Short Novel: Ποιος σκότωσε τον Άγιο Βασίλη Vol.2

δαχτυλίδια καπνού με σκηνοθεσία νουάρ
Άβαταρ μέλους
Svensk
Founding Fathers
Δημοσιεύσεις: 1004
Εγγραφή: Κυρ Φεβ 11, 2018 11:35 pm

Re: Ποιος σκότωσε τον Άγιο Βασίλη Vol.2

Δημοσίευση από Svensk »

σαν φυσαλίδες στο μυαλό...

Μια ακολουθία από σκέψεις έσκασαν σαν φυσαλίδες στο μυαλό του Επίκουρου:
‘’Ένα χρυσό αντρικό ρολόι τσέπης σταματημένο στις 04:45 πρωινή ώρα’’.
Ένας καινούργιος και γενικά περίεργος γείτονας του Επίκουρου είχε φαντεζί χρυσό ρολόι.
‘’Ένα αντίτυπο του “Εραστή της Λαίδης Τσάτερλι”.
Αρκετές φορές είχε δει τον συγκεκριμένο γείτονα να μπαίνει βιαστικά ή να φεύγει από την πολυκατοικία κρατώντας το βιβλίο αυτό σφικτά στη μασχάλη του.
‘’Ένα 45άρι βινύλιο με το “Daddy Cool” των Boney M’’.
Ο Ίδιος γειίτονας έπαιζε κάθε μέρα αυτό το κομμάτι σε χάι βόλιουμ.
‘’Ένα ζευγάρι δικτυωτές μαύρες ζαρτιέρες’’.
Ο γείτονας του προκάλεσε υπαρξιακές αναταράξεις όταν ένα πρωί χτύπησε την πόρτα του Επίκουρου και του έκανε δώρο μαύρες ζαρτιέρες. Κράταγε παραμάσχαλα ένα ζωντανό χταπόδι και ζήτησε επιτατικά από τον Επιθεωρητή να δανειστεί ένα ζευγάρι χειροπέδες. Στο στήθος του κρεμόταν μια σφυρίχτρα σταθμάρχη τραίνου.
‘’Ένα μαστίγιο’’.
Τα μεσάνυχτα ο Επίκουρος πάντα άκουγε ήχους από μαστιγιές. Υποπτευόταν πως προέρχονταν απ’ το διαμέρισμα του γείτονα.
‘’Απεμπλοκή, είναι παγίδα. Πιάσαμε συνομιλία στο δορυφόρο. Τελικά υπάρχει vfm. Πρόσεχε τους Σ. Τ. & Π. Ακολούθησε το εναλλακτικό. Να προσέχεις…’’
‘’Vfm’’: Ο Επίκουρος θυμήθηκε τα τελευταία λόγια του Σουλεϊμάν: «Το Υπέρτατο μυστικό… είναι το ερώτημα: Ποιο είναι το πιο β…»
‘’…Μαρία η Μαγδαληνή’’
Έτσι ήθελε η αφεντικίνα του Επίκουρου να την αποκαλεί όταν αντάλλασε μαζί της σωματικά υγρά.
These users thanked the author Svensk for the post (total 2):
Little BobΤάκης
Το πούρο είναι η θεραπεία μου
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8892
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Re: Ποιος σκότωσε τον Άγιο Βασίλη Vol.2

Δημοσίευση από Τάκης »

τρώγοντας ανοίγει η όρεξη

Ο Παρταγίδης συμμάζεψε τις φυσαλίδες του μυαλού του κι έκανε νόημα στη Λη-Ναζ να σηκωθεί. Είχε πάρει τις απαντήσεις που ζητούσε, ωστόσο ήθελε να επεξεργαστεί ακόμα κάποια πράγματα πριν μετουσιώσει σε πράξη τις σκέψεις του. Ευχαρίστησε τον μετρ για τη φιλοξενία και τη βοήθεια του, και τραβώντας μια γερή ρουφηξιά από το entreacto που κόρωσε σαν δυναμιτάκι έτοιμο να εκραγεί, σηκώθηκε κι αυτός.
«Ένα τραπέζι σας περιμένει το βράδυ, είναι ρεζερβέ για σας και τη συνοδό σας» είπε λιγδιάρικα ο Καραμέλος αφήνοντας μια τεράστια στάχτη από το μισό Siglo VI σ’ ένα ολοστρόγγυλο τιρκουάζ Elie Bleu με το λογότυπο του Βαλχάλα.
Αφού πέρασαν πάλι το μαρτύριο της Στενής Πύλης (*) με τα θαλάσσια βαλσαμωμένα τέρατα, μπήκαν πάλι στην κάψουλα για να βγουν στην Πειραϊκή. Είχε βάλει νοτιαδούρα, γιατί τα ρέματα έσπρωχναν το πλαγκτόν του βυθού προς την ακτή. Βγήκαν έξω κι η Λη ρούφηξε με ηδονή τον φρέσκο θαλασσινό αέρα γουργουρίζοντας σαν γάτα.

