Hoyo de Monterrey Epicure No.2

[radamanthys]

Γιάννη το "ξένο" είναι πάντα πιο γλυκό

[Jazzman]

Εχω δηλώσει ότι μου αρέσει η ποδαρίλα και η σταβλίλα (στα πούρα ).
Ε, μ’ αυτόν τον τουμπατο Επίκουρο τον δευτερο χόρτασα και από τα δυο.
Έξι ετών το τουμπο, το άνοιξα και το σαλόνι μου μύρισε σαν στάβλος.
Πολύ λευκό πιπέρι, τσάι, κρέμα γάλακτος, χόρτα, και στο 3/3 μαύρο πιπέρι.
Αλλά, λες τον είχα το επίκουρο χωμένο σε βαρέλι με κοπριά. Υπέροχος.

[lefteris c]

Εχω δηλώσει ότι μου αρέσει η ποδαρίλα και η σταβλίλα (στα πούρα ).

[suleygiannis]

Εχω δηλώσει ότι μου αρέσει η ποδαρίλα και η σταβλίλα (στα πούρα ).

αναρωτιέμαι τι να εννοεί ποδαρίλα ο Σβενσκ και πως την αντιλαμβάνομαι εγώ... επειδή έχω δει πολλές φορές να το γράφει μου έχει κάνει εντύπωση.
πάντως για τον υπόλοιπο κόσμο η ποδαρίλα είναι κάτι κακό
αν εμένα πούρο μου έβγαζε τέτοια γεύση θα το πετούσα από το μπαλκόνι πάντως

[Jazzman]

κοίταξε Γιάννη, σύμφωνα με παλιά εμβριθή και τεκμηριωμένη ανάλυση του Σουηδού
με αφορμή μια "γευσιγνωστική" διένεξη με παλαιό μπαρουτοκαπνισμένο μέλος της κοινότητας, (το τότε διακύβευμα ήταν "άχυρο")
ο αγαπητός Svensk απέδειξε - πέραν πάσης αμφιβολίας - ότι για να εντάξει ένας reviewer μια γευστική νότα στην παλέτα ενός πούρου
πρέπει πρώτα απαραιτήτως να την έχει γευτεί στη "φυσική της μορφή - διάσταση - υπόσταση

σε ερωτώ λοιπόν εμμέσως πλην σαφώς:
έχεις φάει ποδαρίλα ώστε να ομιλείς με επιστημονικά τεκμηριωμένα επιχειρήματα..??

Υ.Γ.
την περισσότερη "ποδαρίλα" σε κουβανέζικο πούρο, την έχω συναντήσει σε Sancho Sanchos

[Svensk]

σε ερωτώ λοιπόν εμμέσως πλην σαφώς:
έχεις φάει ποδαρίλα ώστε να ομιλείς με επιστημονικά τεκμηριωμένα επιχειρήματα..??

[alexandros]

[Spirosbusa71]

δεν το ‘χω κρύψει ποτέ πως ο Επίκουρος ο 2ος μ’ αρέσει, πάντα μου άρεσε
είναι από τα πούρα που δεν παίζει να μην έχω τουλάχιστον μία κούτα διαθέσιμη
αφού είναι φούμα στα γούστα μου στην οποία γουστάρω να επανέρχομαι
παρά τα κατά καιρούς σκαμπανεβάσματα, κάτι σύνηθες άλλωστε σε όλα τα κουβανέζικα

πούρο που αναμφισβήτητα μου έχει δώσει αστρικές φούμες κατά καιρούς
με κορυφαίες κάτι απίστευτα αδαχτυλίδωτα slb 50 προ 2005 που τα θυμάμαι και ξερογλείφομαι
απ’ τα ελάχιστα παρεμπιπτόντως κουβανέζικα που βγαίνουν σε 50άρια πλέον
το οποίο «τιμήθηκε» κυκλοφορώντας και σαν 6η Reserva των κουβανών (Cosecha 2012)
viewtopic.php?f=70&t=936



το pre είναι πλούσιο με ζουμερές κρύες από μέλι, μπισκότο και σοκολάτα
κι ο φιλόσοφος ξεκινάει κατευθείαν από το refrain με ελαφρώς μπίτερ σοκολάτα, κέδρο, και λευκό πιπέρι
και νότες από καραμέλα, αμυγδαλόψιχα, μια ανεπαίσθητη αλμύρα, και δυο σταγόνες λεμόνι
αυτόματα το μυαλό μου πάει στο φίλο μου το σουηδό, Βάιε θα σου άρεσε πολύ αυτό το στικ



