Hoyo de Monterrey Petit Robustos

[harmonica]

Hoyo de Monterrey Petit Robustos lcd Nickos H



Format petit robustos 50x102

συνοδεια τσαι βουνου κρητης μαλοτηρα.ηθελα κατι αρωματικο,ζεστο,ελαφρυ και ακρως χειμωνιατικο ροφημα..
το ρομπουστο μου δοθηκε στην γιορτη του Οχι,Ναι..
ειχα παρα πολυ καιρο να το καψω,αν θυμαμαι καλα

ξεκινησε σαν ξεθυμασμενη τσιμινιερα,με ασθενικα αρωματα και πολυ καπνο αλλα
μετα τα πρωτα παφ αρχισε να κενταει..
ξυλο,ξυροκαρπια,κατι βοτανικο παρεα με μια χουφτα πιπερι ετσι για την γευση..
η μια γευση συμπληρωνει την αλλη,ωσπου καποια στιγμη στην αρχη του β΄ μερους
εμφανιζετε ο καφες για να χυλωσει το μειγμα και να το κανει ακομα καλυτερο και πιο γλυκο..
ο καπνος πλεον ειναι κρεμμωδης,τα πιπερια εξαφανιζολ και μια φρουτενια αρμονια πλανιεται απο πανω μου.
το στικ κενταει οντως τωρα.
κοντα στο δαχτυλιδι ο καφες και τα πιπερια δυναμωνουν,τα δερματα εμφανιζονται και οι γλυκες αραιωνουν απο
τζουρα σε τζουρα..
θα το εκαιγα μεχρι τελους και παλι αλλα ξεκολλησε το ραπερ και δεν ειχα κολλα uhu
διηρκησε κανα 50 λεπτο στο ρελαντι



μου αρεσε πολυ Νικολα με το δευτερο μερος να δινει ρεστα

[Τάκης]

δεν ξέρω πώς μου ‘ρθε απόψε να καπνίσω δύο petit ταυτοχρόνως
το πιο σκούρο είναι του 2014, και το πιο ανοιχτό του 2013
που χάριν ευκολίας τα ονομάζω αντίστοιχα Α και Β

το εγχείρημα θα γίνει συγχρόνως, τουτέστιν θα λάβει χώρα ιψενικό τρίγωνο
με παράλληλη καταγραφή των εντυπώσεων από puff σε puff



Pre:
A: πολύ κακάο, ξύλα, ελάχιστο πιπέρι
B: χορτάρι, καφέδες, καθόλου πιπέρι

1ο τρίτο:

A: η πρώτη τζούρα μου βγάζει κρέμα, και λέω Τάκη την κάναμε λαχείο δικέ μου
αμ δε, οι επόμενες έχουν μπόλικα ξύλα και πιπέρια αναμπάμ μπαμπαντάμ
ευτυχώς όμως, γρήγορα η κάψα υποχωρεί και το πάω αργά
ανακαλύπτοντας γρήγορα κι ένα μυρωδάτο κακάο
η πρώτη στάχτη είναι επίφοβη και τη ρίχνω, για να δούμε…

B: οι πρώτες τζούρες είναι πιο μαλακές
με γλυκά ξύλα, γη, μπαχαρικά, και …σοκολάτα
ενώ κάπου κρυμμένος είναι κι ένας φούρνος που ψήνει ψωμί
και κάπου εδώ, γρήγορα κι όμορφα
το πούρο βρίσκει μια πολύ μαγκιόρικη γευστική ισορροπία…



2ο τρίτο:

A: τα πιπέρια και μπαχάρια τώρα αλλάζουν πρόσωπο στο πιο smooth
ο κέδρος κυριαρχεί δίχως να καπελώνει
γίνεται σιγά-σιγά ήπιο και γλυκό, όσο κι αν στο βάθος ο μούστος βράζει ακόμα
κάνω μια διορθωσούλα στην καύση και προχωράω …

B: σκάει κρεμούλα, με βανίλια ζαχαροπλαστικής σε σκόνη
με τα ξύλα να γλυκαίνουν κι άλλο
κι ενώ μου βγάζει κι ένα καρυδάκι, η στάχτη πέφτει από μόνη της
εκεί, το petit μου κάνει μια γυριστή, με μια μικρή έκρηξη από πιπερομπάχαρα…