«Πεινάω» είπε, πάμε να τσιμπήσουμε κάτι;».
«Καλή ιδέα Ναζ, σ’ αρέσουν τα θαλασσινά; Ξέρω μια καλή κουζίνα που ανοίγει νωρίς.»
«Ελπίζω να έχει ζωντανά εκεί που θα με πας κ. Επιθεωρητά» απάντησε εκείνη χαμογελώντας, «χόρτασε το μάτι μου ψόφια».
Του πέταξε τα κλειδιά του Χάμερ κι ο Επίκουρος οδήγησε προς τη Ζέα. Ύστερα βγήκε στη Λαμπράκη και στη διασταύρωση με την Πειραιώς έστριψε αριστερά για Καμίνια. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι κόσμο που είχε βγει για ψώνια ή βόλτα εκείνη την τελευταία μέρα της δεύτερης μετά την Έλευση του Ιησού Χριστού χιλιετίας.
Μπήκαν σε δαιδαλώδη στενά γεμάτα μηχανουργεία και αποθήκες, στεγασμένα σε παραπήγματα που είχαν μείνει ακριβώς ίδια εδώ και δεκαετίες, και που η Λη ούτε καν φανταζόταν πως υπήρχαν στην αυγή του εικοστού πρώτου αιώνα.
Πέρασαν τις γραμμές του τραίνου κι ο Επίκουρος παρκάρισε το τανκ δίπλα σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο. Απέναντι ακριβώς, ήταν μια λαϊκή ταβέρνα με γαλάζιες καρέκλες και καρό τραπεζομάντηλα. Λόγω του πρωινού της ώρας ήταν ακόμα άδεια. Η εγγονή της Ναζλή απ’ την Καππαδοκία διάβασε στη μαρκίζα: «Μουριές».

(*) ο συγγραφέας αναφέρεται προφανώς στο αριστούργημα του André Gide «La porte étroite» (ΣτΜ)

Εικόνα
These users thanked the author Τάκης for the post (total 3):
Little BobSvensksigaras
papa was a rolling stone...
Άβαταρ μέλους
Little Bob
Δημοσιεύσεις: 95
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 05, 2018 7:57 am

Re: Ποιος σκότωσε τον Άγιο Βασίλη Vol.2

Δημοσίευση από Little Bob »

ένα μεσημέρι στις "Μουριές"

«Καιρό έχω να φάω τόσο φρέσκια αχινοσαλάτα, μοσχοβολάει θάλασσα!» μουρμούρισε η Λη πλαταγίζοντας ηδονικά τα χείλη σαν βουργουνδός σομελιέ.
«Τελειώνοντας από δω, θα κάνουμε μια επίσκεψη στο γείτονα μου» είπε ο Επίκουρος κάνοντας νόημα στη σερβιτόρα να τους φέρει ένα ακόμα τσίπουρο.
«Και Ναζ, μου χρωστάς εκείνη την εξήγηση για την καίρια επέμβαση σου στο Stanley τη σωστή στιγμή.»
«Είσαι ανυπόμονο αγόρι Έπι, άραγε να ψήνει καμιά σαρδέλα το μαγαζί; Έχω καιρό να φάω και την πεθύμησα»
«Πετρίνα! Ήρθε η ιστορική στιγμή να γνωρίσουμε στην αγαπητή δεσποινίδα από δω την παντρεμένη σου, φέρε κι ένα σκουμπρί μέχρι να ψηθεί» είπε ο Επίκουρος στη σερβιτόρα κλείνοντας της το μάτι.
Εκείνη την ώρα μπήκε στο μαγαζί μια παρέα από τρεις τύπους. Πρέπει να ήταν γνωστοί, γιατί η σερβιτόρα τους χαιρέτισε με μεγάλη οικειότητα.

