Vamma del Sol Petit Corona
Δημοσιεύτηκε: Δευ Φεβ 25, 2019 9:12 am
Lonsdale 6 1/8 x 42
Wrapper-Binder-Filler: Greece
σύμφωνα με τη σελίδα της εταιρείας έχει «μήκος 15,6 cm και διάμετρο 1,2 cm», κάτι δηλαδή μεταξύ 30 & 31 ring
στο μάτι όμως αμέσως μου φάνηκε αρκετά πιο χοντρή, κάτι που επιβεβαίωσε και το παχύμετρο
εδώ εικονίζεται δίπλα σε ένα Non Plus (42 ring)
ήτοι μιλάμε για μια μεγαλοκορώνα με δίχρωμο wrapper, πολύ ωραία τυλιγμένη και όμορφη στο χέρι
από τις πρώτες παρτίδες που είχα αγοράσει όταν πρωτοβγήκαν, άρα την έχω κάπου εφτά χρόνια στα χέρια μου
θα προτιμούσα κάτι διαφορετικό στο δαχτυλίδι των Vamma, και σίγουρα άλλον, πιο «ζεστό» χρωματικό συνδυασμό
από το γυαλιστερό ασημί και το γκρι που πλαισιώνουν το λιγοστό κόκκινο-κεραμιδί του
επίσης, αν και το σχέδιο διακρίνεται από πρωτοτυπία, χρειάζεται να εστιάσει πολύ κανείς για να αντιληφθεί το concept
αλλά εντάξει, γούστα είναι αυτά, και εν πάση περιπτώσει τα δαχτυλίδια δεν καπνίζονται
αν και πρεσβεύω την άποψη, πως ένα όμορφο καλοβαλμένο δαχτυλίδι προδιαθέτει θετικά τον καπνιστή
«Πούρο με σύσταση τριών ποικιλιών καπνού, με μεστή γεύση και ελαφριά επίγευση»
έτσι παρουσιάζουν στο κοινό την Petit Corona οι κατασκευαστές της στην ιστοσελίδα των Vamma
θα είχε ενδιαφέρον κάποια στιγμή να μαθαίναμε ορισμένα πράγματα για την ιστορία αυτών των καπνών
από την προέλευση των πρώτων σπόρων που φύτεψε η οικογένεια Κωνσταντινίδη στα εύφορα χώματα της Πέλλας
μέχρι και την περαιτέρω μετεξέλιξη των «ποικιλιών» τους στο ελληνικό περιβάλλον
το πούρο έχει τα λάδια του και στα κρύα προκαταρκτικά βγάζει ωραία ελαφριά αρώματα από vintage καπνό
με τις πρώτες ρουφηξιές να αποκαλύπτουν ένα ελαφρύ σώμα με νότες από άχυρο, φρυγανιά και γλύκες τσίχλας bubble gum
η στάχτη είναι λευκή χωρίς συνοχή και θέλει προσοχή για να μην πέσει
κάτι που συνέβη σε τρεις-τέσσερεις περιπτώσεις, στις οποίες παρουσίασε ξαφνική και απρόκλητη φυλλοροή
η παλέτα γυρίζει σε βοτανική στις επόμενες τζούρες
με πινελιές από ρίγανη, θυμάρι, φλασκούνι και φασκόμηλο να θυμίζουν ελληνικό λόγγο
μαζί με αρκετό λευκό πιπέρι, γη, κι ένα «βαρύ» ξύλο που δεν είναι ούτε κέδρος ούτε δρυς
κάθε 2-3 ρουφηξιές συνεχίζει να πετάει κι εκείνες τις όμορφες γλύκες τσιχλόφουσκας
και κάπου λίγο πριν τη μέση, η Petit Corona μου φύλαγε μια μεγάλη έκπληξη
καθώς άρχισε να βγάζει από το πουθενά κάτι τρελές φρουτώδεις νότες πεπόνι-μπανάνα
κάτι που δεν κράτησε όμως για πολύ και γρήγορα γύρισε ξανά στο προηγούμενο τέμπο της
και πάνω-κάτω έτσι πήγε μέχρι το τέλος, κρατώντας έναν χαρακτήρα γλυκό, spicy, ξυλώδη, και γήινο
με το “ethnic” στοιχείο να αποτυπώνεται στον κυριαρχικά βοτανικό χαρακτήρα της
σημειωτέον πως δεν μου έσβησε ούτε μία φορά
και σίγουρα ήταν το καλύτερο Vamma del Sol που έχω καπνίσει ως τώρα!