Mass Tasting Απρίλιος 2021 - Hoyo de Monterrey Petit Robustos

[sigaras]

Όμορφο, κοντόχοντρο πλάσμα. Ούτε καν χρονιάρικο, του Σεπτ. του 2020. Το πρε γη και βανίλια. Το σπρώχνω στη μύτη σαν self test. Μοσχοβολάει. Ανάβω. Στο πρώτο τρίτο δέρματα και βανίλιες. Κρέμες λαχταριστές και καφέδες. Στο δεύτερο τρίτο συνεχίζονται οι κρέμες και ταυτόχρονα εμφανίζονται βότανα υπέροχα. Θυμάρια και θρούμπη! Στο τρίτο τρίτο εναλλάσσονται τα δέρματα και οι βανίλιες με τα βότανα. Πολύπλοκο πούρο. Πρώτη φορά τέτοια εναλλαγή ανάμεσα σε κρέμες και βότανα. Ένα καθαρό 4/5 γενναίοι μου!

[Jazzman]

Αγορασμένο απο κατάστημα των ν. προαστίων, του οποίου την κούτα υπήρξα βασικός καταναλωτής.

Εξαιρετική εμφάνιση με βαθύ σοκολατί χρώμα και λαδιάρικο wrapper, όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα αδέρφια του.

Ανοίγει με μπισκότο πτι μπερ και γενναίες δώσεις βουτυράτης κρέμας. Γεμίζει ευχάριστα με ξηρούς καρπούς, κάσιους και φουντούκι ενώ σχεδόν από την αρχή συνοδεύει πορτοκαλόφλουδα.

Η συνέχεια του είναι λιγότερο γλυκιά, με πιπέρια, φρυγανιά και κέδρο. Αρωματικό δέρμα με μια ελαφριά μανιταρίλα.

Οδεύοντας προς το τέλος οι γλύκες δυναμώνουν ξανά καο βγάζουν σοκολάτα γάλακτος και πραλίνα φουντουκιού.

Καύση πολυ καλή και τράβηγμα υποδειγματικό.

4/5 για μένα.

[Stratos]

2 ζουμπαδες ακομα καηκαν στον βωμο του μαςς

ο Γιωργος εκανε τον νεοπα σελφτεστ και το βρηκε θετικο ή πολυ καλο και πολυπλοκο τελος παντων
ενω ο βλασης καταναλωσε μερικα απο μια νοτια κουτα επισης πολυ καλή


καλοκαιρινος ο καιρος αλλα συμμετοχες δεν βλεπω και πολλες ... αφηστε τις ντροπες και τις ασκοπες ερωτησεις και καψτε κανα πουρο ...

[Stratos]

Νεούδι, μόλις ενός έτους.
Με την πρώτη ρουφηξιά το στόμα μου γέμισε με καφέδες και μια ποικιλία από δυνατά πιπέρια. Το τράβηγμα ήταν υποδειγματικό.
Η συνέχεια επιφύλασσε μια γεύση που δεν θυμάμαι να εχω συναντήσει ξανά σε πούρο –και δεν μου άρεσε ιδιαίτερα: Μανιτάρι, και μάλιστα σε μεγάλες δόσεις. Επίσης τσίλι, δέρμα, πικάντικα βότανα και ελάχιστη βανίλια. Ο καπνός ήταν πλούσιος με μια επίγευση λευκού πιπεριού στα ρουθούνια μου που μου θύμισε τον Επίκουρο 2.

Ιδιαίτερο βάθος δεν είχαν οι γεύσεις του πούρου, και, ίσως και λόγω της νεότητας του μού έβγαζε μια έλλειψη ισορροπίας –λες και ήταν τσαντισμένος ο ζουμπάς.
Μετά τη μέση ανέλαβαν διάφορες ξυλώδεις γεύσεις και το τσίλι δυνάμωσε, τόσο πολύ που όλα τα άλλα καλύφτηκαν απόλυτα.
Γενικότερα ήταν λες και του έλειπε κάτι, σαν ημιτελής πίνακας, η φαγητό χωρίς κάποια απ’ τα βασικά συστατικά του.

Ποτέ στο παρελθόν δεν μου χαμογέλασε ο ζουμπάς, και, ούτε τώρα. Πολύ μέτριο πούρο για μένα, γι’ αυτό και δεν το καίω συχνά.

Ψηφίζω. Κουτσά στραβά το κάπνισα.

[Στάθης]

Φούμα #3

Αυτός ο ζουμπάς είναι από το γνωστό καμπινετο που ξεκοκάλισε ο Βλασης. Μου το είχε διαφημίσει πολύ και ήρθε στα χέρια μου μέσω τρίτου.



Χρωμα λατίνα χορεύτρια. Στο ζούληγμα είναι αρκετά μαλακό πράγμα που με προβληματίζει αρκετά αν θα τραβάει σωστά. Κόβω και επιβεβαιώνομαι... Loose draw .

