Cohiba Siglo VI

[Petran]

URG JUN 10

στα κιτάπια της κουβανέζικης Καινής Διαθήκης, το Siglo Έξι αναμφίβολα κατέχει τη θέση του Μόσχου του Σιτευτού
αυτό το Τέκνο του Μανιτού γνωστό και ως Ραψωδία στο Μπλε (*) ήταν η τελευταία προσθήκη στη Linea 1492 μέχρι τα Μedio Siglo
μετά τα Siglo I, II, III, IV & V των οποίων η κυκλοφορία προηγήθηκε το 1994

με την εμφάνιση του το 2002 τάραξε τα νερά στον λυγερόκορμο ως τότε κουβανέζικο κάμπο
στον οποίο τα 50άρια ήταν (πλην figurados) τα πιο χοντρά παλαμάρια του βαρκάρη
δημιουργώντας ανακατατάξεις στους θεούς που κατοικούσαν στα γαλάζια σύννεφα της Vuelta Abajo



για την ακρίβεια hermanos, ήταν το πρώτο κουβανέζικο regular 52άρι parejo που έσκασε μύτη στο παλκοσένικο «Αβάνα»
αρκετά χρόνια πριν πλακώσουν τα νέα λιποειδή κουβανέζικα μπλόκια που τελευταία ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια
οδηγώντας το παραδοσιακά λεπτεπίλεπτο κουβανέζικο vitolario σε εξαναγκασμένη πάχυνση

η σημερινή του τιμή στο ελληνικό παζάρι έχει φτάσει αισίως τα 46,50 € (50,60 € το tubo), όταν το 2008 είχε ακριβώς τα μισά λ7
για την ακρίβεια, είτε ποζεράς - είτε αφισιονάδο εκείνες τις γκλάμουρους εποχές, το έκανες δικό σου μόνο με 23,20 ευρώπουλα
έκτοτε πλάκωσε η κρίση και τα μαύρα πουλιά της δυστυχίας κουρνιάσανε μόνιμα στο δέντρο Ελλάς

αρκετά όμως με τα ηθικοπλαστικά…

έβγαλα να καπνίσω σήμερα ένα από τα τελευταία κομμάτια από varnished slb 25 του 2010
και ήδη νιώθω μια περίεργη φαγούρα…



η Κοΐμπα είναι ντυμένη με ένα στιλπνό κοκκινωπό βελούδο και μοσχομυρίζει κουβανέζικο παράδεισο
απ’ το πόδι βγαίνουν αρώματα σοκολάτας, ενώ προς το κεφάλι τα αρωματικά έλαια κάνουν όργιο στη μύτη
αν σας πω ότι ήδη νιώθω χμ… ας πούμε μια κάπως ένοχη ντροπή, δεν θα σας λέω και ψέματα

μετά την διακόρευση της κεφαλής, τον ουρανίσκο μου ευφραίνει η ιδιαίτερη νοστιμάδα των ώριμων καπνών του 11χρονου Canonazo
με μια πανδαισία από μπισκότο, γκοφρέτα, άχυρο, μέλι, κανέλα, αλλά και μια χαρακτηριστική νότα από καραμέλα/τσίχλα φράουλα
να ξεχειλίζουν ως δώρα της κουβανέζικης γης το αμάλθειο κέρας της (κρεολής) αίγας τροφού του Διός

οι πρώτες ρουφηξιές σκάνε σαν γιορτινό πρωτοχρονιάτικο πυροτέχνημα
στην αρχή με σανό, ροκανίδι, και γαλέτα τρίμμα, κι ύστερα με σοκολάτα, μπισκότο, κανέλα, και κέδρο
στο μπουκέτο υπάρχουν ακόμα κάποια χαρακτηριστικά - αλλά ακαθόριστα άνθη, και απαλή μέντα

η αίσθηση που έχω ως τώρα είναι ότι γεύομαι αυτό που λέμε «αφρό του αφρού» ή «κρέμα της κρέμας»



