Montecristo No.2 Gran Reserva Cosecha 2005

[Τάκης]

Piramides 156 x 52
5.000 numbered black lacquered boîte nature boxes of 15
tobacco from the 2005 harvest

η δεύτερη gran reserva των κουβανών που κυκλοφόρησε το 2011
με καπνά από συγκομιδή του 2005, (τα siglo vi ήταν του 2003)
η σκέτη reserva της brand, το Μ4 (cosecha 2002 - release 2007)
είναι ίσως το καλύτερο «μικρό» πούρο που κάπνισα ποτέ…

συσκευασία ίδια με τα Cohiba, (5.000 τεμάχια), σε αριθμημένες στενόμακρες λουστραρισμένες 15άρες
με ένα κάθετο σιρίτι όμως αριστερά, που δεν υπήρχε στα siglo vi
η εμφάνιση του πούρου δεν παραπέμπει σε κάτι σούπερ αλλά σε «ταπεινό» regular θα έλεγα, (με πολλά «νεύρα»)
και μάλλον ανοιχτόχρωμο για την ηλικία του, φοράει όμως δικέ μου εκείνο το μαύρο μονόπετρο…

…μόλις το πάρεις στα δάχτυλα, όλα αλλάζουν
έχει ένα μαγικό άγγιγμα, μια απίστευτη αίσθηση στο χέρι, που λυπάσαι να του βάλεις φωτιά
όταν όμως το κάνεις, κρατάς το εισιτήριο για ένα μυστικό και επικούρειο τριπ, που θα σε πάρει μακριά
πέρα και πάνω από τις διαδρομές της καθημερινότητας…

σπάνιο και πολυποίκιλτο πούρο, φτιαγμένο από υλικά που η regular παραγωγή δεν πρόκειται να ʽχει ποτέ
όσο κι αν οι μάγοι blenders, κάνουν συχνά θαύματαμε λιγότερο διαλεχτή πρώτη ύλη
προσεκτικά δουλεμένα και ώριμα καπνά-μαντζούνια
έφτιαξαν ένα πούρο απαλό σαν βελούδο, πλούσιο και πολύπλοκο, με πλημμύρα από θεσπέσιες ευωδιές
να ευφραίνουν μύτη, γλώσσα, ουρανίσκο, και ολόκληρο τo γύρω σύμπαν...
είναι εκεί, όλα τα χαρακτηριστικά monte, σε μια άλλη διάσταση όμως και σε διαφορετικό επίπεδο
στο πιο βαθύ και ώριμο και εκλεπτυσμένο, με επωδό μια παραδεισένια γλύκα

πούρο, ωδή στη βανίλια, θα το χαρακτήριζα, φέρνει σε Μ2 αλλά δεν είναι, δεν έχει σχέση τελικά
κυρίως με τα παλιότερα, και τον πάλαι ποτέ «ισχυρό» τους χαρακτήρα
σʼ αυτό μοιάζει με την άλλη ρεζέρβα, το siglo 6, (τρία χρόνια μετά, διεκδικεί επάξια τον τίτλο του Άνακτα)
κράτησε τα βασικά χαρακτηριστικά, φέρνοντας όμως νέα πνοή, σε άλλη μία μπαρουτοκαπνισμένη και «απόλυτη» vitola

…κύριοι, μόλις κάπνισα το δεύτερο από το no 2935 κουτί μου
και θα πρέπει να προσπαθήσω πολύ, να καταχωνιάσω τα υπόλοιπα στο άβατο των υπογείων του «βατικανού»
αν όχι σαν επένδυση, τουλάχιστον σαν παρακαταθήκη

δεν ξέρω, μπορεί να είναι και βλασφημία να καπνίζεις ένα τέτοιο πούρο σήμερα
αλλά, μιας και το ʽκανα, θα ʽθελα αυτή η «αίσθηση αμαρτίας», να κρατήσει για πάντα
ναι, όλα τα άλλαξε, όλα τα μάγεψε απόψε αυτός ο γαλάζιος καπνός…