Οι πρώτες είναι πιπεράτες με αρκετό ξύλο και κάποια άλλα πίκρα στοιχεία. Η μπυρα που συνοδεύω βοηθάει στην αλλαγή γεύσης.
Έντονο πολύ με καφέ σοκολάτα μπιτερ και ξερό δεντρολίβανο.



Προσπαθώ να το πάω όσο πιο αργά γίνεται για να μην τσαμπουκαλεύεται και χωρίς να σβήσει . Μετά από λίγο αρχίζει να στραβοκαιγεται.



Συνεχίζει με πιπερια και ξύλα και ίσα που ακούγεται μια μπιτερ κρέμα στο βάθος. Δεν το φχαριστιεμαι και πολύ. Αν δεν ήταν για μαςς θα είχε απογειωθεί.

2/5 και πολύ του είναι.

Συνολική βαθμολογία 3/5.

[Jazzman]

Σοκ



Ο ορισμός της ατυχίας.

[Stratos]

Ο οικοδεσπότης φαίνεται γρινιάρης, επομένως δεν καθυστερώ άλλο τη συμμετοχή μου στο mass του μήνα.

Πρώτη επαφή (και) με αυτό το πούρο.
Ζουμπάς, όνομα και πράγμα.

Έχω στα χεριά μου ένα ωραίο στικ από κούτα που έχει δυο χρονάκια στην πλάτη της (Απρίλιος 2019)

Στα κρύα βγάζει μια πιπεράτη αίσθηση.

Συνοδεύω με εσπρέσσο και αφού περάσω τη μέση αλλάζω σε bourbon.




Ξεκινάει με πιπέρια και ξύλα στα πρώτα 2-3 puffs, μπαίνει κάτι γλυκό στο μιξ όμως αμέσως μετά. Μέλι και κάτι άλλο που δεν μπόρεσα να κάνω εικόνα.
Το δεύτερο μέρος είναι το καλύτερο του με το μέλι να συνεχίζει, να και οι σοκολάτες ενώ έχω την υποψία ότι γεύομαι και πράσινο τσάι.
Στο τρίτο μέρος επιστρέφει η σκληράδα της αρχής, γίνεται καυτερό ενώ εμφανίζεται και η αμμωνία λίγο πριν την κόρνα της λήξης.




Τράβηγμα και καύση σε εξαιρετικό επίπεδο.
Η στάχτη πήγε μέχρι το δαχτυλίδι.




Κούτα δεν θα πάρω στα κοντά...
Σίγουρα όμως ούτε τα λεφτά μου έκλαψα, ούτε το κάπνισα με το ζόρι.
Το πούρο ήταν καλό και κερδίζει ένα τίμιο 3/5 με το σπαθί του.

[Junior]

To ψηλό αγόρι μου έκανε χορηγεία το πούρο του μήνα λέγοντας μου 'πάρτο γιατί διαφορετικά δεν θα κάνεις mass'. Φυσικά, karma is a bitch και ο Μανιτού με τιμώρησε δεόντως καθώς μια μέρα πριν είχα παραγγείλει ένα για το mass. Έτσι κατέληξα με 2 απ’ αυτά τα καταραμένα μικρά. Ναι, αν δεν το έχετε καταλάβει, δεν έχουμε και τις καλύτερες σχέσεις. Για να ευχαριστήσω το αγόρι για αυτή την (πολύ) ευγενική του χορηγία, του έδωσα και ένα pleb drew estate Kentucky Fire Cured Kyoto που βγάζει έξτρα μαζούτ.

Ρίχνω Kudu Honduras Liquidambar στην pleb καφετιέρα μου και κόβω. Τραβάει τέλεια. Στο pre έχω αμύγδαλο, δυόσμο και κάτι ξινό. Καλό για cocktail δεν λέω. Για πούρο όχι και τόσο. Η κρύα έχει μέλι και γλυκά ξύλα (καλύτερα).

Η αλήθεια είναι ότι το άναμμα του δεν είναι κακό, μάλλον προς το καλό πάει. Πολύ λευκό πιπέρι, λίγο δέρμα και ένα τσικ κακάο. Υπάρχει ωστόσο μια αίσθηση που έχω συχνά με τα Hoyo, μια 'διαφάνεια', μια αίσθηση ότι το πούρο έχει μόνο προσκήνιο και καθόλου παρασκήνιο, μια έλλειψη πραγματικού σώματος, δεν είμαι σίγουρος πως να το περιγράψω. Παντελής η έλλειψη του γλυκού στοιχείου επίσης, και όπως είναι γνωστό εγώ είμαι του γλυκού. Σχετικά κοντή επίγευση επίσης.

