Quai D’ Orsay Gran Corona

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
suleygiannis
Moderator
Δημοσιεύσεις: 2365
Εγγραφή: Τρί Φεβ 06, 2018 7:28 pm

Quai D’ Orsay Gran Corona

Δημοσίευση από suleygiannis »

Quai D’ Orsay Grand Corona

Εικόνα

Corona Grandes 42 x 155
Σταματημένο πούρο από το 2006. Το πέτυχα σε ένα μου ταξίδι στο εξωτερικό και φυσικά με μεγάλη χαρά αγόρασα μερικά για να δοκιμάσω.
Επί της ουσίας υπάρχουν δύο μόνο Corona Grande σε παραγωγή: το Cohiba Siglo III και το Montecristo Tubos, μιας και το Hoyo des Dieux δεν υπάρχει πουθενά και δεν ξέρω πόσα χρόνια έχει να κυκλοφορήσει.

Το κουτί από όπου επέλεξα να αγοράσω τρία ήταν σχεδόν γεμάτο αλλά τα περισσότερα πούρα ήταν κακομούτσουνα, κάτι που με έκανε να ανησυχήσω για την κατάσταση τους.
Κωδικός κούτας POS JUL O6.
Δηλώνω προκαταβολικά οπαδός της μπράντας. Για να δούμε λοιπόν.

Το ραπερ του συγκεκριμένου είναι αρκετά λαδερό με πολλά νεύρα σε ορισμένα σημεία.
Αφού το κόψω και το γευτώ μου βγάζει κρέμα και μέλι πριν το ανάψω.
Το ανάβω και μου έρχονται πολλές και πολύπλοκες γεύσεις.
Κρέμα, καφές λατε, λίγο πιπέρι και κέδρος, κακάο και μόκα συνθέτουν ένα γευστικό προφίλ που ξεπερνάει κάθε προσδοκία μου. Οι γεύσεις αυτές κρατούν μέχρι τη μέση όπου το πούρο βγάζει και διάφορα φρούτα μέσα σε όλα τα άλλα. Έχει και βανίλια.
Προς το τελευταίο τρίτο, το πούρο γίνεται γήινο με κέδρο και πιπέρι ενώ ανεβαίνουν οι εντάσεις του και το σώμα του χωρίς όμως να χάσει τη γλυκύτητά του.
Στο τέλος μου βγάζει και μια αρμύρα.
Δε θέλω να προσθέσω κάτι άλλο. Εξαιρετικό!
Ρε μαν ρε μπρο
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8892
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Re: Quai D’ Orsay Gran Corona

Δημοσίευση από Τάκης »

Εικόνα

«grand corona» γράφουν πάνω τα κουτιά
δεν «έζησε» και πολύ, αφού πρωτοκυκλοφόρησε το 1974
σ’ ένα δύσκολο format, που σήμερα φθίνει και σβήνει
POS AGO 06, τα στοιχεία ταυτότητας αυτής που καπνίζω

με πολύ floral και αλμύρα στο pre, η ντελικάτη μαντάμ ξεκινάει πολύ ήπια
με ελαφρές και δροσερές νότες από γρασίδι
κι αφού γρήγορα χτίσει ένα υπέροχο floral άρωμα
συνεχίζει να πλέκει με λεπτή και ευφυή βελονιά τη δαντέλα της

αέρινη, κι ώρες-ώρες μια σκέτη πιρουέτα πάνω από το κέντημα
κι άλλοτε σε μια, έστω και φευγαλέα επαφή με το πανί
που αφήνει ωστόσο το στίγμα και την υπογραφή της στην ούγια

στη συνέχεια λοιπόν, κι αφού η κυρία κοντοσταθεί σε ένα τοπίο με ξερά χόρτα
πιει ελαφρύ καφέ και βγάλει ένα ψωμί που μοσχομυρίζει
μέσα από το φούρνο των vintage καπνών
προχωρά σε μια έξοχη μίξη της ρομαντικής φύσης της, με γλυκά μπαχαρικά

η τρίτη πράξη, είναι ωδή στη γλυκύτητα του marron glace
αφού το τοπίο ζαχαρώνει με αποξηραμένα φρούτα
γαρνιρισμένα με καραμέλα και ρούμι, και μια νότα από εσπεριδοειδή

λεπτεπίλεπτα και ευαίσθητα αρώματα, λεπτή και η αρμονία και η ισορροπία αυτού του έξοχου πούρου...
papa was a rolling stone...
Απάντηση

Επιστροφή στο “Quai d' Orsay”