cigarsforum.gr

Julieta No.2 178 x 47
dress 25, discontinued 2006

τις προάλλες μιλούσα στο τηλέφωνο με έναν φίλο που βρισκόταν μακριά σε ένα μεγάλο νησί
κι αφού είπαμε τα νέα μας και ψιλοκανονίζαμε κάτι για την άλλη εβδομάδα, μου το ρίχνει στο τέλος:
«κάνω έναν γίγαντα αυτή τη στιγμή του Sancho!»

ε, τι να κάνω, ζήλεψα…
κι αποβραδίς έβγαλα ένα αγγλοθρεμμένο gigantes αγορασμένο πριν χρόνια στη Λόντρα να το φουμάρω αύριο να ξεζηλέψω…
μετά λοιπόν από γλυκιά προσμονή που κράτησε όλο το πρωί ήρθε η στιγμή να το φουντώσω το τοτέμ
τούτη την όμορφη απογευματινή ώρα

για Julieta no 2 τραβάει ιδεατά, ηδονικά και μερακλίδικα
πρόκειται μάγκες για ένα πολύ-πολύ ιδιαίτερο smooth churchill
από τη μια ελεγκάντε, κι από την άλλη πολυπερίπλοκο και έξτρα τσιριμπόμ

με άρχισε με καμένη-καραμελωμένη ζάχαρη με τη μία
και πολύχρονα ακριβά ξύλα που μύριζαν όπως τα παλιά μπαρ της Μαλεκόν
ενώ γρήγορα σκάσανε μύτη και οι γνωστές κουστωδίες από γλυκά βότανα

κι ήμουνα μόνο στην αρχή…



από κει και πέρα φίλοι μου, δεν προλάβαινα να αφομοιώσω γεύσεις
απίθανα καβουρδισμένα ξηροκάρπια, κάθε είδους
ανακατεμένα με δέρματα, κρέμες, σοκολάτες, μέλια, ψωμιά, και περίεργα μπαχάρια

κάπου-κάπου φόρτωνε και κάτι βαριές κουστωδίες στο στυλ των Sanchos
που γρήγορα μια ριπή θαλασσινού αέρα δρόσιζε
κάτι εξαίσια αλμυρό, έπαιζε με κάτι θεσπέσια γλυκό
σαν αλμυρό μπισκότο ή αλατισμένη καραμέλα

σας μιλάω για ένα πούρο με απίστευτο σώμα και απίθανη σμουθιάρικη υφή
η επίγευση ένα παντεσπανάτο θαύμα, το ρετροχάλι ένα βελούδινο χαλί
ο καπνός πλούσιος, δροσερός, ηδονικός, πολύπλοκος, μεθυστικός

τι κι αν στο τελευταίο τρίτο βάρυνε κι έχασε κάποια από τα εφτά του πέπλα
αυτά που κράτησε ήταν ότι έπρεπε για το τελευταίο ποτήρι
μεστά, δυνατά, νταλκαδιάρικα, κουδουνάτα
έτσι τρίζουν τα μπετά άλλωστε...

άριστα δέκα, εκατό, χίλια! θησαυρός, ένα σοφό πούρο
μαζί με την corona, είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη
οι δυο παρακαταθήκες του Υπηρέτη στην αιωνιότητα

…επειδή όμως τέτοια δεν υπάρχει, καλώ όποιον έχει στην κατοχή του παλιές θεϊκές Αβάνες
να τις κάψει τελετουργικά σε μια Ικάρια τελευταία πτήση όσο είναι καιρός, πριν το τέλος του κόσμου

τα πούρα άλλωστε, δεν αναγεννώνται εκ της τέφρας τους όπως ο Φοίνικας
αντίθετα, οι στάχτες τους, είναι και τα μνημεία του μεγαλείου τους…

Οκτ 01 LCDNikosH

Πρε-Τσαι και λίγα άνθη.
Λiγο δύσκολο το τράβηγμα, το σουβλίζω με οδοντογλυφίδα και το πρόβλημα διορθώνεται.
Μαλακός καπνός γεμάτος βότανα και μια νότα λεμονιού.
Οι γωνίες του καπνού είναι στρογγυλεμένες και λακαρισμένες. Τα καπνά είναι απίστευτα δεμένα μεταξύ τους, με αποτέλεσμα μια ισορροπία που σταματά τον χρόνο. (και το ανέτοιμο για την εμπειρία μυαλό μου.)

Η εξής εικόνα ζωγραφίζεται στο θολωμένο από την απόλαυση μυαλό μου.
Σαν να έβαλα το κεφάλι μου μέσα σε ένα παλιό ξύλινο βαρέλι με επίλεκτα τσαια και βότανα. Οι εναλλαγές είναι λεπτεπίλεπτες πειθαρχημένες και διαβολικά ζυγισμένες.
Κάπου στην μέση εμφανίζεται λίγο δέρμα και σοκολάτα γάλακτος.
Τρελαίνομαι! Ρε τι καπνίζω?
Παίρνω τηλ τον Νίκο διότι αυτό δεν είναι πούρο είναι απόπειρα δολοφονίας. Τα λέμε λίγο και συνεχιζω το ΤΑΞΙΔΙ.

