H. Upmann Coronas Minor

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8893
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

H. Upmann Coronas Minor

Δημοσίευση από Τάκης »

Εικόνα

Coronita 117 x 40, (machine made μέχρι το 2002)

διαμαντάκι, (τουλάχιστον αυτό που καπνίζω)
ένα εξαιρετικό Upmann, φουλ στα ψημένα αρώματα
με γη, ξύλο, μπόλικο μαύρο πιπέρι, αλλά και μια βαθιά γλυκύτητα

οι τύποι φαίνεται πως βάλανε υπέροχα καπνά σ’ αυτήν την ταπεινή coronita
για να με μερακλώσουνε πρωινιάτικα, κι από καφέ να το γυρίσω σε τσίπουρα
σκοτεινή γη, μαύρος καφές, αρωματικά ξύλα, κακάο που γυρνάει σε σοκολάτα
αλλά και τσάι και βότανα, θες κι άλλα Τάκη?

από καμιά-δυο κούτες που έχω καπνίσει κατά καιρούς
αυτό ήταν με διαφορά το καλύτερο, και πάω για τρίτη
πολύ-πολύ τσιριμπίμ (και τσιριμπόμ)…
papa was a rolling stone...
Άβαταρ μέλους
harmonica
Founding Fathers
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 08, 2018 7:54 am

Re: H. Upmann Coronas Minor

Δημοσίευση από harmonica »

LCD Tournesol

Επιστροφή σήμερα στην Αθήνα-έκτακτη, μετά την ανάπαυλα του Πάσχα λόγω υποχρέωσης και ήθελα κάτι γρήγορο και εύκολο πούρο συνοδείας ταξιδιού..
Παίρνω καφέ, κλασικά πράγματα.. διάθεση καλή. Κόβω, ανάβω, πρώτες τζούρες
λίγο καφέ, λίγο ξύλο, λίγα πιπέρια..ώρε φούστη μου όλα από λίγο. :?
Βγαίνω στον ισθμό βλέπω σταματημένα στην εθνική, ας πάμε από τον παλιό να κάνουμε και την βόλτα μας.. Το πούρο δίνει πόνο με την τσιγκουνιά..
Που να ‘ξέρα ότι από το ύψος των διοδίων του ισθμού μέχρι τον Ασπρόπυργο η coronita θα κεντούσε κυριολεκτικά.. Ίσως το καλύτερο minor που έχω κάψει ποτέ.
Από την στιγμή που μεταμορφώθηκε μέχρι δάκτυλο με κέρασε καφέδες γλυκούς, γάλα, 2-3 χούφτες ξυροκάρπια, πότε σοκολάτα γάλακτος και πότε κακάο, ξύλα νωπά και όλα αυτά πασπαλισμένα με κρέμα και πότε πότε με κανέλα.
Δεν μου έσβησε ποτέ, ρούφαγε όσο έπρεπε και του έδωσα όλη μου την προσοχή..
Τελικά χαίρομαι που είχε κίνηση, χαίρομαι που το επέλεξα, χαίρομαι που το σκέφτηκε ο Θάνος..
Για την ιστορία ήταν του 15΄
"There are two things a man never forgets -his first love and his first cigar"
Άβαταρ μέλους
konstadinos23
Δημοσιεύσεις: 573
Εγγραφή: Πέμ Μάιος 31, 2018 12:50 pm

Re: H. Upmann Coronas Minor

Δημοσίευση από konstadinos23 »

Καπνισμένο μεσημερι μετα απο φαγητο συνοδεία γαλλικού καφε..
Απο εμφάνιση σκίζει
Το κορμί του ειναι σοκολατενιο
Πιπερι, δερμα, και κέδρος ειναι οι γευσεις που βρηκα στο κρύο τραβηγμα