Προς το τέλος του πρώτου τρίτου φαίνεται να έχει κρεμώδη χαρακτήρα. Παίζει και λίγο ξύλο εδώ αλλά γενικά όχι και πολλά πράγματα, ενώ οι εντάσεις του ανάματος έχουν πέσει πολύ. Ένα τσικ αμύγδαλο προς την μέση και λίγο άγλυκο παντεσπάνι. Το παντεσπάνι σε λίγο ψήνεται και ανεβάζει εντάσεις. Εμφανίζεται και κάποιο αδιευκρίνιστο μπαχαρικό το οποίο είναι πολύ ωραίο.

Κάπως έτσι συνεχίζει, μέχρι τέλους. Σε κάποια φάση εμφανίζεται ελάχιστη βανίλια (που δεν το περίμενα), τα δέρματα ανεβάζουν λίγο εντάσεις αλλά μέχρι εκεί. Σχετικά ξενέρωτο πούρο.

Κρατάω ως πολύ θετικά ότι δεν μου έβγαλε αυτήν την καταραμένη ξηρότητα που βγάζουν συχνά και επίσης ότι δεν έβγαλε λιβάνι (που δεν βγαίνει τόσο στα petit αλλά το έχω πετύχει). Γι' αυτό τον λόγο παίρνει 2/5 κουτσά στραβά το κάπνισα. Διαφορετικά θα έπαιρνε 1. Αυτή θα είναι η ψήφος μου καθώς δεν θα καπνίσω άλλο.

[Junior]

HdM PR#3 - TSM DIC 17

μετά τo τσιριμπίμ-τσιριμπόμ performance των δυο χύμα που κάπνισα πρώτα
φουμάρω για encore κι ένα «βουλωμένο γράμμα» από μητροπολιτική αποικία του ’17
και τω όντι στέκεται στο ύψος του, δίνοντας απλόχερα μια φούμα υψηλής ραπτικής

το «περιμένοντας τον (γ)κοντό» μικρό ρομπούστο ξεκίνησε με μαύρο πιπέρι, μέλι, και ψημένο ψωμί
κι εκείνος δεν άργησε να ‘ρθει, πρώτα με μανιτάρια που εμένα μ’ αρέσουν πολύ
και συνέχισε με δέρματα, αλμυρό φιστίκι, φλούδα μανταρίνι, μπισκότο, και γλυκό ξύλο

είχε σώμα, είχε κι αίμα, το υπέρ υμών κλώμενον εις άφεσιν αμαρτιών
και γρήγορα έδεσε εκείνη τη γνωστή κρέμα σοκολάτα-βανίλια που πολύ γουστάρω σ’ αυτό το πούρο
με γαρνιτούρα από καβουρδισμένο αμύγδαλο και κανέλα, σε ώ γλυκύ μου έαρ περιβάλλον



κατέληξε ως Νάρκισσος, που καθρεφτίζεται στα νερά ποταμού ρωτώντας με αν είμαι ευχαριστημένος
με τσίλι, γλυκόριζα, αλμυρά κράκερ, γρασιδάτες πινελιές και μελόψωμα
κι εγώ του έστειλα ανταποδίδοντας ένα βαθύ κόκκινο φιλί, επι-σφραγίζοντας την αγάπη που του τρέφω δεκαεφτά χρόνια

αγαπητέ φίλε επιλοχία δηλώνω εύχαρις πως μόλις τελείωσα τη mass περιπλάνηση μου και βαθμολογώ
μετά από δυο τυχαίες και μία προκατειλημμένη φούμα που περπάτησαν και οι τρεις στα γαλάζια συννεφάκια του Μανιτού

5+4+5=4,66 δηλαδή 5, εν άλλοις λόγοις: Ελ(ν)τοράντο!!!

[Mixalis81]

Φουμα 1η, OCT 18

Αν και δε μου γέμισε το μάτι με το κλαρο ραπερ του, μοσχοβολουσε μέλι και σοκολάτα...



Με το άναμμα μου έδωσε φουρνιστο ψωμί, καρυδοψυχα και λευκό πιπέρι...μετα μπαίνει στο κόλπο το γλυκό...Κρεμα, μέλι και σοκολατουχο γάλα μου αφήνουν απίστευτη επιγευση!Καταπληκτικο το ρομπουστακι...

Στο 2ο μέρος βγάζει δέρμα, πιπέρια, με ένα γλυκό υπόβαθρο πότε από πευκομελο, πότε από μπισκότα βανίλιας...Το απολαμβάνω δεόντως καθώς καίγεται αργά και αποκτάει σώμα...



Ντελικατα δέρματα, γλυκό ξύλο και λίγο καυτερό πιπέρι στην παλέτα...
Κακάο και γαρύφαλλο στο δαχτυλίδι...Έκλεισε σε γήινες νότες, συνοδεία διαφορων πιπεριων και ξύλου

Γενναίο 4/5 για το συγκεκριμένο...
Αν και ψιλομαλωμενος με τα Hoyo, ομολογώ πως δεν έχω κάψει κακό petit!