El Rey Del Mundo Lonsdales

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
suleygiannis
Moderator
Δημοσιεύσεις: 2365
Εγγραφή: Τρί Φεβ 06, 2018 7:28 pm

El Rey Del Mundo Lonsdales

Δημοσίευση από suleygiannis »

Cervantes 165 x 42
dress 25, slb 25 (no bands)
discontinued 2002

Ένα σχετικά δυσεύρετο πούρο, μιας και το συγκεκριμένο θερβαντες (42 χ 165) έπαψε να κυκλοφορεί το 2002.
Εγώ καπνίζω ένα του 2001.
Στο πρε μου βγάζει ξύλο μέντα και δενδρολίβανο :shock:
Καθώς το ανάβω στο 1/3 μου έρχονται διάφορα μπαχαρικά, μαζί με μαλακά πιπέρια και καφέ. Ενδιαφέρουσα και πολύπλοκη αρχή

Στο 2/3 Τα ξύλα μαλακώνουν, εξάλλου 15 χρονών είναι το πούρο. Τα πιπέρια άλλοτε γίνονται πολύ έντονα και κυριαρχούν και άλλοτε υποχωρούν.
Στο 3/3 που ήταν και το καλύτερο του πούρου, είχε ξύλο, πιπέρια και σε μια φάση μου πέταξε και μια μέντα. Αλλά το πούρο προς το τέλος μου έβγαλε και ένα φανταστικό καφέ με κρέμα, σα λάτε.
Ενδιαφέρον γευστικά πούρο, ωραίο, δε μου θύμισε κάποιο άλλο.
Αυτό που με κούρασε ήταν το σφιχτό του τράβηγμα. Δεν έβγαζε και πολύ καπνό.
Αλλά γευστικά ήταν πολύ καλό.
Ρε μαν ρε μπρο
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8897
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Re: El Rey Del Mundo Lonsdales

Δημοσίευση από Τάκης »

Εικόνα

CLO AGO 00

έχει μια σοφία αυτό το πούρο, κατασταλαγμένη από τα χρόνια
που ικανοποιεί χωρίς να ξεσηκώνει και τέρπει χωρίς να εκστασιάζει
δεν είναι κάτι “το υπέροχο, το καταπληκτικό”, αλλά έχει πράγματα να δείξει και να πει

ξεκινάει με αρωματικό κέδρο και μια γλυκύτητα από καμένη καστανή ζάχαρη
έχοντας ήπια κρεμώδη υφή και άφθονο καπνό
στη συνέχεια νότες λουλουδιών ανακατεύονται με δέρμα, ξηρούς καρπούς και κανέλα
με ένα μαύρο κεράσι να δίνει μια διαφορετική νότα
κι όταν γίνεται mareva, κάποιες νότες εσπεριδοειδών συμμετέχουν στη διασκέδαση
μαζί με υπαινιγμούς από φρυγανισμένο ψωμί και καφέδες

να σημειώσω με bold πως στερείται μπαχάρια και πιπέρια, κι αυτή η ηπιότητα είναι και η σοφία του
οι γεύσεις χορεύουν στον ουρανίσκο απαλά και αρμονικά με πολύ μαλακό και φινετσάτο retrohale
κρατώντας ένα εύθραυστο αρωματικό προφίλ μέχρι το τέλος

κι αυτό είναι, ένα lonsdale που κρατάει τα προσχήματα και συντηρεί το μύθο
πως ουκ εν τω πολλώ (& με χοντρό δαχτυλίδι) το ευ
και πως τα λεπτεπίλεπτα συχνότατα είναι αρωματικοί μίσχοι

εντάξει, μπορεί να μη φόρεσα και πλερέζες που χάθηκε
αλλά με γνήσια συγκίνηση του κούνησα το μαντήλι του αποχαιρετισμού...
papa was a rolling stone...
Απάντηση

Επιστροφή στο “El Rey del Mundo”