cigarsforum.gr

Campana 140 x 52
dress 25

KMM JAN 04

campana με πολλές διακυμάνσεις στο διάβα του χρόνου
με τη δεκαετία 2005-2015 να είναι μια "κακή" περίοδος και μετά το πούρο σιγά-σιγά να επανακάμπτει
πάντα θα θυμάμαι μια κούτα που είχα βρει στο κέντρο αρχές των 00's
και με έκανε να αγοράσω άλλες τρεις δίχως ποτέ να βρω ξανά το ίδιο λιμάνι

απόψε φουμάρω ένα του 2004 με την παλιά romeo ετικέτα που από την αρχή έχει μια ισχυρή ξύλινη γεύση
η οποία δεσπόζει σε όλο το πρώτο τρίτο, καπελώνοντας σχεδόν τα πάντα
ο καπνός έχει τη χαρακτηριστική vintage αίσθηση, αλλά αυτό ειν’ όλο
στάχτη έφτιαξε, εμένα όχι

ευτυχώς, στο β’ μέρος άρχισε να αλλάζει και να βαθαίνει
με γλυκές μελένιες νότες, καρύδια, και καρύκευμα ελάχιστο πιπεράκι
τα ξύλα τώρα είναι πιο μαλακά και πιο αρωματικά

μια παράξενη-ασυνήθιστη γεύση σαν πεύκο κοντοστάθηκε για λίγο
και μετά το Belicoso ξαναγύρισε σε πιο νορμάλ γεύσεις
με δέρμα και μια floral πινελιά, όχι λουλουδάτη όμως
αλλά μάλλον σε κάτι εσπεριδοειδές προς grapefruit μεριά
και μετά ξανά κέδρος, καφέδες και κάτι ελάχιστο από σοκολάτα
πάντα με τη συνοδεία ήπιων μπαχαρικών

ώριμο πούρο, κατασταλαγμένο, δίχως μεγάλες ανατροπές και διακυμάνσεις
ευχάριστο, πλην όμως όχι μεγάλος έρωτας...

STA MAY 09

καπνίζω ένα από τα τελευταία μια κούτας
κι η αλήθεια είναι, πως έφτασα στο δεύτερο τρίτο ψάχνοντας να βρω λίγο σώμα
παρέα με γλυκό κέδρο και χώμα, σε ένα μονότονο-βαρετό mood

στη συνέχεια, παρόλο που έβγαλε στην πορεία και κάποιες άλλες νότες
κινήθηκε γενικά σε έναν άχρωμο-ξεθυμασμένο καμβά
με λευκό πιπέρι, λίγους ξηρούς καρπούς και δέρμα, που υπήρχαν απλά για να υπάρχουν

κατά τα άλλα, με έπηξε στο τρίο ξύλο-χώμα-πιπέρι
ήταν ελάχιστα floral, με κάποιες μοναχικές πινελιές από σκούρο κεράσι
και έντονα ξηρή αίσθηση, πέραν του μέσου όρου της brand

αυτά…

…κι όμως Taki-Taki μου, το Belicoso του ζεύγους τον τελευταίο καιρό κάνει (ξανά) στράκες
από το Πάσχα και μετά κάπνισα τρία σκόρπια, κι όλα μου θύμισαν Βάνα-Campana Μπάρμπα στα ντουζένια της

και τούτη η σημερινή καμπάνα σκόρπια είναι, από κούτα του ’16
έχει πολύ κακάο-σοκολάτα στο κρύο και μου κάνει είσοδο με φουλ σώμα
γεμάτο καρύδια, κέδρο, βανίλια και το απαραίτητο λουλουδικό
μαζί με ένα ελαφρύ πιπεράτο άγγιγμα, ίσα να κανελώνει το ρυζόγαλο
μπουκιά και συχώριο η άτιμη



μου περνάει και μερικές φρουτώδεις τζούρες, κι ύστερα το γυρίζει στη συχνότητα «σοκολάτα»
σιγά-σιγά το Beli αρχίζει να στάζει κουβανέζικο μέλι και φορτώνει για τα καλά
αποκαλύπτοντας βάθος τρισμέγιστο

το μενού έχει δέρματα, ξερά χόρτα, κρέμα βανίλια, αλατισμένη καραμέλα
το πούρο ίπταται σε άλλες σφαίρες, παίδες έπεσα σε μαγικό στικ



ξέχασα να πω ότι ρουφάω ένα ταπεινό Jameson που λειτουργεί τέλεια ως Μέγας Ιεροεξεταστής
βγάζοντας στην επιφάνεια τα σώψυχα του Romeo, αναδεικνύοντας στο έπακρο τις αρετές του
μπισκότο βουτύρου, κακάο, άνθη, τσίλια, ξηροκάρπια, ένα κάποιο κεράσι
ίντριγκες από γλύκες και αλμύρες σ' ένα πεντανόστιμο πολύπλοκο κουβανέζικο παντεσπάνι

απρόβλεπτη πουράκλα ολκής με καπνά που παραμιλάνε
ή αν θέλετε, κουραμπιές και μελομακάρονο μαζί
ίσως γι’ αυτό, παρά, υπό, διά, μετά, αντί, αμφί, υπέρ, και εξ από ανέκαθεν, αγαπούσα-αγαπώ τα R y J...

