Montecristo Dantes LE 2016

[Τάκης]

Hermoso No.1 167 x 48

LCD Haris GOA NOV 16
Hermoso No.1 λοιπόν, ένα λιγοφόρετο format, που στο μυαλό φέρνει πρώτα μια άλλη εξαιρετική LE
και συγκεκριμένα τα Romeo y Julieta Hermosos No.1 του 2003
όπως μετά εκείνα τα “εναλλακτικά” San Cristobal Mercaderes
που πρωτοκυκλοφόρησαν σαν special release το 2004, και στη συνέχεια ως LCDH από το 2006 ως το 2011

εμφανισιακά το πούρο είναι μια ομορφιά, πεντάστερο και εντυπωσιακό
σκοτεινό, μυστηριώδες, παθιάρικο, λάγνο, άκρως ερωτεύσιμο και ξεσηκωτικό
με σκούρο wrapper που στάζει λάδια και σε λίγα χρόνια θα ‘χει γίνει oscuro



το σώμα του αποπνέει βαθιά μεθυστικά αρώματα από αιθέρια έλαια εξωτικών αρωματικών φυτών
σαν το «ώ γλυκύ μου έαρ» που είχε ο αέρας το βράδυ της περιφοράς του Επιταφίου
και μετά το κόψιμο, από το επιστόμιο μου έρχονται κέδρος, βανίλια, κακάο και μπόλικο μπισκότο

αμέσως μετά το πυρ, με πλακώνουν πυκνά μυρωδάτα κύματα από κακάο και μπίτερ σοκολάτα
με μια πρέζα χρωματιστούς κόκκους πιπεριού να συνοδεύει δίνοντας μια γκουρμέ διάσταση
ενώ στο βάθος βανίλια και βάφλα παίζουν ένα γλυκό κρυφτούλι για το ποια θα πρωτοφανερωθεί
το πούρο είναι πολύ νόστιμο παίδες, καταπίνεται ολόκληρο και αμάσητο
και μόνο στις δεύτερες και τρίτες απανωτές τζούρες ακούγεται κάτι ξυλώδες λίγο άγουρο ακόμα



από το δεύτερο τρίτο και μετά το Dantes κρεμίζει, το κακάο γίνεται πούδρα, η σοκολάτα γαλακτίζει
σ’ ένα μοτίβο που πάντως μένει γήινο και κάπως σκοτεινό, με προσθήκη από λαδιάρικα δέρματα
τώρα φαίνονται καθαρά και τα ξυλώδη στοιχεία του, και είναι αρκετά
όπως και τα μπαχαροπίπερα του, μιξαρισμένα με τζίντζερ και σκούρους καφέδες
με μια υφάλμυρη επίγευση να μένει για πολύ μετά από κάθε puff
κι όσο κι αν μου πίκρισε λίγο στο τελευταίο τρίτο, άφησε να φανεί η καθαρά Montecristo ψυχή του
που ίσως χρειάζεται λίγο χρόνο για να φωνάξει «φτου ξελευτερία»



σίγουρα είναι καλό πούρο, που προς το παρόν θα το έλεγα «τούρμπο» και κομμάτι ανέτοιμο
και ναι, καπνίζοντας το μου θύμισε αρκετά εκείνη τη Dalia Montecristo D του 2005
που παρεμπιπτόντως μετά από 3-4 χρόνια άρχισε να θαμπίζει και να χάνει χρώματα
από την άλλη, έχει και κάτι διαφορετικό, που το προσδιορίζω στο δυνατό strength που κουβαλάει
κάτι που υπό προϋποθέσεις, ίσως είναι σημάδι αλλά και προίκα για ένα ευοίωνο μέλλον…

[suleygiannis]

έκαψα κι εγώ την τρίτη λιμιτάδα του 2016 γεμάτος περιέργεια φυσικά.
Περίπου μέχρι τη μέση έκλαιγα τα 28 ευρώ που έδωσα.Αέρας κοπανιστός, άγευστο πούρο χωρίς ταυτότητα. Η μόνη γεύση που κατάφερα να ξεχωρίσω ήταν κάτι σαν ξινό φρούτο. Μετά τη μέση το πούρο αρχίζει να μου κινεί το ενδιαφέρον. Και του δίνω μεγαλύτερη προσοχή. Πάει να βγάλει κρέμα, πάει να βγάλει κακάο, πάει να βγάλει σοκολάτα αλλά τα κρατάει μέσα του ακόμα, καλά κρυμμένα.
Ώσπου φτάνοντας στο τελευταίο τρίτο το πούρο αλλάζει εντελώς ταυτότητα, αποκτά πλήρες σώμα και μου παίρνει τα μυαλά. Καφέδες, μέλι, δέρμα, φυστίκια, κρέμα. Ε έκαψα τα δαχτυλα μου σε αντίθεση με το πρώτο τρίτο που ήθελα να το πετάξω.
Λοιπόν πιστεύω ότι το πούρο σε 1-2 χρόνια θα ξεδιπλώσει τις αρετές του. Και σίγουρα έχει πολλές αλλά είναι καλά κρυμμένες. Υπομονή!
Ξέχασα να αναφέρω την άριστη κατασκευή και το εξαιρετικό τράβηγμα.
Καλή ζαριά Κουβανοί!

[konstadinos23]

Το τελευταίο που κάπνισα ήταν πριν από περίπου δυο χρόνια
Η κούτα (SGA~OCT16) πλέον είναι ξεχασμένη στον πάτο του υγραντηρα γιατί τα δυο πρώτα στικς που κάπνισα ήταν τελείως φλατ και με πολύ κακή καύση
Σημερα λοιπόν είπα να του δώσω ακόμα μια ευκαιρία να δω μήπως άλλαξε κάτι

Στο Pre λίγο δέρμα και τίποτα άλλο

Φοκο στο hermoso No1 και ξηροί καρποί με υποδέχονται με ελάχιστο πιπέρι
Που και που ξεπηδάει λίγη κρέμα αλλά μέχρι εκεί



Φτάνω προς το τέλος του 1/3 και το dantes μου θυμίζει τα αδέρφια του, σα να μην πέρασε μια μέρα από πάνω του

Μπαίνω στο δεύτερο μέρος και το σκηνικό αλλάζει, άλλο πούρο λέμε
Καφές, κακάο, βούτυρο, δέρμα, η μια γεύση διαδέχεται την άλλη
Έχει και ξύλο, σταφίδες και κρέμα πολύ κρεμααααα
Φτάνω στο πρώτο δαχτυλίδι και συνεχίζει στο ίδιο τέμπο με φουλ σώμα και συνεχόμενες εναλλαγές γεύσεων
Συνεχίζει με φυστικι με μια πρεζα αλάτι και μπόλικο ξύλο
Φτάνω στο δεύτερο δαχτυλίδι και δίνει μελι με το κιλό
και κλείνει με ξύλο και κρέμα....



Νομίζω η κούτα πρέπει να βγει απ τα καταγώγια
Πουρακλος, με εξαίρεση το 1/3