Κάθισαν στον εσωτερικό χώρο του μαγαζιού, στο τραπέζι δίπλα στην τζαμαρία που χώριζε τον μέσα από τον έξω χώρο.
Έχοντας πλήρη οπτική επαφή από το σημείο που καθόταν, ο Επίκουρος είδε τον έναν απ’ τους τρεις να κρατάει στο χέρι το ασημένιο tubo της κλασικής χουλιέτας των Ρομέο. Ο τύπος ήταν καραφλός, είχε μούσι, μεγάλα γουρλωτά μάτια, κι ένα πονηρό χαμόγελο διαρκώς χαραγμένο στο πρόσωπο, έτοιμο να ξεμπουκάρει από την κάπως σφιχτή γραμμή των χειλιών του. Έβγαλε το τσόρτσιλ από το αλουμίνιο και το τρύπησε, αφήνοντας ένα εξωφρενικό «V» στο κεφάλι του πούρου. Ύστερα άρχισε να το βυζαίνει με κλειστά μάτια και αγαλλίαση φακίρη σε έκσταση πάνω σε δέκα χιλιάδες καρφιά, βγάζοντας μικρά βογκητά ευτυχίας.
Ο δεύτερος απ’ το τρίο φορούσε κοστούμι και γραβάτα. Ήταν καλοχτενισμένος και γενικά στην πένα, με τους τρόπους του να αποπνέουν μια επιμελώς ελεγχόμενη εκζήτηση. Ηθοποιός σκέφτηκε ο Επίκουρος, ή ντίλερ. Από μια τσάντα ταξιδιού ο ηθοποιός-ντίλερ έβγαλε έξι μπουκάλια των 330 ml – μπύρες πρέπει να ήταν – κι έδωσε από τρία στους συνδαιτημόνες του.
Ο τρίτος είχε αναμφισβήτητα και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Αδύνατος, σχεδόν κοκαλιάρης, χειρονομούσε συνέχεια κουνώντας τα χέρια του σαν μαέστρος της φιλαρμονικής της Βιέννης. Είχε μακρύ ατημέλητο μαλλί που μπορούσες άφοβα να εικάσεις πως ήταν έντεχνα κι επί τούτου λιγδωμένο, φορούσε σκουλαρίκι, το μισό του πουκάμισο ήταν έξω απ’ το παντελόνι, κι ο δείκτης του αριστερού του χεριού είχε μια διαρκή κύρτωση θυμίζοντας τον γάντζο του κάπτεν Χουκ. Η ευρύτερη εικόνα παρέπεμπε σε λαϊκό αναρχοαυτόνομο πανκοφρικιό.

«Ενδιαφέρουσα παρέα» είπε σιγά η Λη, «και το γαυράκι είναι καταπληκτικό!»
«Ο μαλλιάς με το σκουλαρίκι και το γαντζοδάχτυλο κοντεύει να σε φάει με τα μάτια», ψιθύρισε γελώντας ο επιθεωρητής, «δεν το αποκλείω αν πιει λίγα τσίπουρα ακόμα να σου ορμήξει!»
Ύστερα έβγαλε από την πουροθήκη του ένα Siboney Especiales, laguito numero dos καταργημένο πριν τέσσερα χρόνια και το κράτησε για λίγο ευλαβικά.

Εικόνα
These users thanked the author Little Bob for the post (total 3):
SvenskΤάκηςsigaras
all or nothing
Άβαταρ μέλους
Svensk
Founding Fathers
Δημοσιεύσεις: 1004
Εγγραφή: Κυρ Φεβ 11, 2018 11:35 pm

Re: Ποιος σκότωσε τον Άγιο Βασίλη Vol.2

Δημοσίευση από Svensk »

flashback σε ήχο πλάγιο δεύτερο

23.15 Την προηγούμενη νύχτα.

