Montecristo No.3

[Stratos]

«Corona»: μια σχεδόν απαγορευμένη λέξη στις μέρες μας
αφού η επιπεφυκίτιδα των νέο-cafricionados εστιάζει σταθερά τα τελευταία χρόνια προς λιπαρά μεγέθη
τάση οργανωμένη βέβαια και από την πολιτική που ακολουθεί η πεφωτισμένη ιντελιγκέντσια της HSA

θυμάμαι πριν κάνα-δυο χρόνια την έκπληξη που ένιωσα όταν «επώνυμος» connoisseur με Insta φορτωμένο σαν κινέζικο ποστάλι
μου δήλωσε πως δεν έχει δοκιμάσει ποτέ Montecristo No.1 & No.3, επειδή «δεν καπνίζει λεπτά πούρα»
να φανταστείτε πως ο (κυριολεκτικά) αθεόφοβος, είχε υπόψη του το 898 μόνο «εξ ακοής»
πού να του μιλούσα δηλαδή για Ninfas, Delicados, Deliciosos, και Laguitos…

να πούμε πως κάποτε έβγαινε κι αυτό όπως και τα περισσότερα Monte by Numbers σε multi packaging
το εν λόγω, ούτε λίγο - ούτε πολύ κυκλοφορούσε σε έντεκα διαφορετικές συσκευασίες!
ορίστε μια φωτό από 25άρι dress των 70’s, κι άλλες δύο από 50άρι καμπινέτο των 60’s





αναμφίβολα πάντως, ακόμα και μεταξύ αυτών που καπνίζουν και «λεπτά»
η αυτόφωτη και μοναδική Κορωνάρα του Κόμη ανήκει στα «αδικημένα» πούρα
υπό την έννοια πως δεν συναντά ενδεχομένως την αναγνώριση που θα άρμοζε στο καπνιστικό της μέγεθος
όντας ένα κουβανέζικο που ομολογουμένως προσφέρει φούμες υψηλής ραπτικής και γνήσιας συγκίνησης

προσωπικά την τιμώ διαχρονικά, κι εκείνη μου ανταποδίδει αυτή την αγάπη με υψηλά ποσοστά πάθους
όντας ένα από τα my precious του κουβανέζικου κάμπου, και μάλιστα από το ιδιαίτερο και all time classic club του «λεπτού μίσχου»

σήμερα διάλεξα να καπνίσω ένα «τυχαίο» από χάρτινη πεντάδα, χωρίς να έχω γενεαλογικά στοιχεία
δείχνει κοτσονάτο και αρχοντοθρεμμένο με δαχτυλίδι που αγγίζει το 43
με το σώμα του να αναδίδει υπέροχα μελώδη και σοκολατένια αρώματα



μετά το κόψιμο ρουφάω κρύες γλύκες από μελάσα, γλυκάνισο, και κουκουνάρι
και το τριάρι κάνει εντυπωσιακή εισαγωγή με μέλι, μαύρο πιπέρι, άχυρο, και πούδρα κακάο
έχει πολύ σμουθιάρικο touch με την παλέτα του να ανοίγει εντυπωσιακά από το πρώτο κιόλας 3ο

η μουσική κλίμακα παίζει νότες από μαλλί της γριάς, μπαχαρικά, και μπόλικη κρέμα βανίλια
που συνοδεύονται από κέδρο, καρυδόψιχα, και σοκολάτα, κάτω από ένα βελούδινο υπνωτιστικό τέμπο
με όλα τα σημάδια να δείχνουν πως έπεσα πάνω σε άλλη μια enfant gâté corona-ρα, τυχαία αλλά μοιραία σαν femme fatale



το πούρο συνεχίζει να μου δίνει απλόχερα puffs υψηλής τέχνης αλλά και απαράμιλλης τεχνικής
με τον maître να βγάζει μαστορικά ένα-ένα τα πιάτα και τα χαρτιά του, και να τα εναποθέτει ως σπονδή στο τασάκι μου
που έχοντας φιλοξενήσει μια καραβιά τζίνια στην τελευταία πυρά τους
δέχεται ευλαβικά και τούτη τη λιτανεία με την κατάνυξη που της αρμόζει

από το επιστόμιο τώρα βγαίνουν καραμέλα βουτύρου, αχνιστός καφές, και υγρό δέρμα
ακούγονται ξύλο κανέλας και μαγιά, κι απ’ το φούρνο βγαίνει σε λίγο φουρνιστό ψωμί
ενώ υπάρχουν και περαστικές αλλά ολοκάθαρες πινελιές από ευώδη άνθη



κάπου προς το τέλος κάνει την εμφάνιση του και ένα αντιστικτικό τσίλι, όμορφο σαν εωσφόρος
που δένει έξοχα τις τελευταίες γλυκές εκλάμψεις από σοκολάτα και βανίλια σε μια πεντανόστιμη κρέμα
παιανίζοντας διθυραμβικό επίλογο αντάξιο ενός καταπληκτικού performance, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο puff!