εμφανίζεται ένα διακριτικό λευκό πιπέρι, η σοκολάτα δυναμώνει, στον καμβά μπαίνουν και πινελιές βανίλιας
τζούρα τη τζούρα προστίθενται και καβουρδισμένα αμύγδαλα, άνθος σιταριού, και η γνωστή «αλμυρή καραμέλα»
ενώ σποραδικά ακούγονται νότες από ψωμί και δέρμα μαζί με γενναίες δόσεις εσπρέσο

κι ύστερα έρχεται η κρέμα γάλακτος…
κι όσο προχωράει η φούμα, το πούρο γίνεται όλο και πιο κρεμώδες
θυμίζοντας μου αρκετά την «ατμόσφαιρα» της Gran Reserva του 2009
http://cigarsforum.gr/viewtopic.php?f=33&t=1003#top



στο τελευταίο κομμάτι της παράστασης στην εξίσωση του εκπληκτικού αυτού πούρου μπαίνουν τα τσίλια
που έρχονται να δέσουν με τις σοκολάτες, τις κρέμες, και τα παντεσπάνια από μέλι και καβουρδισμένα καρύδια
με τη φούμα πλέον να γίνεται καλοκαιρινή guerilla, και το Siglo 6 να μεταμορφώνεται σε αστρόπλοιο

παρατάω τις σημειώσεις και αφήνομαι να με πάρει στο ταξίδι του…



ο βασιλιάς πέρασε απόψε από δω, κι είναι ολοφάνερο πως η ηλικία μετασχημάτισε τα καπνά του σε ατόφιο χρυσάφι
προσφέροντας ένα ηγεμονικό κάπνισμα από το οποίο δεν μπορείς να ζητήσεις τίποτα περισσότερο, απλά γιατί στα έδωσε όλα

πλήρης συναισθημάτων του λέω αντίο, δηλαδή στο επανιδείν, και hasta la vista baby!

(*) George Gershwin - Rhapsody in Blue

[lefteris c]

Πριν λίγες μέρες κάπνισα αυτό το μοναδικό πούρο,
ήταν το τελευταίο από 10άρα κούτα Φεβρουαρίου 15
τα πρώτα είχαν φύγει πάνω κάτω στη 2ετία τους...
το συγκεκριμένο τοποθετήθηκε στην υπ αριθμόν 1 θυρίδα του υγραντήρα μου
και για μια 4ετία βρισκόταν εκεί κλειδαμπαρωμένο.



Ελάχιστα τα κρύα αρώματα, ενώ μετά το κόψιμο στις κρύες γεύσεις ένιωσα μια σπιρτάδα από τζίντζερ και αλάτι
Ανάβω,
ξεκινάει δυνατά με πιπέρι, ελαφρύ τζίντζερ κι εδώ, αλλά για τις πρώτες 2-3 τζούρες
μετά μαλακώνει γλυκαίνει με άχνη ζάχαρη, καρύδια, μέλι,
ενώ αρχίζει να με τρελαίνει με το πηχτό κρεμώδη καπνό του !



Ένα συγκλονιστικό δέρμα μου βαραίνει τα βλέφαρα, ενώ κριτσίνια από καλαμπόκι μου τα ακινητοποιούν σε μισόκλειστη θέση,
νότες από γλυκό καφέ, καραμελωμένοι ξηροί καρποί, καραμέλες βουτύρου, μπισκότα βουτύρου, κρέμες βανίλιας, κρέμες σοκολάτας κακάο, κλπ. εναλλάσσονται δημιουργώντας μια καθηλωτική σύνθεση αρωμάτων.

Καβουρδισμένα και ζαχαρωμένα αρώματα αναδύονται από την πλούσια σε καπνό καύτρα του
σχηματίζοντας συννεφάκια από "μαλλί της γριάς"


Με ποικιλία από αρωματικά βότανα, ανατολίτικα και όχι μόνο σαν αφέψημα με αραιωμένο μέλι έκλεισε την παρουσία του,
σπουδή στον παχύρευστο κρεμώδη καπνό, σπουδή στην ηδονή, σπουδή στο απόλυτο.

Sigloνίστηκα !

Αυτό ήταν Μουσική, εγώ... η σιωπή.



Καλά Χριστούγεννα σε όλους μας