Καθώς διέσχιζε την πλατεία Καραϊσκάκη, ο Γιούρκας Γουρνάμπασης σκεφτόταν ότι η βοηθός στο κατάστημα αποκριάτικων στολών και εξοπλισμού πάρτι δεν του είπε την αλήθεια: Η στολή του Αι Βασίλη δεν ήταν ‘’κομμένη και ραμμένη’’ για εκείνον. Δεν ήταν δα κι η πρώτη φορα που έπεφτε θύμα απάτης. Ήταν αφελής από μικρό παιδί και –το γνώριζε- όχι ιδιαίτερα έξυπνος. Δεν είχε φίλους, ή, -έλπιζε- δεν είχε ως τώρα. Ναι, εδώ και έναν χρόνο είχε γίνει μέλος μιας ιντερνετικής παρέας πουροκαπνιστών και, -ήθελε να πιστεύει- σύντομα δια ζώσης φίλων του. Ένας απ’ αυτούς τού είχε στείλει προσωπικό μήνυμα στο φόρουμ και εκ μέρος τής παρέας ζήτησε από τον Γιούρκα να έρθει σήμερα πριν τα μεσάνυχτα ντυμένος Αι Βασίλης στο δωμάτιο 367 του ξενοδοχείου Stanley. Η σκέψη ότι ίσως να ήταν φάρσα ασφαλώς και πέρασε από το μυαλό του Γιούρκα, αλλά ο συνφορουμίτης έμοιαζε –τουλάχιστον από τα γραπτά του στο φόρουμ- ‘’εντάξει’’ τύπος, με ιδιαίτερο χιούμορ και ίσως μια εμμονή με τις χρωματικές αποχρώσεις των πρωκτών.
Περνώντας την πόρτα του Stanley ένιωσε εκείνη την παραίτηση και την ανακούφιση που μας προκαλούν οι οικείοι χώροι. Ο Γιούρκας ήξερε το ξενοδοχείο και τα περισσότερα απ’ τα δωμάτια του όπως την παλάμη του. Ο λόγος: για χρόνια εκδίδονταν στην απέναντι πλατεία για να μπορεί να χρηματοδοτεί την εξάρτησή του. Την εξάρτησή του από το απόλυτο vfm πούρο της Κούβας. Ασφαλώς θα ήταν σύμπτωση που οι συμφορουμίτες τον κάλεσαν στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο.
These users thanked the author Svensk for the post (total 3):
ΤάκηςLittle Bobsigaras
Το πούρο είναι η θεραπεία μου
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8892
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Re: Ποιος σκότωσε τον Άγιο Βασίλη Vol.2

Δημοσίευση από Τάκης »

μια αναπάντεχη αλλά ευτυχής συνάντηση

Αφού αποχαιρέτισαν την Πετρίνα, Επίκουρος και η Λη κατευθύνθηκαν προς το παρκαρισμένο Χάμερ. Η επόμενη κίνηση ήταν να πάνε στο σπίτι του επιθεωρητή και να βρουν τρόπο να τσεκάρουν την ανάμιξη του γείτονα του στο φόνο.
Οι συμπτώσεις ήταν πάρα πολλές για να τις αγνοήσει κανείς: Το χρυσό ρολόι, το ερωτικό μπεστ-σέλερ του Ντ. Χ. Λώρενς, η κλασική γκιραπιά των Boney M, οι μαύρες ζαρτιέρες, οι χειροπέδες και το μαστίγιο, η ανάμιξη της «Μαγδαληνής», δηλαδή της Ταξίαρχου Αμφίκλειας Θεοχάρη αφεντικού του Παρταγίδη, όλα αυτά αποτελούσαν κομμάτια του παζλ που έπρεπε να μπουν στη σωστή θέση.
Συνέχισαν ευθεία στην Παλαμηδίου και μπήκαν στις γειτονιές της Αγίας Σοφίας με κατεύθυνση προς Κερατσίνι. Αυτή τη φορά οδηγούσε η Λη.
Πριν στρίψουν Αιτωλικού για να βγουν Χορμοβίτου, το ανεμοδαρμένο κουφάρι του «Καλιφόρνια» θύμισε στον επιθεωρητή τα μπιμπίκια της πρώιμης εφηβεία του με τις διπλές καράτε-σεξ παραστάσεις του Σαββάτου. Ένιωσε ξανά τη γνωστή ανάμεικτη μελό αηδία να ανακατεύει το στομάχι του, μισή νοσταλγία και μισή απέχθεια για εκείνα τα μεσαιωνικά χρόνια.

Το τηλέφωνο του χτύπησε την ώρα που περνούσαν έξω απ’ το Θεμιστόκλειο. Ήταν η υπαστυνόμος του, που ήθελε να τον δει επειγόντως για να του πει από κοντά κάτι ιδιαίτερα σημαντικό. Της είπε πως σε 10΄ θα είναι σπίτι κι ότι θα την περιμένει εκεί. Παρκάρισαν το τεράστιο τζιπ στον περίβολο του αγίου Παντελεήμονα. Γινόταν πρωτοχρονιάτικο μπαζάρ κι ο Επίκουρος πήρε δύο γλιφιτζούρια – κόκορες από τον πάγκο ενός μικροπωλητή που πουλούσε γλυκίσματα, προσφέροντας το ένα στη Λη..
«Επιδόρπιο να φύγει η ψαρίλα» είπε γελώντας.

