cigarsforum.gr

format:Cosacos 135 x 42

Mε ετρωγε απο καιρο η επιθυμια να το δοκιμασω και να..

wrapper ανοιχτο καφε,σαν ξεπλυμενο με ελαχιστα νευρα και 2 δαχτυλιδια το ενα μαμα και το αλλο της καζα..το κοκκινο.
Ωραια και τα 2 και του πανε πολυ..

Το αισθανομαι σφικτο ειδικα στα δαχτυλιδια..

Κοβω και ρουφαω,κατι σαν μελι
Αναβω..δυσκολευομαι να ρουφηξω,ειναι σφικτο..του βαζω χερι στο κ@λο,του καρφωνω οδοντογλυφιδα..ανοιγει λιγο

Πρωτα παφ τιποτα το ιδιαιτερο,κατι σαν ζαχαρουχο
καθως συνεχιζω οι πρωτες ουπμαν χαρακτηριστικες ευωδιες παρεα με μελακι,ξυλο και λιγο πιπερακι στο τελειωμα..
μου αφηνει και λιγο αλμυρα στο στομα,αλλα δεν με χαλαει καθολου
οσο κατεβαινει ποντους ο καπνος γινεται κρεμμωδης,μπαινει στο παιχνιδι ξυλο μυρωδικο,
βοτανα αρχιζουν να γαργαλανε την μυτη,εισπνεω καπνο απο το ξεβουλομενο στικ και απο τον αερα
να σου και καφες και απο λιγο σοκολατα.
πλησιαζοντας στο κοκκινο δαχτυλιδι το σωμα γινεται λιγο πιο συμπαγες
ολα μεσα στο καζανι βραζουν,ξεχυλιζουν οι κρεμες,ζαχαρες,κεδροι..η μεντα εμφανιζεται
το στικ απογειωνεται..
ολα με μεθουν,καιρο ειχα να κανω ουπμανν και το ποθυμησα..

Απιστευτο πουρο ειδικα απο το τελειωμα του πρωτου και κατω
δεν εκλαψα καθολου τα 12€ και θα το ξανακανω το αμαρτημα.

Τελεια και παυλα ουπμανν εισαι κ@υλα

LCD Tommi

στο κρύο μυρίζει σαν φρεσκοψημένο κέικ, στο ζεστό σταλάζει καρα-ούπμαν αρώματα
σκόνη κακάο, σοκολάτα, κέδρο, δέρμα, πολύ βανίλια, μελόψωμα, γλυκάνισο, αμύγδαλα
με πλούσια κρέμα γάλακτος και καραμέλα σε ένα πολύ τσιριμπόμ μιξ με τσίλια

πούρακλος ο κοζάκος, από τις πολύ καλές λα κάζα ζαριές
(μέχρι τις αρχές των 80’s έβγαινε ως regular παραγωγή σε παρόμοια γυάλινα βάζα)
captain στην υγειά σου!

LCD Alexandros


Χρόνια είχα να το καπνίσω αυτό το πούρο και μου το έδωσε ο Αλεξ και το καπνίσαμε πάνω από αρκετό τσίπουρο και μεζεδες και με εξαιρετική παρέα.
Το πούρο ξεκίνησε δυναμικά με γεμάτες τζούρες από κακάο, το οποίο το ένιωθες σαν να το μασούσες. Γρήγορα μπήκαν στο παιχνίδι η γη, το μαύρο τσάι και η βανίλια. Το πούρο είναι φουλ σε σώμα και δύναμη παρά τα εφτά χρόνια που έχει στην πλάτη.
Μετά τη μέση πετάει και πιπέρι μαύρο ενώ προς το τέλος βγάζει και ξηρούς καρπούς με το κακάο να μη φεύγει ποτέ.
Πολύ ωραίο πούρο και δυνατό παρά το τόσο τσίπουρο που είχα πιει!
Αλεξ ευχαριστώ!