Στην μέση περίπου, εμφανίζεται λίγη ζάχαρη –όχι καμένη-και τα βότανα βαραίνουν και γλυκαίνουν επίσης. Το δέρμα και σοκολάτα γάλακτος εναλλάσσονται στην σκηνή και μερικές φορές αλλάζουν ρούχα μεταξύ τους (Δεν μπορώ να το εκφράσω καλύτερα). Τα τσαια συνεχίζουν με φρούτα του δάσους να συνδράμουν στην γευστική παλέτα.

Το ταξίδι τελειώνει κάπως απότομα στο 4/4 όταν το πούρο βαραίνει και η ισορροπία χαλαει.
Εξακολουθεί να είναι νόστιμο αλλά καμία σχέση με τα πρώτα ¾. Το αφήνω για να μείνω με την προηγούμενη εικόνα.

Νίκο τι να πω….ευχαριστω για το ΤΑΞΙΔΙ

Το καλύτερο πούρο που εχω κάνει (Ελντοραδο+) μαζί με ένα Cohiba VI gran reserva και ενα Padron 1926 Nr 9 Natural. Αμφότερα LCD Don Takis

Πούρο που το βγάζω από τον υγραντήρα σα να κρατώ το άγιο δισκοπότηρο, αλλά με πολύ μεγαλύτερη προσοχή.
Το απόθεμα σχεδόν τελείωσε.
Η κούτα λέει TAE CCLL ήτοι ΝΟΕ 1999. Σε 4 μήνες λοιπόν κλείνει 20 χρόνια το πούρο.
Το πιο ζωντανό πρε σοκολάτας γάλακτος που έχω γευτεί στη ζωή μου.
Και από τις πρώτες τζούρες καταλαβαίνω το μεγαλείο του πούρου.

Σκούρα παλιά Αβάνα από την αρχή. Blend που δεν υπάρχει πουθενά πλέον. Μαύρη σοκολάτα, καφές εσπρεσο, κακάο, μόκα, ζάχαρη, ελιά, δέρματα, βότανα, μέλι.
Τι φύλλα έχουν βάλει μέσα οι Κουβανοί!
Σώμα φουλ δυνατό παρά τα 20 χρόνια του.
Καπνίζω ολοζώντανη μαύρη σοκολάτα, μετά σοκολάτα γάλακτος, δε διαβάζω βιβλίο, ούτε χαζεύω στο κινητό για να μη χάσω στιγμή από το ταξίδι.

Συνεχίζει με παλιά δέρματα, δημητριακά, μόκα και ξηρούς καρπούς.
Τη μία γεύεσαι κόκκους καφέ την άλλη κόκκους κακάο.
Η καπνίλα από το Laphroaig του ταιριάζει απόλυτα.
Τελειώνει με μπαχαρικά και δέρματα.
Ότι και να πω δεν μπορεί να περιγράψει τι κάπνισα.
Τι πούρα έχει βγάλει αυτή η μάρκα και δυστυχώς οι Κουβανοί την άφησαν μόνο με δύο…

τελευταίο τεμάχιο από ελβετική κούτα CVA SEP 01 αγορασμένη πριν από καμιά ντουζίνα χρόνια
κύριοι μιλάμε για ένα από το καλύτερα Churchills που έβγαλε ποτέ η Νήσος Κάππα (disc. 2006)
από μια πολύ ιδιαίτερη και αγαπημένη brand, με δύο πούρα εν ενεργεία κι άλλα έντεκα σταματημένα
μέσα στα οποία πλην του Gigantes, υπάρχουν τοτέμ όπως Sanchos, Molinos, Coronas, Bachilleres κ.α.



τα κρύα αρώματα κάνουν πάρτι στη μύτη και τον ουρανίσκο μου
μαντζουνοβότανα, ξεραμένα σύκα, μαντολάτο, αράπικο φιστίκι, φουντούκι, παλιοκαιρισμένο ξύλο
με τις πρώτες ρουφηξιές τίγκα στις γλύκες να θυμίζουν γλειφιτζούρι με πολύ κανέλα
ενώ από κάτω υποβόσκουν βότανα, τσάγια και μαντζούνια, θερισμένα πριν καμιά 20αριά χρόνια στις κουβανέζικες vueltas



ο γίγαντας είναι ζωντανός, φινετσάτος, και σκανδαλιστικά πολύπλοκος
νότες από τύρφη και αλμύρα παίζουν με πορτοκάλι και αμύγδαλο βουτύρου
με δέρματα, σοκολάτα, και μια πινακωτή γεμάτη φουρνιστά ψωμιά να μου παίρνουν το σκαλπ