Περπατώντας μπήκαν σε κάτι μικρά στενά που θύμισαν στη Λη ελληνική επαρχία. Ο Επίκουρος Παρταγίδης έμενε σε μία ιδιόκτητη μονοκατοικία που βρισκόταν σ’ ένα μικρό κουκλίστικο στενό με άλλα πέντε σπιτάκια, όλα μονώροφα, τριγυρισμένα από ξινόδεντρα.
«Παλιές προσφυγικές παράγκες» εξήγησε σαν ξεναγός, «μικρά οικόπεδα που μοιράστηκαν στους πρόσφυγες όταν ήρθαν εδώ μετά το ‘22».
Το δικό του «προσφυγικό», που ήταν και το μόνο με όροφο, είχε σαφώς υποστεί παρέμβαση από κάποιον που είχε λεφτά και γούστο. Μια μίξη από νεοκλασικά και νησιώτικα στοιχεία, που αν και ακουγόταν κάπως ανορθόγραφη, πρόσφερε στο μάτι ένα ζεστό σύνολο γεμάτο καμπύλες και τεθλασμένες. Η οικία Παρταγίδη ήταν περικυκλωμένη από μινιόν μανταρινιές, λεμονιές, και πορτοκαλιές.
«Καλέ σε τι κουκλί μένεις!» θαύμασε η Λη, απόλυτα γοητευμένη από το παλατάκι του.
Μπήκαν μέσα κι ο Επίκουρος άναψε το φως, αποκαλύπτοντας έναν σχετικά μεγάλο χώρο που έπρεπε να ήταν το σαλόνι – καθιστικό. Υπήρχε μια τεράστια υπερφορτωμένη βιβλιοθήκη που έπιανε τους τρεις από τους τέσσερις τοίχους, ένα ξύλινο γραφείο μ' έναν παμπάλαιο σκαλιστό επιτραπέζιο υγραντήρα πάνω, ένας δερμάτινος καναπές για γίγαντες, ένα όρθιο πιάνο, κι ένα τζάκι με ξύλα έτοιμα για φόκο.
Ο οικοδεσπότης κέντησε τη φωτιά και ξενάγησε την επισκέπτρια του στο υπόλοιπο σπίτι. Στο ισόγειο υπήρχαν ακόμα μια μικρή κρεβατοκάμαρα, μια αρκετά ευρύχωρη κουζίνα κι ένα μικρό μπάνιο, ενώ στον όροφο βρισκόντουσαν άλλα δύο υπνοδωμάτια, ένα τεράστιο μπάνιο, κι ένα δωμάτιο που έγραφε απ’ έξω «studio», αλλά για κάποιο λόγο δεν το περιέλαβε ο επιθεωρητής στην ξενάγηση του. Μια μικρή εσωτερική αυλή που είχε μετατραπεί σε χαγιάτι συμπλήρωνε το γουστόζικο τσαρδί του. Κατέβηκαν πάλι στο ισόγειο κι ακριβώς τη στιγμή που άραζαν στον δερμάτινο καναπέ χτύπησε το κουδούνι.

«Μια συνάδελφος» είπε ο Επίκουρος και σηκώθηκε να ανοίξει στη Βιργινία Δεκαβάλα, που μπήκε μέσα με φόρα λες και κάποιος την είχε σπρώξει από πίσω.
Ο επιθεωρητής είδε πρώτα μια τεράστια έκπληξη να ζωγραφίζεται στο πρόσωπο της Λη, που σχεδόν παραμορφώθηκε από τα ερωτηματικά όλων των μυών του κεφαλιού της. Ύστερα η ακραία εξπρεσιονιστική της γκριμάτσα μετατράπηκε σε ένα τεράστιο χαμόγελο που ξεκινούσε απ’ τα μάτια κι έφτανε στα χείλη της, με τις άκρες τους να αγγίζουν σχεδόν τα μικρά τραγανά αυτιά της.
«Ναζλή!!!» αναφώνησε σχεδόν μ' έναν λυγμό στη φωνή η Βιργινία και με γλώσσα σώματος που παρέπεμπε κατευθείαν σε τεξανό γελαδάρη που ανακάλυψε στο ράντσο του πετρέλαιο.

ΕικόναΕικόνα
These users thanked the author Τάκης for the post (total 3):
Little BobSvensksigaras
papa was a rolling stone...
Άβαταρ μέλους
Svensk
Founding Fathers
Δημοσιεύσεις: 1004
Εγγραφή: Κυρ Φεβ 11, 2018 11:35 pm

Re: Ποιος σκότωσε τον Άγιο Βασίλη Vol.2

Δημοσίευση από Svensk »

ο ιερόδουλος Γ.Γ.

23.21 Την προηγούμενη νύχτα.