Ξεκινάει δυνατά με καφε ανακατεμένο με μπολικο δερμα και κανέλα
Φρέσκο ξύλο και κρέμα μπαίνουν στο παιχνίδι στο 2/3
Στο τελευταίο μέρος ερχονται ξηροί καρποί (πιο πολυ φουντουκι) και αργότερα μια παχιά κρέμα με ελάχιστο πιπερι

Ηταν οτι καλύτερο μετα το φαγητο.!!
Το απόλαυσα απο την αρχή μεχρι το τελος..
Άβαταρ μέλους
sigaras
Δημοσιεύσεις: 915
Εγγραφή: Δευ Νοέμ 26, 2018 9:30 am

Re: H. Upmann Coronas Minor

Δημοσίευση από sigaras »

Είναι κανόνας στη ζωή τελικά να εκτιμάς κάτι όταν το χάνεις. Έτσι κι εγώ, έπειτα από ένα μήνα περίπου χωρίς πούρο είπα να κάνω ένα από τα καταργημένα μινόρ. Για να είμαι ειλικρινής δεν το είχα και πολύ σε υπόληψη, αν και μου έχει δώσει 1-2 φούμες πολύ καλές. Με καφεδάκι λοιπόν για συνοδεία κόβω και ανάβω. Ιούνιος του 2016 η κούτα. Κρέμες και καφέδες στο πρώτο τρίτο. Σοκολάτες λευκές, απαλά πιπεράκια και δέρματα ακριβά στο δεύτερο τρίτο. Στο τρίτο τρίτο έπαψα να προσπαθώ να προσανατολίζομαι και να καταγράφω γεύσεις και αρώματα. Αφέθηκα να παρακολουθώ την ηδονή να χάνεται μαζί με τον καπνό στον απογευματινό αέρα.
Χρόνια πολλά σε όλους παίδες!
Εικόνα
These users thanked the author sigaras for the post (total 9):
JuniorΤάκηςnikos docΣτάθηςSvenskχεντυ κοντουalexandrosFairlightPetran
" κι έγιναν τα πάθη μας καπνός..."
Nikolaros
Δημοσιεύσεις: 62
Εγγραφή: Παρ Σεπ 03, 2021 4:08 pm

Re: H. Upmann Coronas Minor

Δημοσίευση από Nikolaros »

Πρώτο κάπνισμα πούρου μετά από 11 χρόνια σήμερα το μεσημέρι, μετά από πολύ ελαφρύ φαγητό.
Διάλεξα το coronas minor, καθώς το θυμάμαι πάντα πολύ ντελικάτο, ποτέ επιθετικό, βραδύκαυστο, γενναιόδωρο και με υπέροχο room aroma. Αγορασμένο εχθές Σαββάτο από το κέντρο του Ηρακλείου, στο νέο tubo, δεν κατάφερα να δω χρονιά καθώς τα αυτοκόλλητα του κουτιού την έκρυβαν. 8.20 η τιμή του, το θυμάμαι αρκετά φτηνότερο αλλά οχι πόσο ακριβώς κόστιζε. Μην περιμένετε γευσιγνωσία, στόχος μου τη στιγμή αυτή είναι να επανέλθω εκεί που βρισκόμουν πριν 11 χρόνια. Τελευταία, αισθάνομαι ότι τα τσιγάρα έχουν κάνει «μουντά» το στόμα και τη μύτη μου. Πρέπει να βρω έναν τρόπο να τα επαναφέρω γρήγορα σε σωστή κατάσταση, και επάνω σε αυτό θα ακούσω τους εμπειρότερους, αν έχουν και θέλουν να προσφέρουν.