3ο τρίτο:

A: συνεχίζει σταθερά στο ίδιο μοτίβο, έχοντας πλέον ισορροπήσει
με καινούργιο στοιχείο μικρές πινελιές από δέρμα
έλα μου ντε που τώρα στα τελειώματα αρχίζει και τα τσαλίμια!
με μικρές δόσεις κρεμούλας, (εκείνης από την πρώτη τζούρα)
που βρίσκει το κουράγιο να ξεμυτίσει μέσα από τους τίτλους του τέλους
φυσικά, το καπνίζω μέχρι τελευταίας ρανίδας…

B: τώρα μοιάζει πολύ με το πρώτο, αφού ο καμβάς είναι πλέον παρόμοιος
με τον κέδρο και τα μπαχάρια να κυριαρχούν, σε ένα πιο hard (!) μοτίβο ωστόσο
το αφήνω λίγο να ηρεμίσει και ξαναπιάνω το άλλο
επιστρέφοντας, το βρίσκω εκεί που το άφησα, αναμμένο και κορωμένο
αλλά λίγο πριν πάρει την άγουσα προς τον τάσο, κάνει μια τελευταία τρίπλα
με νότες από γλυκόριζα και χμ… μια βοτανική συγχορδία
μ’ αυτόν τον τρόπο το «σώζει», μη χαλώντας την πολύ καλή εντύπωση του 1ου & 2ου τρίτου



τελικές σκέψεις:

A: όχι πολυεπίπεδο, αλλά πολύ ευχάριστο πούρο, με εξαιρετικό τελευταίο τρίτο
ό, τι έκανε, το έκανε καλά, κι άφησε υποσχέσεις για τα γηρατειά του

B: πιο ώριμο και τσιριμπόμ από το πρώτο, παρά τη στραβοτιμονιά στο τέλος
πιστεύω σε 12-18 μήνες έχει τάσεις να πάει ακόμα ένα «κλικ» πιο πάνω

ωραία πέρασα!

[Mixalis81]

Μεσημεριανό κενό, ευκαιρία και φώκο, σε ενα κοντό Robusto DIC 16.

Κόβω και κανει αυτήν την περίεργη τρύπα στο κεφάλι, που γουστάρει ο Αλεξ.
Στα κρύα εχει τζίντζερ, κανέλα, και αλεγκρο τσαι.
Άρα λοιπον θα βάλω καφε δίπλα, αντί για Cola που ειχα στον νου.






Στην αρχη φουσκώνει τα μπράτσα ,σηκώνει τα μανίκια και πυροβολαει.
Τζίντζερ, πιπεράκι μπόλικο, δέρμα ,οχι όμως άσχημα , άκρως θελκτικά αν και δεν τα περίμενα.
Ηρεμεί στον μισό πόντο, και γεμίζει με κρεμα τίγκα στο μυρωδικό. Μπαχάρι, μοσχοκάρυδο, δεντρολίβανο , εύχεσαι να έφτιαχνες γέμιση για γιορτινό γλυκό.
Βγάζει για λιγο τα δέρματα και παει να το ριξει στους καφέδες. Για λιγο όμως....
Περνάει σε κρεμα λεμόνι, ξυνουλι ειναι τωρα, εχει και μια αλμυρά,, τεφαρικι for sure.
Κρατάω τον καπνό λιγο παραπάνω στο στόμα, τσιμπάνε την γλώσσα τα πιπερια του λακου, φορτώνουν τωρα οι καφέδες ,
ψήνονται και δέκα φουντουκια με βουτηρο στο τηγάνι, μεχρι στιγμής 6 πόντοι χαράς!

Το πάω σβέλτα και δεν κολωνει, φορτώνει γλυκό καπνό, και γυρνάει στα ματζουνια , ενα σύνολο απο μυρωδικά που θα ήθελα να τα βάλω σε φλιτζάνι. Σιγουρα σηκώνει και αλκοόλ , αλλα απο αυριο γαμω την τρέλα μου!

