
Συνεχίζει με ξηρούς καρπούς πικρούς από τα πιπέρια και πάντα με γεμάτη μεστή γεύση που σου θυμίζει ότι είναι εδώ δυνατά για να σε κυριέψει.
Κλείνει στην ίδια ένταση χωρίς να χάνει τον ρυθμό του και θα έλεγα προς το τελείωμα πως εμφανίστηκε βαρύς ελληνικός καφές μέσα στα πιπέρια.


Ενώ είμαι αραχτός στο μπαλκόνι της "εξορίας" και πορωμένος από την έντασή του, κάνω να σηκωθώ και συνειδητοποιώ πόσο δίκιο έχετε μερικοί που λέτε ότι χρειάζεται γεμάτο στομάχι! Δεν μετανιώνω γιατί το απόλαυσα, αλλά έκανα μια ώρα περίπου να συνέλθω από την ζαλούρα!