κολλάω τη μύτη στην καύτρα και ανατριχιάζω...
το τοπίο μυρίζει σαν να έχεις ανάψει φωτιά καλοκαίρι στην παραλία και στη χόβολη να βράζει σκούρος καφές



στο τελευταίο τρίτο το Churchill βαραίνει, αποκτώντας μια βαρβατίλα που θυμίζει Sanchos
με κύριο χαρακτηριστικό τη γνωστή «ποδαρίλα» ανακατεμένη με λιβάνια
μαζί με καμένη ζάχαρη, άνθη, αλατισμένα ξηροκάρπια, και μαύρο πιπέρι
αρχίζει να μοιάζει με βαρύ κόκκινο κρασί που σε κουδουνίζει αλλά θέλεις κι άλλο



αυτό δεν ήταν φούμα, ήταν προσκύνημα στη Vuelta Abajo των αρχών του millennium
και θυμήθηκα κάτι όμορφο που είχα διαβάσει παλιά και μου ‘χει μείνει
γραμμένο από κάποιον «βετεράνο» που μόλις είχε τελειώσει ένα Gigantes:

<<καθώς το κάπνιζα, στο πίσω μέρος του μυαλού μου ήμουν ο Τρελός Ιππότης
κι αυτό το πούρο ο πιστός μου υπηρέτης, συνοδός του εκμαυλισμού μου σε μία αυταπάτη μεγαλείου…>>

ε ναι, δεν υπάρχουν αυτά τα πούρα Τάκη μου, τρίκ-σ-ανε τα μπετά, ξανά…

- σε βλέπω θλιμμένο πιστέ μου Sancho
- έχουν αλλάξει όλα αφεντικό, ακόμα κι οι Molinos μοιάζουν διαφορετικοί…

...μετά τις πρώτες τζούρες ο γίγας ξυπνάει τινάζοντας από πάνω του τη σκόνη του χρόνου
με απαλές αλλά πεντακάθαρες νότες από βότανα, παλιά ξύλα, και αλεσμένο καφέ

η αίσθηση του πούρου είναι ιδιαίτερα κρεμώδης με γλυκά και αλμυρά στοιχεία να ερωτοτροπούν
κι ενώ ελαφρά μπαχαρικά καρυκεύουν, καμένη ζάχαρη, μπισκότο κανέλας, και φθαρμένα δέρματα στρίβουν τον εξάντα για El Dorado

το τελευταίο μέρος ξεκινάει με ωδή στην αλμυρή καραμέλα κι ύστερα σκάει μια πορτοκαλόπιτα όπως συμβαίνει στα παραμύθια
κι όλα μαζί, παρέα με βοτανικές πινελιές, κακάο, κι αλατισμένο φιστίκι, οδηγούν το Γίγαντα στην αθανασία

άλλη μια πτήση μεγαλείου από ένα καταπληκτικό Churchill της Παλαιάς Διαθήκης
τότε που ακόμα το παιχνίδι παιζόταν κι οι ρομαντικοί κυνηγούσαν ανεμόμυλους…

(το στικ ήταν ελβετικό από τα «χρόνια της σοκολάτας» αγορασμένο το 2008, άνευ λοιπών στοιχείων)

Μου έχει μείνει μόνο ένα και δεν το καπνίζω ακόμα

+ΤΕΤΈΛΕCΤΑΙ+
+ΘΛΙΨΙC+

γερμανικό τεμάχιο αγορασμένο μεταξύ 2006-07 (δεν έχω κωδικούς) με τιμή 11,80 €
στο κόψιμο έκανε κρααατςς λες και θρυμματιζόταν φρυγανιά (!!) και σηκώθηκαν οι τρίχες της κεφαλής μου

οι κρύες ρούφες όμως ήταν τόσο αναγεννησιακές που γέμισα αγαλλίαση
έτοιμος για την παράσταση μεγαλείου που με συμπαντική συνέπεια θα ακολουθούσε

ο Γίγας του Υπηρέτη ήταν άλλη μια φορά συγκλονιστικός
knocking on heaven’s door την ώρα του δειλινού σε μυστική υπερ-σύνδεση με την Εσώτερη Κούβα
που πλέον υπάρχει μόνο στις αναμνήσεις μας

γρασίδι, αλμυρό μπισκότο, κέδρος, μπαχαρικά, δέρματα, μανιτάρια, παξιμάδι
πινελιές από βότανα, μελόψωμο, μοσχοκάρυδο, καραμέλα, και δροσερές φρουτώδεις ανάσες
δημιούργησαν μια θριαμβική συμφωνία χρωμάτων και αρωμάτων, (στο τέλος πρέπει να μου ξέφυγε κι ένα δάκρυ ευτυχίας…)

πριν 2-3 μήνες σε γνωστό διαδικτυακό site δημοπρασιών εμφανίστηκε κούτα TAE CCLL
με τους ίδιους κωδικούς δηλαδή του τελευταίου πούρου που κάπνισε ο Γιάννης
τελικά πουλήθηκε λίγο πάνω από 1.000 $ (100 $ το πούρο)