Το τυπικό βλέμμα του διευθυντή της ρεσεψιόν άλλαξε στο γνώριμο, σχεδόν αδιόρατο χαμόγελο αλλά με την προσθήκη μιας σκιάς οίκτου. Είχε περάσει καιρός αλλά προφανώς αναγνώρισε τον Γιούρκα. -Πάντα του επέτρεπε να μπαινοβγαίνει στο ξενοδοχείο, εξάλλου πελάτες τού έφερνε.
Ενώ ανέβαινε τις σκάλες –φοβόταν τα ασανσέρ-, ο πρώην ιερόδουλος κοντοστάθηκε. Ένας τύπος στεκόταν στραμμένος προς το πανοραμικό βιτρό ανάμεσα στον πρώτο και δεύτερο όροφο. Στη μασχάλη του κράταγε ένα αντίτυπο του “Εραστή της Λαίδης Τσάτερλι”. Κάπου την είχε ξαναδεί εκείνη τη φαρδιά και σε σχήμα αχλαδιού πλάτη. Ο Γιούρκας επιτάχυνε το βήμα του, όπως έκανε πάντα όταν τον κεντούσε η υποψία ότι βρισκόταν κοντά σε ‘’μάρτυρες’’ της προηγούμενης ζωής του.

«Όταν μια πόρτα ανοίγει υπερβολικά γρήγορα, φύγε αμέσως». Αυτή τη συμβουλή τού είχε δώσει κάποτε ο άνθρωπος που τον έβαλε στο ‘’επάγγελμα’’. Και ο Γιούρκας την είχε ακολουθήσει απαρέγκλιτα. Tώρα, πεσμένος μπρούμυτα και νιώθοντας να βυθίζεται σε μια θολούρα, σκεφτόταν πως καί αυτήν τη φορά έπρεπε να είχε κάνει το ίδιο.
These users thanked the author Svensk for the post:
Τάκης
Το πούρο είναι η θεραπεία μου
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8892
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Re: Ποιος σκότωσε τον Άγιο Βασίλη Vol.2

Δημοσίευση από Τάκης »

πρελούδιο ενός οργίου

Τα όσα ακολούθησαν στο σπίτι του Παρταγίδη μετά την αναπάντεχη συνάντηση Ναζλή-Βιργινίας, εκείνο το μεσημέρι της τριακοστής πρώτης Δεκεμβρίου του Χίλια εννιακόσια ενενήντα εννέα, είναι από αυτά που η μνήμη κρατάει «άσβεστα» στους μυρωμένους της μπαξέδες καθώς λεν κι οι ποιητές, μέχρι «να κλείσεις τα μάτια σου για ούλτιμη φορά σε τούτο το μάταιο και παράλογο κόσμο».
Περνώντας τα χρόνια, τους προσθέτουν κάποιον αναπόφευκτο εξωραϊσμό καθώς θαμπώνει σιγά-σιγά το τζάμι των αναμνήσεων, αλλά εκείνο που δεν σβήνει ποτέ και μένει αναλλοίωτο στη μοιραία φθορά του πανδαμάτορα, είναι η «αίσθηση».
Και στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για τη μεγαλύτερη, την απόλυτη, την απαγορευμένη για οποιονδήποτε κοινό θνητό υπέρτατη ηδονή, που γεύτηκαν ποτέ το φθαρτό σώμα και η αμαρτωλή αλλά καθαρή ψυχή του Επιθεωρητή Επίκουρου Παρταγίδη πάνω στη γη.
Επειδή μια αναλυτική καταγραφή αυτών που συνέβησαν στη συνέχεια θα απόβαινε μοιραία, τόσο για τη φήμη – όσο και για την ίδια την ύπαρξη του cigarsforum.gr, η εξιστόρηση θα γίνει σε ψυχρό παρατατικό και αόριστο χρησιμοποιώντας φίλτρα και αποσιωπητικά.
Αφήνοντας έτσι στη φαντασία να βάλει εκείνη τις λέξεις και τις εικόνες που λείπουν από μια ακριβή αντικειμενική κινηματογραφική διήγηση, που στην περίπτωση μας αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, εκ των πραγμάτων θα ήταν καθαρά και ξάστερα πορνογραφική.
These users thanked the author Τάκης for the post:
Little Bob
papa was a rolling stone...
Άβαταρ μέλους
Little Bob
Δημοσιεύσεις: 95
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 05, 2018 7:57 am

Re: Ποιος σκότωσε τον Άγιο Βασίλη Vol.2

Δημοσίευση από Little Bob »

live orgy

(Ακολουθεί λιτή καταγραφή των συμβάντων).