ναι καποτε αυτη η καμπανα ηταν απο τα δυνατα χαρτια της μπραντας

Εγώ πάλι δεν έχω κάψει ποτέ κακό μπελικοζο. ούτε καν μέτριο. Από πολύ καλά και πάνω. Βέβαια έκαψα το καλοκαίρι ένα στις διακοπές από κούτα MSA AGO 17 και δεν ήταν ακόμα έτοιμο αλλά ήταν πολύ καλό σίγουρα

Κάθε χρόνο στην γιορτή μου καίω μια regular πυραμίδα. Φέτος επέλεξα την belicoso της Romeo y Julieta. Περίμενα να κοπάσει το κύμα επισκέψεων φίλων και συγγενών και τα μεσάνυχτα έκατσα στο τζάκι και έβαλα ένα ποτήρι ουίσκι. Σκοτάδι και μόνο τα φωτάκια του δέντρου αναβόσβηναν. Εντάξει το πούρο ήταν όνειρο. Από το πρώτο puff έως το πέρας. Τρομερά νόστιμο πούρο, με το σπαθί του κέρδισε την πρώτη θέση του top 10 του 21. Ανάβω με κέδρο και πλημμυρίζει το δωμάτιο καραμέλα και κρέμα.

Μυρίζει υπέροχα. Η γεύσεις του, μπισκότα, κρέμα, σοκολάτα, ελάχιστος κέδρος και παχιά κρέμα, πολύ κρέμα. Το ουίσκι ήταν περιττό, αλλά το συνόδευσα ως το τέλος. Εξαιρετικό πούρο. Το είχα γνωρίσει σένα mass πριν λίγα χρόνια. Πλέον θα είναι από τις αγαπημένες μου πυραμίδες, μαζι τις Montecristo. Το στικ ήταν από σκόρπια 5αδα που είχα αγοράσει το '16 σένα ταξίδι στην Ισπανία. Δυστυχώς, είναι σε έλλειψη στην Ελλάδα, όπως και πολλά άλλα πούρα.

Στάλθηκε από το M2102J20SG μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Για να είμαστε ακριβείς δεν είναι πυραμίδα. Είναι καμπάνα. Υπάρχουν 5 πυραμίδες και 4 καμπάνες που θεωρητικά βγάζει αυτήν τη στιγμή η Κούβα.
Το πούρο αυτό το θεωρώ πουράκλα.
Τώρα για τις ελλείψεις, έχεις απόλυτο δίκιο. Και τα πράγματα θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολα. Όσοι θέλουν ας σπεύσουν να αγοράσουν γιατί σύντομα δεν θα υπάρχει τίποτα.

suleygiannis έγραψε:Για να είμαστε ακριβείς δεν είναι πυραμίδα. Είναι καμπάνα. Υπάρχουν 5 πυραμίδες και 4 καμπάνες που θεωρητικά βγάζει αυτήν τη στιγμή η Κούβα.
Το πούρο αυτό το θεωρώ πουράκλα.
Τώρα για τις ελλείψεις, έχεις απόλυτο δίκιο. Και τα πράγματα θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολα. Όσοι θέλουν ας σπεύσουν να αγοράσουν γιατί σύντομα δεν θα υπάρχει τίποτα.

Πολύ ορθά με διόρθωσε ο συμφορουμίτης @suleygiannis, η καμπάνα είναι μερικά χιλιοστά πιο κοντή και κακός τις έχω ταυτίσει με τις πυραμίδες. Από δω και στο εμπρός θα είμαι πιο προσεκτικός, όσον αφορά τα μεγέθη.

Στάλθηκε από το M2102J20SG μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Μακάρι να ήταν αυτά τα προβλήματα μας
να δω που θα το ξαναβρούμε. και πότε

παλιατζούρα με το παλιό Rodriguez Arguelles y Cia δαχτυλίδι που άλλαξε γύρω στο 2008, χωρίς έτερα στοιχεία
λάφυρο κι αυτό από τις εποχές που τρυγούσαμε τ’ αμπέλια των καντονιών
στην τελευταία του εμφάνιση στα ελληνικά ράφια το Beli κατέγραψε τιμή σχεδόν 23 € (22,95)
ενώ αντίστοιχα η χαμηλότερη καταγεγραμμένη είναι 10,20 € πριν 14-15 χρόνια

η campana του ζεύγους μου προφέρει απόψε μια αισθαντική φούμα με τη γύρη της να έχει γίνει μέλι απ' τα χρόνια
ανασύροντας εικόνες και ενθυμήσεις από ένα παρελθόν που σήμερα μοιάζει με παραμύθι

ώριμος κέδρος, προζύμι, ανθόμελο, και κακάο ξεπηδούν από τα πρώτα puffs
κι ακολουθούν απαλές νύξεις από μπισκότο, καραμέλα, αποξηραμένα άνθη, και φουντούκι
το πούρο έχει αριστοκρατική ευγένεια που εκφράζεται με λιτό αλλά πειστικό τρόπο
και μόνο προς το τέλος τα χρώματα γίνονται πιο bold, με νότες από δέρματα, μπαχαρικά, γη, και κεράσια

από τα πούρα που περισσότερο κι απ’ την παλέτα τους σε συγκινεί ο τρόπος που μιλά και επικοινωνεί μαζί σου
κι αυτό εδώ το Belicoso μίλησε με επαναλαμβανόμενες εύγλωττες σιωπές
φορτωμένες τη μελαγχολία των Φθινοπώρων και την ποίηση των Ανοίξεων από εκείνες τις παλιές αξέχαστες μέρες…

Υ.Γ.
οι καρα+βίδες ήταν νόστιμες σαν αμαρτία