LCD Suleygiannis

οι κοζάκοι αυτοί υποτίθεται θα εγκαινίαζαν τη νέα LCDH εποχή
καθώς οι κουβανοί ανακοίνωσαν μετά τη διαγραφή των la Casa του «πρώτου» κύκλου
πως οι καινούργιες κυκλοφορίες με αυτή την ετικέτα θα ήταν «μοναδικές» και άπαξ
κάτι που φυσικά δεν έγινε ποτέ, με κάμποσες LCDH κυκλοφορίες να εξακολουθούν να παράγονται για χρόνια

οι Noellas ήταν να βγουν στην αγορά το 2009 αλλά κυκλοφόρησαν το 2010 σε 5.000 γυάλινα jars
η δεύτερη έκδοση έγινε το 2013, με κάποιες πληροφορίες να λένε πως ήταν συνέχεια-συμπλήρωμα των 5.000 κομματιών της πρώτης
έκτοτε ακολούθησαν κι άλλες εκδόσεις με τη μπάλα ως συνήθως να χάνεται
είχα καπνίσει 4-5 στικς από σκόρπια Jars first batch με πολύ καλές εντυπώσεις
αυτή του Γιάννη είναι από βάζο του 2018 (BRE OCT 18)



έχει ευγενικό pre με βανίλια, ξηροκάρπια & τσιχλόφουσκα
και ξεκινάει με φρουτώδεις νότες από πεπόνι, ψωμί με γλυκάνισο, και σοκολάτα
ακούγονται και νότες από κακάο, άχυρο, λευκό πιπέρι, και μοσχοκάρυδο
το πούρο έχει σώμα, μαζί κι ένα μικρό γρέζι, κάτι που όμως δεν είναι ενοχλητικό



στη συνέχεια γίνεται βουτυράτο, με αλατισμένα nuts, μαύρο πιπέρι, κέδρο, και περαστικές πινελιές από φλούδα μανταρινιού
σίγουρα σηκώνει μούσκιο, αλλά ήδη είναι πολύ καλό πούρο, με σώμα και πολυπλοκότητα

yo ρε μαν ρε μπρο!

LCD Suleygiannis



Kάθε στιγμή (μέχρι στιγμής) που ανάβει μια Noella είναι χαρούμενη στιγμή. Έχω αρκετό καιρό να ανάψω κάποια, όταν μπορούσα ακόμα να τις βρω είχα καπνίσει αρκετές με πολύ καλές εντυπώσεις.

Αρχηγικό πούρο με φρικτό VFM, ότι ακριβώς θα περίμενε κάποιος από τις χορηγίες του αρχηγού μας. Εννοείται ότι τον ευχαριστώ τα μάλα και σαν γνήσιος pleb του ρίχνω και μια υπόκλιση.

Στο δια ταύτα…Το πούρο έχει μέτρια προς ασθενή κρύα και διακρίνονται μέλι, ξύλο και άχυρο. Κόβω και τραβάει λίγο δύσκολα. Στο pre βγάζει έντονο ψωμί με προζύμι, αρκετά ξινό κέδρο και χόρτα.

To άναμμα είναι απλά μαγικό. Γεμάτο λουλούδια, κανέλα και μοσχοκάρυδο (τύφλα να έχουν τα diplo). Πολύ σύντομα η παλέτα εμπλουτίζεται με έντονο, άγλυκο κακάο, λίγο δέρμα και καφέ.

Τέλος του πρώτου τρίτου και δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα. Και γιατί να αλλάξει? Υπάρχει και το λαϊκό ρητό ‘Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει’ ή κάτι τέτοιο όσοι ασχολείστε με αθλητικά ίσως το ξέρετε σωστά. Όπως και να χει καταλάβατε.

Προς την μέση φαίνεται να αλλάζει αισθητά και να κινείται σε πιο ξύλινα μονοπάτια. Υπάρχει βέβαια και αρκετό μαύρο πιπέρι με σοκολάτα bitter και γενικά φαίνεται να έχει χάσει εντελώς τον γλυκό χαρακτήρα του πρώτου μισού. Προς το τέλος δίνει βούτυρο και με έκπληξη διαπιστώνω ότι ξαφνικά θυμάται και την μπαχαρική του αρχή.

Αρχηγέ πάρα πολύ καλό, χίλια ευχαριστώ!