Τα δυο κορίτσια μετά την πρώτη έκπληξη αγκαλιάστηκαν και φιλήθηκαν στο στόμα.
Όπως είπε η Λη στον (αποσβολωμένο) Επίκουρο, γνωριζόντουσαν από παλιά όταν η Δεκαβάλα δίδασκε στη ΣΑΠΑ (σχολή ανορθόδοξου πολέμου ανύμφευτων), και εκείνη ήταν μαθήτρια.
Προφανώς είχαν μεγάλη οικειότητα γιατί μετά το γλωσσόφιλο άρχισαν να αλληλοθωπεύονται.
Σε λίγο άρχισαν να πετάνε τα ρούχα τους ώσπου έμειναν ολόγυμνες.
Ο επιθεωρητής άνοιξε τον υγραντήρα, διάλεξε ένα Dunhill Cabinetta και το άναψε. Ύστερα έβαλε στο πικάπ το «The girl from Salina» του Christophe.
Τα κορίτσια ξάπλωσαν στον extra large δερμάτινο καναπέ για γίγαντες αρχίζοντας άκρως ηδυπαθείς περιπτύξεις.
Ο Επίκουρος έβγαλε από κάπου ένα Macallan 25 fine oak και τράβηξε μια γερή γουλιά απ’ το μπουκάλι.
Η φωτιά στο τζάκι για κάποιο λόγο έτριξε δυνατά όταν γυμνός κι αυτός έγινε μέρος του συμπλέγματος.
Ο καναπές χωρούσε άνετα και τους τρεις, όπως κι αν τον χρησιμοποίησαν κατά τη διάρκεια εκτέλεσης του παραληρηματικού ερωτικού μπαλέτου:

Ο Επίκουρος πάνω, η Ναζλή κάτω, κι η Βιργινία όρθια μπροστά στον επιθεωρητή.
Ο Επίκουρος κάτω, η Βιργινία πάνω, κι η Ναζλή όρθια μπροστά στην υπαστυνόμο.
Ο Επίκουρος καβάλα στη γονατιστή Δεκαβάλα κι η Ναζλή ανάσκελα από κάτω.
Ελαφρά παραλλαγή του ανωτέρω, με Δεκαβάλα ανάσκελα και Ναζλή γονατισμένη.
Ο Επίκουρος όρθιος, Βιργινία και Ναζλή σκυμμένες μπροστά του.
Η Βιργινία ανάσκελα, η Ναζλή μπρούμητα, ο επιθεωρητής από πάνω της.
Ο Επίκουρος σάντουιτς.
Και οι τρεις τρενάκι.

Θα μπορούσαν να περιγραφούν τουλάχιστον άλλες 15 παραλλαγές στάσεων, διατάσεων, και καταστάσεων, αλλά μένουμε στις βασικές για να μην κουραστεί ο αγαπητός αναγνώστης.


Και τώρα μπορούμε να επιστρέψουμε στην «κανονική» διήγηση.
These users thanked the author Little Bob for the post:
Τάκης
all or nothing
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8892
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Re: Ποιος σκότωσε τον Άγιο Βασίλη Vol.2

Δημοσίευση από Τάκης »

ένα καπνόφυλλο στο σχήμα των ΗΠΑ

Αποκαμωμένοι και οι τρεις έμειναν ξαπλωμένοι στον καναπέ για κάμποσο χωρίς να μιλάνε, με την παθιάρικη – ολίγον θηλυκή – αλλά αισθαντική φωνή του γάλλου τροβαδούρου του έρωτα να χαϊδεύει ευχάριστα τ’ αυτιά τους. Ο Επίκουρος αναπαριστώντας τις σκηνές στο μυαλό του άρχισε να έχει την εντύπωση πως κάποια στιγμή πάνω στο χορευτικό, είδε το ψεύτικο μάτι της Ναζλή να περιστρέφεται σαν CCTV, αλλά προς το παρόν απέρριψε τη σκέψη ως αντι-ατμοσφαιρική.
«Κρύωσα» μουρμούρισε η Λη κουρνιάζοντας στην αγκαλιά της Δεκαβάλα που την έκρυψε σαν μωρό.
«Κατεβαίνω στο υπόγειο να φέρω κούτσουρα» είπε ο οικοδεσπότης, και ρίχνοντας πάνω του μια μακριά καμπαρντίνα που πήρε από έναν καλόγηρο βγήκε έξω. Ένας χλεμπονιάρης ήλιος μόλις έσκαγε μύτη από κάτι ράθυμα σύννεφα σε ξεπλυμένο γκρίζο, όταν κατέβηκε τα εφτά σκαλιά του υπογείου και ξεκλείδωσε ανάβοντας το φως.