Εχω αρχίσει να το κρατώ με δυσκολία, το ολοισιο κάψιμο του κοντεύει να φτάσει τα χοντρό δάχτυλα μου.
Πάχυνε η κρεμα, μαλάκωσε το εσπρέσο ,και παίζει μια φευγάτη γλυκα στον λαιμό.

Ψάχνομαι λιγο, ειχα βάλει ενα στο τοπ τεν μου παλαιότερα, οχι άδικα, ο ζουμπας αξιζει την προσοχή μας.

Ισως κάποτε να καταφέρω να αφήσω κανά δυο να κλείσουν πενταετία...ισως και όχι...

[Τάκης]

εγκρίνω κι επαυξάνω, διαχρονικά ωραία φούμα το κοντό!

[Fairlight]

Παίζει και να μην τα έχω καπνίσει ποτέ στην ζωή μου, ίσως να δοκιμάσω να πάρω κανένα στην επόμενη εξόρμηση.

[Assos]

LCD Σταθης




Ένας τσολιάς τσέπης κύριες και κύριοι!!
Σταθερός, δυνατός, και γεμάτος γεύσεις!!
Πρώτη φορά που το δοκίμασα και μου άφησε Εξαιρετικές εντυπώσεις!
Από την αρχή ξεκινάει δυνατά με ξηροκαρπια, δέρματα και λίγο λάτε καφεδάκι.
Πιπέρι, μπαχάρι και κρέμα μαζί με φουντούκια να κάνουν πάρτυ και ο τσολιάς να στέκεται όρθιος χωρίς τσαλίμια και αστάθειες!
Στο τελευταίο τρίτο η κρέμα τζίντζερ και οι αλατισμένοι ξηροί καρποί βάλανε τα τσαρούχια στον επίλογο της φούμας και κράτησαν το κορμί λαμπάδα για μια εξαιρετική φουμα!!





Ο καπνός απαλός, γαλάζιος και κρεμώδες!!




Το βαθμολόγιο με 9/10
Και νομίζω ότι δε θα δοκιμάσω άλλο γιατί θα στοκαρω σίγουρα μια κούτα στον υγραντηρα μου!!

Στάθη σε ευχαριστώ παρά πολύ! Για άλλη μια φορά εξαιρετικό πούρο από χορηγία σου!!

[Photis]

Το συγκεκριμένο το θεωρώ ένα από τα καλύτερα μικρά που μπορεί να καπνίσει κάποιος (μαζί με το D6).
Πολύ ωραίος και πυκνός καπνός, κρέμα ...
Μόνιμη θέση στον υγραστήρα.
Σε αφήνει όμως ανικανοποίητο, θες κιάλλο!

[Vr Andreas]

Έχω εντοπίσει μια κούτα στο Ελληνικό, του ΄18, με κάτι σκούρα σοκολάτάκια που μοσχοβολάνε κανέλα και κακάο στο κρύο.
Το κόψιμο φέρνει και τζίντζερ, κρέμα και κακάο.
Φωτιά και παίρνω τσάι English Breakfast, μπαχάρια και ελαφρύ δέρμα. Κάπου έχει και μέλι, και κρέμα και καφέ....
Το λες και φουλ στην γεύση. Και η ιστορία είναι επαναλαμβανόμενη. 3-4 έχω κάψει , ολά ίδια, όλα εξαιρετικά.



Ξανά δέρμα ξεθωριασμένο, καφές τώρα πιο καθαρά. Καλός εσπρέσσο. Σταγόνες γάλα, θυμίζουν κρέμα, και διάφορα ματζούνια στολίζουν την παλέτα.
Έχει και mix ξηρών καρπών, έχει και βούτηρο, έχει και πιπέρια. Άλλες φορές με καφέ, άλλες με αλκοόλ. Όλα του πάνε.

Κάπου έχοει και μιά αλμύρα!!!! Ανθος αλατιού μαζί με κακάο και τα ματζούνια! Καταπληκτικά!

Σβήνει με καφέδες και κρέμα αραβοσίτου με κανέλα.

Δεν έχω τι άλλο να ζητήσω από αυτά...Σιγά σιγά θα την τσακίσω την κούτα και θα δώσω χρόνο στο δικό μου, εξίσου υπέροχο στοκ.

