Cervantes 165 x 42
dress 25, sbn 10-sbn 25 (disc. late 70's), humidor 100
1966 release, discontinued 2006
LCD Konstadinos
το Cervantes που με κέρασε ο Κωσταντίνος έρχεται από το μακρινό 1999
με άλλα λόγια αν ήταν ένα νεογέννητο μωρό τότε, σήμερα θα είχε ενηλικιωθεί
θα μπορούσε να πάει και φαντάρος
στα πούρα όμως ο χρόνος μετράει αλλιώς, τα 18 χρόνια χαρακτηρίζουν μάλλον την «τρίτη ηλικία» τους
κι η κατάσταση τους εξαρτάται από πολλούς και ευμετάβλητους παράγοντες
ας δούμε λοιπόν σε τι κατάσταση βρίσκεται…
το pre έχει εκείνη την ευγενική και συνάμα αινιγματική vintage χροιά του χαμόγελου της Μόνα Λίζα
κάτι ελαφρύ, αδιόρατο και αδιευκρίνιστο, που υπαινίσσεται πράγματα κλείνοντας το μάτι
χωρίς όμως να υπόσχεται τίποτα το συγκεκριμένο
κεντάω… το Cervantes ξυπνά από τον πολύχρονο ύπνο του
κι η εκκίνηση της κούρσας έχει φρέσκο χορτάρι
με μια θαμπή εσπεριδοειδή νότα, κάτι μεταξύ κίτρου και λεμονιού να ξεχωρίζει
ενώ στο βάθος αχνοφαίνεται και μια γλύκα από μπισκότο
σιγά-σιγά ένα χέρι σκουπίζει το τζάμι από την πάχνη του χρόνου
κι αρχίζει να φαίνεται το απέναντι τοπίο, και λίγο ακόμα πιο πέρα ο ορίζοντας
στην παρέα έρχονται γη, φουντούκι και μόκα, με το μπισκότο να συνεχίζει
αποκτώντας συντροφιά από ένα αμυγδαλωτό ραντισμένο με ροδόνερο
με ένα ξύσμα φλούδας πορτοκαλιού να ιντριγκάρει
όλα έχουν ένα βελούδινο άγγιγμα, σμουθιάρικο και νοσταλγικό, σε απαλούς τόνους ακουαρέλας
κι όσο κι αν η ένταση απουσιάζει, το ελεγκάντε στοιχείο κερδίζει την παρτίδα
με την προσωπικότητα και το πάθος ενός ώριμου έρωτα
στο τελευταίο τρίτο έρχεται και το πικάντικο ιντερμέδιο
με πιπεράτα και ξυλώδη στοιχεία, και το απαραίτητο μοσχοκάρυδο να καταθέτει διαπιστευτήρια
το πορτοκάλι γίνεται πιο τολμηρό, και μια πραλίνα κερνάει γλυκά βελούδα
με μυρωδάτους καφέδες να κουνάνε το μαντήλι του αποχαιρετισμού
χμ… ζωντανό το diplo, έχει κι άλλα λάδια να κάψει
από εκείνα τα πούρα που πραγματικά θλίβεσαι που η καριέρα τους σταμάτησε άδοξα
για πόσο όμως θα τα βρίσκουμε και θα τα καπνίζουμε ακόμα…