Montecristo Especiales No.2

[Στάθης]

Μόνος στο σπίτι και είπα να κάψω κάτι ωραίο μετά την πρωινή προπόνηση...
Στικ αγορασμένο χύμα από τα ξένα που το έχω στο ταπερ κοντά 2 χρόνια...
κόβω τραβάω όλα καλά... Λίγο προς το σφιχτό αλλά χωρίς να προβληματίζει...



Κανελα γνήσια Κεϋλάνης με το καλημέρα, Γλυκό κέδρο, βουτυρο κακαο, νοτισμένο χώμα, υγρό ψωμί με προζύμι... Και είμαι ακόμα στο 1/3... Το σπίτι μοσχοβολάει Χριστούγεννα ... Θα βάλω κάτι να πιω λέω... Νωρίς είναι για ουίσκι... Και βάζω ένα ρουμακι



Μελι, παλιά ξύλα και φίνα δέρματα, ροζ αρωματικά πιπερακια χωρίς καθόλου αψάδα...
Γλυκιά βουτυράτη κρεμα να ρέει σε μια ζεστή μους σοκολάτας, γλυκιά ζύμη, κέδρο, αρχοντικά μπαχαρικά, Βίντατζ δέρματα...
όλα αυτά σε ένα πούρο για ΤΟΠ ΤΕΝ !!!

https://www.youtube.com/watch?v=5RVsouT ... mc&index=6

Γιατί δεν έχω μια κούτα από δαύτα δεν ξέρω...

[Fairlight]

Ω ρε, έχω τον ίδιο κωδικό και δεν τα έχω αγγίξει καν γιατί έχω μερικά παλιά ακόμα. Καλά τόσο νέο πούρο και δεν έβγαλε κάτι κακό Στάθη?

[harmonica]

Που αναφέρεται ο κωδικός?

[Στάθης]

Ω ρε, έχω τον ίδιο κωδικό και δεν τα έχω αγγίξει καν γιατί έχω μερικά παλιά ακόμα. Καλά τόσο νέο πούρο και δεν έβγαλε κάτι κακό Στάθη?

Θωμά εμείς έχουμε ίδια κούτα από τα Especial Laguito No1 όχι το Laguito No.2

Από την δικιά μας κούτα έχει καπνίσει ο Θάνος εδώ

viewtopic.php?f=214&t=1304

[Assos]

Νομίζω η ηλικία του είναι του ‘04... ας με βοηθήσει ο Στάθης σε αυτό καθώς αγοράσαμε από την ίδια κούτα αλλά δεν κατέγραψα κωδικό...
όπως και να έχει είναι μια παλιάτζούρα, τέλεια φτιαγμένη! Μυρίζει μέλι, βούτυρα και αποξηραμένα φρούτα, έχοντας ένα τράβηγμα εκπληκτικό!







Μέλια απαλά και ξηροί καρποί καβουρδισμένοι γέμισαν το στόμα μου από την αρχή!
Μπισκότα βουτύρου και ζεστό ψωμί με ένα καπνό που μύριζε γλυκά και μελένια!
Έχω τρελαθεί! Τι πούρο Θεέ μου...
το πάω σιγά σιγά και απολαμβάνω...
να και τα μελομακάρονα και η κανέλα και λίγο δέρμα και μπόλικη κρέμα γάλακτος στα τελειώματα...
αρμονία σε όλα τα επίπεδα και όπως πρέπει να είναι ένα πούρο κορυφή!
Πήγαμε για πρώτη φορά στη νήσο el dorado για φέτος και το πούρο μπαίνει top ten!
Ορίστε...

[Στάθης]

MPC OCT ‘04 Γιώργο.

[Στάθης]

LCD Suleygiannis

και μετά μου λέτε δεν υπάρχει εκλεκτική συγγένεια cult και πούρου…
για διαβάστε από την αρχή όλο το νήμα, και κυρίως την πρώτη σελίδα!

το μικρό λαγίτο του Κόμη Κάπα αποδεικνύει περίτρανα πως δύναται να γεννά καλτοκαταστάσεις και καλτοσυναισθήματα
και λέω δύναται, διότι για να λάβει χώρα αυτό το εξαίσιο και εν μέρη μεταφυσικό συμβάν
απαιτείται – μεταξύ άλλων – και αμφίδρομη επικοινωνία καπνιστή-πούρου

η panetela που με κέρασε ο John είναι νομίζω του ‘17
το πούρο μέχρι πριν δέκα περίπου χρόνια ερχόταν και στην Ελλάδα με τελευταία τιμή 10,80 €
και κάποτε έβγαινε και σε Semi boîte nature box of 10 cigars (discontinued pre 2000)
αλλά και σε Cajón of 100 cigars in cellophane (discontinued ‘80s)

μετά το κόψιμο προκύπτει θέμα, στούμπα κατά το ήμισυ, κοινώς δυσκοίλιο τράβηγμα
ανάθεμα στους κατσαπλιάδες που το στρίψανε και τους τζιτζιφιόγκους που υποτίθεται τους ελέγχουν
τέσπα, μετά από επίμονο και προσεκτικό μερεμέτι η βλάβη απεκατεστάθη και η Στενή Πύλη άνοιξε
και ευτυχώς, γιατί το πούρο άρχισε να βγάζει παπάδες από τις πρώτες τζούρες



μετά από ένα pre με κάνα δυο είδη καραμέλας, βανίλια, και καλοκαιρινά φρούτα
ξεκίνησε με καμένη ζάχαρη, σοκολάτα γάλακτος, μαλακό κέδρο, και αλατοπίπερα
συνέχισε με βανίλια, καραμέλα, αρωματικά ξύλα, και πούδρα κακάο
και ολοκλήρωσε με μελόψωμα, καφέδες, κάποιες floral νύξεις, και πολύ σοκολάτα

εξαίρετη φούμα που αν ήταν και απροβλημάτιστη θα άγγιζε κορυφή
Γιάννη ευχαριστώ!