στο 2ο τρίτο κάνει grande είσοδο η γνωστή κρέμα γάλακτος του Επίκουρου
με πινελιές από δέρματα, βανίλια, κανέλα, και τσάι
ενώ στο παρασκήνιο ακούγονται ανεπαίσθητες floral ανταύγειες
οι τζούρες είναι βελούδινες, ο καπνός ανεβαίνει γεμάτος δαντέλες



στο τελευταίο κομμάτι της διαδρομής τα καγιέν παίρνουν το τιμόνι
με βότανα, αποξηραμένα φρούτα, κακάο, και μέλι ανακατεμένο με φουντουκοκάρυδα
να γράφουν τον επίλογο μιας it’ only rock ‘n’ roll (and I like it) φούμας



η συγκεκριμένη κούτα άρχισε καλά, και πριν χρονίσει μου ‘δωσε 4-5 εξαιρετικά φρέσκα καπνίσματα
αλλά μετά κινήθηκε στη μετριότητα δίχως να στρώσει και να ανακάμψει ποτέ
αυτό που κάπνισα ήταν το 25ο και τελευταίο της, που μου «είπε» πως βιάστηκα να τελειώσω μαζί της
οπότε το στέλνω ως message in a bottle να συναντήσει την επόμενη, ελπίζω εφάμιλλη του Μοϊκανού που κάπνισα…



…και λίγο σκόρδο για τον επιστήμονα, μπας και ξορκίσει το κακό

[Junior]

Με τους Επίκουρους δεν τα πηγαίνω τόσο καλα. Εχω κάψει βέβαια μόνο δύο στικ αλλά ήταν το ίδιο χάλια και τα δύο. Σήμερα όμως που έχω κέφια και έχει γαμάτη μέρα είπα να του δώσω ακόμη μια ευκαιρία. Φρεσκαδούρα από κατάστημα του Κέντρου αγνώστων στοιχείων αλλά με εξαιρετικό wrapper και ωραίο στρίψιμο. Βάζω μια μπύρα να δροσιστώ και το ανάβω ευλαβικά με κομματάκια κέδρου σαν γνήσιος Aficionado.... Ωρέ και μου έρχεται μια δόση πηχτής κρέμα. Παφ, παφ κρεμώδης καπνός και ρουφάω σα μανιακός. Με κατακλύζουν δόσεις κέδρου, κρέμες και ....τσακ σκάει ένα ευγενή πιπεράκι και δένει μια όμορφη παλέτα γεύσεων. Συνεχίζει με αλμυρά φιστίκια και καφέ εσπρέσο αλλά το γυρίζει πάλι στο αρχικό προφίλ, κέδρο κρέμα και πιπέρι. Δεν ξέρω τ τυφλά μου, που κράζω τον επίκουρο, τρανή απόδειξη. Αυτό είναι αριστούργημα...Δεν το αφήνω να ηρεμήσει με τπτ και ρουφάω να το πιώ. Πιάνω τα ακουστικά και βάζω στη διαπασών
https://www.youtube.com/watch?v=T1NW57lk5fY
Σαν να είχε αυτιά και με απογείωσε. Βυθίστηκα στην πολυθρόνα και έχασα την αίσθηση χρόνου και χώρου. Το πούρο πάει για Top Ten 2020 και αγορά κούτας.

Στάλθηκε από το FRD-L09 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[Junior]

Απογευματινός Επίκουρος Νο2 με καφεδάκι.
Γενικά τα κράζω αλλά έχω πέσει σε μια κούτα που τα έχει βάλει στην φαρέτρα μου.
Πολύ καλό pre, κανέλα , βανίλια και λαυκό πιπεράκι. Τα ίδια και στο κρύο τράβηγμα. Ιδανικό και αυτό. Πίνω και πάλι ένα Aged Sumatra διπλό.

Πολύ νόστιμα ξύλα, βανίλια και μέλι με βρίσκουν από την αρχή. Το σώμα είμαι ήδη μέτριο προς τα πάνω.
Διάφορες σοκολάτες φαίνονται, ελαφριά πιπέρια,και φουλ κανέλα στο κόλπο΄.
Πικρόγλυκα στοιχεία στο δεύτερο μοσό, τρούφα λιωμένη, πικραμύδγαλο, καμένη ζάχαρη.
Σούπερ ντούπερ το robusto, και πάει και άλλο.
Γεμάτο καφεδάκι, πικρή καραμέλα(!), λίγο παλιό δέρμα, πολύ ελαφριά πιπέρια, κανέλα, και παχιά κρέμα.

Καταπληκτική φούμα. Είναι σε καλό φεγγάρι τα Hoyo.