Υ.Γ. Διαφορετικά τα στικ στις φωτό...το ένα είναι από τον Νοέμβριο , το άλλο προχθεσινό.

[Junior]

TSM DIC 17

από το 2004 που βγήκαν τα αγάπησα αμέσως κι έκτοτε είναι πούρο που δε λείπει απ’ τον υγραντήρα μου
θυμάμαι ακόμα ένα εξωγήινο first batch slb αγορασμένο πριν καμιά 15αριά χρόνια από το Ράνιο, (παλιό ιστορικό μαγαζί του Πειραιά)
που με είχε στείλει και τις είκοσι πέντε φορές αδιάβαστο!

κάτι που επίσης διαχρονικά με εξιτάρει σ’ αυτό το πούρο είναι και το σταθερά «χοντρό» του 50άρι, που φτάνει ενίοτε και το 51-52
τα PR γενικά μου καθόντουσαν ακόμα και φρέσκα και γουστάριζα, τελευταία τα θέλω με λίγο aging
όπως κι αυτό που θα καπνίσω σήμερα καθώς μπήκε πριν λίγους μήνες στα τέσσερα
είναι όπως …φαίνεται στη φωτό, δηλαδή μέσα στη λαδούρα και τη μαυρίλα…



ένα πολύ ενδιαφέρον pre μου βγάζει αλμυρά nuts, υγρό δέρμα, κράκερ, και νέσκουικ
η αίσθηση μετά τις πρώτες τζούρες είναι αυτό που συνήθως ορίζουμε ως «καβουρδισμένος καπνός»
με μια ιδιαίτερη και έντονη αλμύρα να κάθεται στην επίγευση

υπάρχουν νότες από κέδρο, δέρματα, και ψημένο φιστίκι, στο βάθος ακούγεται και μια εσπεριδοειδής νότα
οι τζούρες είναι νταλκαδιάρικες κι η μύτη φέρνει αρώματα από φούρνο που ψήνει μπισκότα



καβουρδισμένο αμύγδαλο, ζυμωτό ψωμί, φουλ δέρμα, κι ένα πάτημα από μαύρο πιπέρι
κάνει την εμφάνιση της και η σοκολάτα γάλακτος, ο ζουμπάς κελαηδάει – μπουκιά και συχώριο που λένε
το σώμα θέλει λίγο ακόμα να γίνει full, με το Petit να μην κωλώνει, αλλά να κορώνει και να μερακλώνει



έβγαζα απ' τις τσέπες μου φλούδες μανταρίνι, τσίλια, βαριά δέρματα, γλυκόριζα, καπουτσίνο και φουλ αλμύρες
κι ενώ πια είμαστε στο full, σκάει απ’ το πουθενά μια πολύ αρωματική βανίλια
γράφοντας έναν αντάξιο επίλογο σε μια καθόλα έξοχη και μερακλίδικη φούμα
που μου θύμισε για μια ακόμα φορά γιατί έχω αδυναμία σ’ αυτό το Hoyo…

[Jazzman]

Χυμαδούρα από κατάστημα των νοτίων προαστίων. Εκεί υπάρχει ένα φοβερό καμπινέτο, το οποίο έχω βαλθεί να ξεκοκαλίσω.

Μου έχει δώσει ευχάριστες φούμες και το παρόν στικ δεν αποτελεί εξαίρεση.

Οι πρώτες τζούρες δίνουν έντονο καρύδι με δέρμα και μπόλικα πιπέρια. Πιο πικάντικο από το συνηθισμένο αλλά αυτό υποχωρεί μετά από λίγο.

Γεμίζει κρέμα γάλακτος και σοκολάτα, γεγονός που ημερεύει την κατάσταση και δίνει μια ευχάριστη λιπαρότητα.

Δίνει κάτι γλυκά φρουτένιο που μου θυμίζει περγαμόντο αλλά δεν είμαι σίγουρος, δεν έχει σημασία άλλωστε.

Κλείνει με γερή δόση πραλίνας φουντουκιού, κέδρου και δέρματος.

Εξαιρετίκ γι ακόμα μια φορά.