Ο μεγάλος χώρος που έπιανε όλο το οικόπεδο του σπιτιού ήταν πεντακάθαρος και περιποιημένος. Υπήρχαν τέσσερα μεγάλα επαγγελματικά ψυγεία κρασιού, ένα τεράστιο κρεμαστό ράφι τοίχου γεμάτο μπουκάλια ουίσκι, ένα ντέξιον με εργαλεία κάθε είδους, ένα μεγάλο ξύλινο κασόνι 3χ3χ1 γεμάτο καυσόξυλα, μερικά σακιά λίπασμα, ένας αποστακτήρας και δίπλα του ένα βαρελάκι 250 lt τσίπουρο, και τέλος ένα 500άρι βαρέλι με τη σφραγίδα του Glenfarclas distillery και το «Habana 22» γραμμένο πάνω με γαλάζια καλλιγραφικά.
Στην πέρα άκρη απομονωμένο υπήρχε ένα walk-in ντυμένο κάθε πιθαμή με παχύ ισπανικό κέδρο, φορτωμένο με όλο το ένδοξο παρελθόν και το λαμπρό παρόν της Κούβας. Μια καθ΄ όλα νόμιμα συλλεγμένη «αρχαιοκαπηλία» χρόνων που αποτελούσε το καμάρι του Επίκουρου.
Πήρε τρία κούτσουρα, έσβησε τα φώτα και κλείδωσε. Ανεβαίνοντας το τελευταίο σκαλί έριξε μια ματιά στο σπίτι του γείτονα του που βρισκόταν ακριβώς δίπλα, με τον οποίο έπρεπε να μιλήσει σύντομα για την υπόθεση. Το μάτι του έπεσε πάνω στο χαλάκι εισόδου. Πάνω του υπήρχε ένα κομμάτι καπνόφυλλο.

Ο παλιός του συμμαθητής στο Ε’ Αρρένων Κερατσινίου και νυν γείτονας Φώντας Μπουσέογλου (χαϊδευτικά Φον Μπούσα για τους φίλους) βρισκόταν σε κίνδυνο. Έτσι τουλάχιστον είχαν συνεννοηθεί οι δυο τους, σε περίπτωση κινδύνου θα άφηναν ένα μικρό κομμάτι καπνόφυλλο στο χαλάκι εισόδου του σπιτιού τους. Το συγκεκριμένο μάλιστα είχε το σχήμα των ΗΠΑ.
Τα πράγματα έδειχναν να είναι πολύ σοβαρά.

Εικόνα
These users thanked the author Τάκης for the post (total 2):
Little Bobsigaras
papa was a rolling stone...
Άβαταρ μέλους
Svensk
Founding Fathers
Δημοσιεύσεις: 1004
Εγγραφή: Κυρ Φεβ 11, 2018 11:35 pm

Re: Ποιος σκότωσε τον Άγιο Βασίλη Vol.2

Δημοσίευση από Svensk »

flashback σε ήχο πλάγιο τρίτο

23.31 Την προηγούμενη νύχτα.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που σκότωνε άνθρωπο. Και σίγουρα, έλπιζε, δε θα ήταν η τελευταία. Μέχρι πριν λίγα λεπτά φοβόταν μήπως το είχε παρατραβήξει. Η ικανότητά του όμως να ‘’οσφραίνεται’’ ποιοι ανήκουν στον τύπο ανθρώπου που αποτελούν τα θηράματά του ήταν αλάνθαστη: Οι αφελείς, μοναχικοί άνθρωποι με χέουσες εσωτερικές πληγές.
Δρασκέλισε πάνω από το πτώμα του Αι Βασίλη και βγήκε απ' το δωμάτιο.

Στεκόταν στο υγρό από τη βροχή πεζοδρόμιο έξω από την είσοδο του Stanley. Μόλις είχε πάρει εκείνη την απελευθερωτική, ηδονιστική και θορυβώδη ανάσα, την τελευταία πράξη του τελετουργικού ενός φόνου. Τότε, με χρονοκαθυστέρηση προβλήθηκαν μπροστά του τα οικεία χαρακτηριστικά του γεροδεμένου άντρα με τον οποίο σχεδόν σκούντηξε πριν λίγο στα σκαλοπάτια του ξενοδοχείου. Εκείνος κρατούσε παραμάσχαλα το αγαπημένο βιβλίο του νεκρού αδελφού του δολοφόνου. Τον ‘’Εραστή της Λαίδης Τσάτερλι’’.
Αδύνατον σκέφτηκε.
Ενώ κίνησε να φύγει κοντοστάθηκε.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Svensk την Τρί Δεκ 08, 2020 10:09 am, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
These users thanked the author Svensk for the post (total 3):
Little BobΤάκηςsigaras
Το πούρο είναι η θεραπεία μου
Απάντηση

Επιστροφή στο “Cigar Noir”