πάρτε και μια DDR (τη λαοκρατική λέω), κατ’ εξοχήν καλτοχώρα του πάλαι ποτέ
που η μελέτη της χρήζει τουλάχιστον δέκα πανεπιστημιακές έδρες και τόνους ψυχανάλυση
και παράλληλα γεννά τάσεις πνευματικής αυτοχειρίας και ακατάσχετες ιστορικές πορδές

[suleygiannis]

Τάκη πολύ στεναχωρήθηκα που δεν τραβούσε. 2-3 έχω κάψει που τραβούσαν ιδανικά. Τι να πω...
Για την ιστορία ο κωδικός ASR DIC 17.
Ένα που κάπνισα πριν 10 μέρες περίπου ήταν απίστευτο

[Τάκης]

UAP AGO 10

το εσπεθιάλες νούμερο ντος του 2010 έχει ξεμείνει από γερμανικό sbn
το καπνίζω διαβάζοντας τα δυο post του captain Tommi στο thread, Νοέμβριος του 2018 και Φεβρουάριος του 2019
δεν ξέρω, αλλά μου φαίνεται πως έχει περάσει ένας αιώνας από τότε…

το στικ είναι ένα ποτάμι που για έντεκα χρόνια φιδογύριζε σε λόφους και πεδιάδες
μέχρι να ‘ρθει η μέρα του να βγάλει κι αυτό - όπως όλα τα ποτάμια - στη θάλασσα

κέδρος, λιωμένη σοκολάτα, ψητό κάστανο, καψαλισμένη ζάχαρη – το λες και μαλλί της γριάς
ξηροί καρποί - κυρίως φουντούκι, σκούρος καβουρδισμένος καφές, μέντα, μέλι, μαύρο πιπέρι, μανιτάρια
και κρέμα…κρέμα…κρέμα…ατελείωτη κρέμα

τη λατρεύω αυτή την Panetela-Laguito, «τόσο καλή όσο κι ένα πετυχημένο αργό sex» όπως έλεγε κι ένας γνωστός μου
από τα ιερά πούρα του regular vitolario της Κούβας που κάθε του πυρά είναι μια μυσταγωγική λιτανεία για ασεβείς...

[lefteris c]

Μπορεί ημερολογιακά το καλοκαίρι να κατεδαφίστηκε αλλά οι ζεστές νύχτες του μας κάνουν ακόμη παρέα,
έτσι λοιπόν πήρα μαζί μου 2 στικς especial No.2 για να καπνιστούν παρέα με τον Κωνσταντίνο στο μαγαζί του.

2,5 χρόνων τα πούρα με κωδικό:



Ο πρώην μπαλαδόρος έχει φτιάξει ένα εκπληκτικό χώρο με καλή μουσική και για όλους τους καιρούς κλπ κλπ
συχνά πυκνά μαζευόμαστε διάφοροι τοπικοί (και όχι μόνο) aficionados
(και σήμερα αργά εκεί με 2-3 φίλους καπνιστές εγώ θα καπνίσω το πούρο του mass και θα γράψω κατευθείαν)



Ελκυστικό πούρο, με αρμονία διαστάσεων, με το κοτσιδάκι του, "intellectual"
ένα από τα 2-3 ομορφότερα της Κούβας
κ ο μ ψ ο τ έ χ ν η μ α

βάζω μπρός,
κρύες γεύσεις: γη, δέρμα, κακάο,
τα συνοδευτικά spirits επιμελήθηκε ο Ντίνος




στις σημειώσεις αποτυπώθηκαν:
βελούδινη και κρεμώδης αρχή,
δέρμα, φουντούκι
νότες γης, ξηρών καρπών, αλμύρας,
κρέμα, σοκολάτα μαύρη και γάλακτος,
λουλούδια,
κακάο, βούτυρο,
καφές καβουρδισμένος,
πιπέρι μαύρο μαλακό, αλλά και μέλι,
καρύδια
και λίγο πριν ρίξει την αυλαία γίνεται
ηδονικά πικάντικο
με λαμπρά κουβανέζικα καρυκεύματα.

συγκλονιστικό πούρο παιδιά, πολυδιάστατο !



Το αφήνω να αναπαυθεί στο τασάκι
κι εγώ ο συνοδοιπόρος του,
τυλιγμένος με το φωτεινό βηματισμό του
και με ψυχή πια εξαγνισμένη...
στα όρια της "κατάκλισης" πάνω και μέσα στο φως που έκπεμπε.