οι δυο καλοί φίλοι και συνάδελφοι συνιδρυτές μου έδωσαν πρόσφατα από ένα Centrofino
και σκέφτηκα πως είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία να κάνω μια back to back γνωριμία
με το καινούργιο robusto (+6 mm) της πράσινης οικογένειας
το Centrofino είναι η τέταρτη προσθήκη στο vitolario των νέων Vegueros
δίνοντας μια ώθηση στην discontinued το 2012 και αναγεννημένη 1-2 χρόνια μετά brand
η οποία πλέον βρίσκεται στη 13η θέση (μαζί με τα Fonseca) από τις 27 εν ενεργεία brands, με τέσσερα πούρα σε παραγωγή
αφήνοντας πίσω ιστορικές φίρμες όπως Diplo, El Rey, Juan, Gloria, Larra, Rafa, Ramon, SLR, Sancho
με τρία ή και λιγότερα πούρα στο ενεργό vitolario τους
του Νίκου (το πιο σκούρο), είναι από παρτίδα Μάιος 19, του Γιάννη νομίζω έχει 1-2 μήνες διαφορά
για πάμε…
LCD Suleygiannis
το pre έχει μια gourmet μίξη από στάβλο και καραμέλα κανέλας
με τις πρώτες τζούρες να βγάζουν όμορφες γλύκες καραμέλας τσάρλεστον κρυμμένης πίσω από ξυλοπίπερα
σκάνε και κάτι καβουρδισμένα nuts μαζί με floral πινελιές, και νότες από ζαχαροκάλαμο και λευκό πιπέρι
με το όλον να αρχίζει να μ’ αρέσει mucho, και το χαρακτήρα του πούρου να επιβεβαιώνει μια γλυκιά ταυτότητα
αμ δε! η κούνια που με κούναγε…
από κει και πέρα το Veguero άρχισε να βγάζει τσιρίδες και να κλωτσάει σαν μουλαρωμένος γάιδαρος
με φλόγες από καυτό τσίλι και ξυλάνθρακες να καταστρέφουν τελείως την ισορροπία του
τα φρένα στις στροφές να στριγγλίζουν, και τη νικοτίνη να χτυπάει κόκκινο
το strength συνεχίζει να βαράει ταμπούρλο, με δέκα μικρούς βεελζεβούληδες να χορεύουν γύρω από τη φωτιά
και τα καζάνια της κόλασης να συνεχίζουν να βράζουν
το πούρο αρχίζει να βγάζει μια έντονη μεταλλικότητα που κρατάει ως το τέλος
με βάση αυτό το πρώτο στικ, θα έλεγα πως πρόκειται για πολύ «χλωρό» πούρο, σαν φρέσκο Anejado
μπαίνει όμως ασκαρδαμυκτί υπό παρακολούθηση, γιατί έδειξε αρκετά φορτωμένο και υποσχόμενο
John σε ευχαριστώ πολύ γι' αυτή την πρώτη γνωριμία...
LCD Nikos Doc
μια μέρα μετά έχω φάει καλά, έχω ποτούρα στο χέρι, και υποδέχομαι το δεύτερο Centrofino by Psilos
με pre γεμάτο στάβλο, πολύ περισσότερο από του Γιάννη
τόσο που άνετα θα το περνούσα για non
οι πρώτες τζούρες μου δίνουν vibes πως έχω να κάνω με κάτι πιο «ήμερο» από το χθεσινό τούρμπο
κι εδώ υπάρχουν καραμελένιες γλύκες αρχικά, με ελαφρές grassy πινελιές και μια πρέζα λευκό πιπέρι
η συνέχεια είναι στο ίδιο ελεγχόμενο τέμπο, με τοπίο και feeling τελείως διαφορετικά από χθες
ξυλώδεις και γήινες νότες συνοδεύουν ένα ψημένο καρυδάκι
ενώ κάπου στο βάθος υποβόσκει και μια πολύ ευχάριστη σοκολατοειδής απόχρωση
ο καμβάς του δίνει πολύ ενδιαφέρον στίγμα και μόλις έφτασα στη μέση
το τσίλι ανεβάζει ένα κλικ την ένταση, με τις γλύκες του να μετριάζουν την κάψα
καθώς ένα γλυκό ξύλο παίζει με ανθώδεις ανταύγειες και ένα touch από μέλι
και τη σοκολάτα να γίνεται εμφανής και ισότιμος εταίρος στην παλέτα του
το Centrofino συνεχίζει με γεμάτο σώμα και καπνόφυλλα που κουβαλάνε φορτίο
τώρα βγάζει δέρματα και αλμύρες από κρίταμο βουτηγμένο σε θαλασσινό νερό
με την καραμέλα να κάνει περαστικές τσάρκες ανάμεσα σε κύματα από τσίλια
η δύναμη έχει κορώσει, αλλά το πούρο κρατάει ισορροπία μέχρι το τέλος
ολοκληρώνοντας με μπουκιές καπνού γεμάτες ψημένο ψωμί και παντεσπάνια από κακάο και ζαχαροκάλαμο
doc σε ευχαριστώ πολύ, το δικό σου έκανε τη διαφορά
επιγραμματικά, θα έλεγα πως πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα προσθήκη
που σίγουρα θέλει το χρόνο της για να αποκρυσταλλώσει χαρακτήρα
αλλά κινούμενος στις παρυφές της βεβαιότητας, τολμώ να πω ότι (κι) αυτό το Veguero ήρθε για να μείνει…