Bolivar 5ta Avenida RE Alemania 2009

[Rigelianos]

LCD Spasias

109 (Double Robusto) 184 x 50
3.000 Numbered Dress Boxes of 20 (re-released 2009)
600 Numbered Ceramic Jars of 25 cigars (re-released 2012)

αυτό το Bolivar περίμενε σε ένα γερμανικό τοπικό καπνοπωλείο για 8 χρόνια ώσπου το ανακάλυψε ένας έλληνας
που θέλησε να μοιραστεί τη χαρά του με μερικούς ιντερνετικούς φίλους που δεν έχει ακόμα γνωρίσει από κοντά

κι έτσι λοιπόν, αφού έκανε ένα μακρύ ταξίδι από τη Γερμανία στην Ελλάδα
και πέρασε πρώτα από Χολαργό κάνοντας ύστερα και μια τσάρκα Πειραιά
στο τέλος κατέληξε να καπνιστεί παρέα με δυο παραγαδίσιες συναγρίδες κάπου στις θάλασσες του ελληνικού νότου

είχα φουμάρει κάνα δυο από αυτά τα 109 μόλις είχαν κυκλοφορήσει, δίχως να μου κάνουν εξ όσων θυμάμαι ιδιαίτερο κλικ
τώρα όμως μιλάμε για ένα 9χρονο στικ που με κοιτάζει αινιγματικά ντυμένο ένα πολλά υποσχόμενο σοκολατένιο wrapper



το pre είναι μυσταγωγία από μόνο του γεμάτο vintage λιχουδιές
σεντούκι, παλιό χαρτί, λουκουμόσκονη, καραμέλα τσάρλεστον, σκινόχωμα, μέλι, αράπικο φιστίκι
με τα πρώτα puffs να έχουν αρκετό αλατοπίπερο και μια ξυλώδη υφή
ο στρίφτης μαγκιόρος έχει φτιάξει ένα πούρο που κατασκευαστικά αγγίζει το τέλειο

το 109 αρχίζει σιγά-σιγά να ξυπνάει και να αδειάζει το φορτίο του
εσπρέσο, δέρματα, καρύδια, κέδρο, γη, μαζί με κάτι floral κοντά σε ρόδα και σε γιασεμιά
μου βγάζει και κάτι πικρόγλυκο με φρουτώδη υφή, σαν άγλυκη μαρμελάδα κυδώνι ή ροδάκινο



τα έχει και τα πιπέρια του και μάλιστα περασμένα από χοντρό μύλο, όπως και σκούρο μπίτερ κακάο
με τα φιστίκια να χορεύουν καθώς καβουρδίζονται αυτοστιγμεί
ενώ κάπου στο βάθος καραδοκεί και μια ανεπαίσθητη νότα λεμονανθού
η καμένη ζάχαρη κάνει την εμφάνιση της μαζί με βαρύ ξύλο κυπαρισσιού
ενώ αν αυτό δεν είναι πορτοκάλι έστω και περαστικό, θα πάω να κουρευτώ γουλί

το πούρο έχει γλυκά στοιχεία αλλά ο βασικός χαρακτήρας του πηγαίνει προς το bitter
κάτι που επιβεβαιώνει και το τελευταίο του κομμάτι με πικρούς καφέδες και σκούρα σοκολάτα
μαζί με άγλυκο μπισκότο και αλμυρή καραμέλα

αιρετικό Bolivar με στοιχεία πειραματισμού, κάτι καλοδεχούμενο και μέσα στο πνεύμα του regional concept
που στην ενταύθα περίπτωση του 5ta avenida κρίνεται πως υπηρετείται επαρκώς και με επιτυχία

Στέργιε πολλά-πολλά «ευχαριστώ»

[Epicure V]

LRE JUL 09

είχα πάρει μια πεντάδα όταν κυκλοφόρησαν, απ’ την οποία κάπνισα τα τρία χωρίς να με ενθουσιάσουν
σημειωτέον πως το πούρο είχε δύο επανακυκλοφορίες λόγω της πολύ μεγάλης ζήτησης από το γερμανικό κοινό
έτσι στην αγορά βγήκαν άλλα 3.000 αριθμημένα dress 20 την ίδια χρονιά (2009), κι άλλα 600 Jars το 2012

μιλάμε βεβαίως για την ένδοξη vitola 109, με 10 Regional εκδόσεις, συν 6-7 παρουσίες σε διάφορα Aniversario Humidors
το 184 x 50 που φουμάρω σήμερα είναι «υπόλοιπο» από εκείνη την αγορά πριν 14 χρόνια

όπως και το εννιάχρονο του Στέργιου «φυσάει» κι αυτό, ένα χρόνο πριν κλείσει 15ετία
φως-φανάρι πως το πούρο ήθελε παραμύθια κι αρκετό ύπνο μέχρι να ξυπνήσει έτοιμο

κέδρος, μπαχαρικά, λουλούδια, αλατισμένο αράπικο φιστίκι, δέρματα κάνουν εντυπωσιακή αρχή
κι η παράσταση συνεχίζεται με μαρμελάδα φρούτων, εσπρέσο, μαλλί της γριάς, αλμυρό κράκερ, και γλάσο πορτοκάλι

το τασάκι μου γέμισε χρυσόσκονη…

τα Jars της πρώτης έκδοσης του 2009 σήμερα θεωρούνται συλλεκτικά
εκείνη την εποχή κόστιζαν 450 € (18 € το πούρο), σήμερα πωλούνται σε δημοπρασίες πάνω από 4.000 €

[alexandros]

το 109 που μας ειχε δωσει ο σεργιος μπηκε τοπ 1 περυσι
πουρακλος