Ανοίγοντας το tubo (προτιμούσα το παλαιό) ξεχύθηκε ο κέδρος και άλλα πολύ ευχάριστα και γλυκά πράγματα που δεν κατάφερα να αναγνωρίσω.
To χρώμα του wrapper μάλλον ξανθο-κοκκινωπό να το πω; (τα θυμάμαι και πιο σκούρα), ενώ το πούρο δεν θα το έλεγα λαδωμένο.
Μάλλον άλλαξε η μπάντα, νομίζω τη θυμόμουν μονόχρωμη. Straight cut και στο τράβηγμα φάνηκε ΟΚ. Θυμάμαι οτι τραβούσαν αρκετά δύσκολα κάποια sticks του τύπου. Έκανα τις άκρες με έναν bic και άναψα την καρδιά με τον κέδρο του tubo. « Η επιστροφή», σκέφτηκα και χαμογέλασα, «θα τα γράψω στα παιδιά στο forum». Ξεκίνησε κάπως άστατα, επιθετικά, αλλά στα 2-3 τραβήγματα είχε ηρεμήσει απόλυτα. Μαλακό, τέλειο τράβηγμα, αρκετός καπνός. Έβγαλα τη μπάντα.
Έλειπε η γλύκα που θυμάμαι της κούτας του ’98 που ξεκοκάλιζα το 2007, ξεχασμένη σε κατάστημα του Ηρακλείου. Το πούρο όμως ήταν μαλακό, πολύ ευγενικό, τραβούσε τέλεια, όχι loose, οχι σφικτά, αλλά όπως ακριβώς μου αρέσει. Κάηκε όλο τέλεια χωρίς την παραμικρή υποψία προβλήματος.
Μετά την πρώτη στάχτη γέμισε αρκετά, έγινε περισσότερο «στρογγυλό», «κρεμώδες» και βγήκε μια γλύκα.
Μετά τη δεύτερη στάχτη και μέχρι το φινάλε συνέχιζε στα ίδια μονοπάτια με πριν, ίσως λιγάκι περισσότερο πολύπλοκο αλλά σας λέω, μην περιμένετε γεύσεις, είμαι «μπουκωμένος» ενώ απέχω αιώνες. Το κάπνισα ως το απόλυτο τέλος, θα χρειαζόμουν τσιμπιδάκι για περισσότερο. Μάλλον αργός ο ρυθμός μου, μια ώρα και 10 λεπτά κάπνισμα. 'Εσβησε στο τασάκι και άφησε μια χαρακτηριστική, όμορφη "σοκολατογαλατίλα" στον χώρο, πολύ έντονη και γλυκιά όταν κόλλησα τη μύτη στο τασάκι, κάτι που σχεδόν με προκαλεί... να φάω τις στάχτες!

Βλέποντας μονάχα τσιγάρα στο χέρι μου την τελευταία δεκαετία, το πούρο μου φάνηκε μάλλον αρκετά ογκώδες και βαρύ στο χέρι, ενώ το συγκεκριμένο θυμάμαι το θεωρούσα μικρό και ελαφρύ τον καιρό που κάπνιζα πούρα. Είχε πλάκα, ήταν όμορφη κατάσταση, έχω ξε-συνηθίσει, και μου φάνηκε κάπως ογκώδες και με σεβαστό βάρος. Χαιρόμουν που το έβλεπα να καίγεται αργά στο χέρι μου. Αρχικά το είχα φουλ αγκαλιά, με τα 4 δάκτυλα και τον αντίχειρα.

Είχα ξεχάσει πόσο όμορφο ήταν το να χαρίζεις στον εαυτό σου μια τέτοια πολυτέλεια.
Η όλη εμπειρία ήταν πολύ καλή αλλά η πολύ χαρακτηριστική μελένια αίσθηση στο background που θυμάμαι και είχα λατρέψει δεν ήταν εκεί στα φόρτε της. Θα το ξανακάνω σίγουρα σύντομα (μάλλον το επόμενο Σαββάτο, ξημέρωμα, παρέα με ελληνικό καφέ), προσπαθώντας να το βρώ οσο πιο παλαιωμένο μπορέσω.
These users thanked the author Nikolaros for the post (total 5):
ΤάκηςalexandrosJuniorsuleygiannisSpirosbusa71
Απάντηση

Επιστροφή στο “H. Upmann”