ναι, για άλλη μια φορά το No.3 ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα μου και έλαμψε ανταποδίδοντας την αγάπη που του τρέφω
πούρο αριστοκρατικό και συνάμα αλανιάρικο, μεστό, συγκινησιακό, φορτωμένο όλη τη μαγεία της Vuelta Abajo

η παλιά, γνήσια Κούβα, είναι εδώ…

[Junior]

Επιστρέφω ξανά με το 3αρι καθώς το Μ4 του mass, μου άφησε την αίσθηση του ανικανοποίητου. Κι αυτό παλαιωμένο όπως της προγενέστερης περιγραφής μου, ίδιο κατάστημα, ίδια κούτα, ίδιος κωδικός. Μοσχοβολάει βότανα και όχι σοκολάτα, όπως έχω παρατήρησε σε πολλά Montecristo. Το wrapper του είναι σα δέρμα φιδιού, με περίεργα νερά και διαχρομία, μου έκανε εντύπωση και γι'αυτό το επέλεξα. Το τριάρι και το Monte tubos είναι ιδανικό μέγεθος και τώρα τελευταία με έλκουν πολύ οι κορόνες. Κόβω και ρουφάω όση ώρα ετοιμάζω ατμόσφαιρα στο μπαλκόνι.



Σκέφτηκα να το συνοδεύσω με ΜΕΤΑΧΑ 12αρι, αλλά τελικά δεν ήταν πολύ καλή επιλογή. Εξαιρετικό spirit αλλά πολύ φρουτώδης και μου δεν ταίριαζε με το Μ3. Αν δεν πειραματιστείς δεν μαθαίνεις... Το πούρο ξεκίνησε δυνατά με δέρματα και κέδρο. Παχύρευστος καπνός κι άρχισε να βαραίνει αμέσως. Ξύλο και πάλι ξύλο. Κάπου μου έσκασε λίγο κακάο και μία μαρμελάδα αλλά το γύρισε σε ξηρούς καρπούς και καφέ. Το δέρμα κυριάρχησε σε όλη την "διαδρομή". Προς τη μέση γεύτηκα τσάι και γλυκάνισο που το κράτησε μέχρι το τέλος. Όλο πλησίαζα στο δαχτυλίδι, δεν ένιωσα την φλόγα που συνήθως αυτό με ενοχλεί σε πολλά πούρα. Ένα ξεχωριστό vintage πούρο που μου κράτησε όμορφη συντροφιά.

Στάλθηκε από το FRD-L09 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[Junior]

Την συγκεκριμένη κούτα την έιχα στην κατοχή μου πολλά χρόνια.
Ορισμένοι τυχεροί δοκίμασαν αλλα δυστυχώς έχει αδειάσει πια ...

Όπως το πιάνω στα χέρια μου και το πλησιάζω στην μυτη έχει ένα απίστευτο πρε με φουλ κακάο, βανίλια και μαλακά ξυλα.

Τραβάω Πρε για πολλά λεπτά και πραγματικά δεν μπορω να το χορτάσω.

Με το αναμα στο καλημέρα έχω φουλ πιπέρι μαλακό και μπόλικο κακάο με τριμμένη σοκολάτα.
Έχω πάθει πλάκα με το σώμα και την ένταση στις γεύσεις από τόσο παλιό πούρο.
Βαριά μπαχαρικά, φουλ μαλακό πιπέρι μαύρο και λευκό και τόνοι σοκολάτας. Ασταμάτητη σοκολατα.

Μέντα, κακάο, και άλλα φλεικς σοκολάτας, λευκό πιπερι, δέρματα ...
Και κρέμες ρε παιδιά, κρέμες ασταμάτητες και ατελείωτες

Τριμμένη καραμέλα, καμμένη ζάχαρη, μπολικη βανίλια.


Δεν μπορώ με τίποτα να σας δώσω να καταλάβετε το μεγαλείο της συγκεκριμένης κορονας...
Και της στιγμής...
Και της κατάστασης ...

Άντε γεια τα λέμε όταν επιστρέψω ...

σορυ παιδες αλλα δεν μπορουσα να καταγραψω περισσοτερα... μιλαμε για ταξιδι και στο ταξιδι δεν θελεις κατι να σε κραταει ...
αφεθηκα στις στιγμες και στον συνδιασμο μεγαλειο της φυσης και μεγαλειο της κουβας ...
Μιλάμε για τοπ 5 ...