cigarsforum.gr

Μα και εγώ όταν αναφέρομαι σε ανοχές, αναφέρομαι στην ψυχολογική διάσταση του θέματος. Όχι πόσο δυνατά μπορεί να ρουφήξει κανείς (γαμώτο αυτή η συζήτηση παρερμηνεύεται για πλάκα). Το πούρο για μένα και πιστεύω για τους περισσότερους συνδέεται με στιγμές χαλάρωσης. Συγκεκριμένα για μένα το 80% που καίω είναι μετά από βραδινό φαγητό στο τέλος της μέρας. Δεν έχω ανοχή λοιπόν για σφικτά πούρα, παραείναι πολύτιμος ο χρόνος μου για κάτι τέτοιο. Πολλές φορές μάλιστα όταν πέφτω σε κάποιο σφιχτό απλά το ξαναφήνω στον υγραντήρα, καπνίζω άλλο και προσπαθώ να το αντιμετωπίσω την επόμενη, ή κάποια άλλη μέρα.

νομίζω το ίδιο πράγμα λέμε όλοι Θωμά, το "σπάσιμο" είναι ίδιο ανεξάρτητα από το αν κάποιος έχει πνευμόνια σαξοφωνίστα

κοιτάξτε εγώ το βλέπω λίγο διαφορετικά..
όταν το id μου βαράει κόκκινο και θέλω φούμα το ολίγον σφικτό έως ένα κλίκ απο το τελείως το καπνίζω και ας βάλω ολόκληρη σούβλα μέσα..
το αν μου αρέσει λίγο ή πολύ(πολύ σπάνιο) είναι αλλού παπά.Το ποσοστό αυτό που συναντώ και τα πετάω είναι 1/75.
Όταν είμαι χαλαρός και θέλω να το απολαύσω το ποσοστό που πετάω πούρο είναι 1/30
Σε γενικές γραμμές είμαι αρκετά συγκαταβατικός και ανεκτικός σε τυχών δυσκοιλιότητες,οπότε θα βάλω ενα 1/30 για να είμαι μέσα,μιας και ελάχιστες φορές παθαίνω κρίσεις καπνίσματος(έχω βρεί αντίδοτο στο κάπνισμα πίπας)

Σπύρε ευχαριστούμε για την οπτική σου, και ως χαρμάνη και ως αφισιονάδο

Ψήφισα 1/25 και εξηγώ:

Αυτό αντιστοιχεί στα πούρα που είναι οριακά ακατάλληλα λόγω τραβήγματος "μπετό", που πολύ απλά δε μπορείς να κάνεις ή δε θες να κάνεις κάτι γι αυτό και τα πετάς.

Πράγματι, τα επίπεδα στούμπας έχουν σημαντική διακύμανση και τα πρακτικά ακάπνιστα ενδεχομένως να είναι χαμηλά. Παρόλα αυτά, και στη δική μου περίπτωση, το κάπνισμα πούρου δεν είναι μια παθολογικά μηχανική αντίδραση που κυβερνάται από την ανάγκη μου για νικοτίνη. Αντιθέτως, πρόκειται για μια πνευματικά (και σωματικά) ηδονιστική κατάσταση στην οποία μπαίνω με μια ψυχική προετοιμασία. Όπως έλεγε και ο Ζίνο, το πούρο το καπνίζεις όχι μόνο με το στόμα αλλά με τα μάτια, την αφή, την όσφρηση κ.ο.κ. Έτσι λοιπόν, πριν ανάψω, αυθυποβάλομαι ότι πρόκειται να ξεκινήσω ένα ταξίδι εξερεύνησης, χαλάρωσης και απόλαυσης. Η στούμπα είναι η απόλυτη κακοφωνία σε όλα αυτά και λειτουργεί ως ο πλέον ντεκαυλέ παράγοντας.

Άρα, δεν ξέρω αν τα εργαλεία ή τα ξύλινα καλαμάκια πρακτικά λειτουργούν γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις δε φτάνω καν μέχρι αυτό το στάδιο. Σίγουρα έχω κάνει κατα καιρούς μασάζ σε κομπάκια προκειμένου να χαλαρώσει λίγο το θέμα. Αν χρειαστεί όμως να επέμβω σε μεγαλύτερο βαθμό με πιάνει εκνευρισμός και η μυσταγωγία χαλάει. Προφανώς αυτό αφορά καθαρά και μόνο δικές μου απόψεις πάνω στο θέμα και σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι είναι ο κανόνας.

Εν ολίγοις, μακριά από στούμπες αδέρφια !

Προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό στα δύο παρά κάτι χρόνια της πούρο εμπειρίας μου το να έχω πετάξει δέκα στικς με το άναμμα ίσως να είναι και πολλά. βέβαια από σούβλισμα καλά τά πάω τη μια οδοντογλυφίδα την άλλη καλαμάκι γίνεται δουλειά. στο μέσο όρο πεθαμένων εγχειρισμενων εντατικής και πάσης φύσεως ατυχημάτων στικς θα ψηφίσω1/30

Στουμπα ή αλλιώς ο φόβος κι ο τρόμος του αφισιοναδου...
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες ότι πρόκειται για μεγάλο σπάσιμο όταν έχεις φτιαχτεί, έχεις αράξει, το χεις πάρει στο χέρι, το επεξεργάζεσαι, είναι ωραίο μαυρισμένο μπορεί να είναι και LE και RE κι αφού το ανάψεις, να σου αποκαλύπτεται μια δυσκοιλιότητα η στην χειρότερη περίπτωση
να μη ρουφάει καν...
Προσωπικά δεν εχω πετάξει ποτέ πούρο που να μη ρουφάει καθόλου όπερ σημαίνει δεν εχω πέσει ποτέ στην απόλυτη στουμπα...
Έχω πετάξει βεβαια 2-3 φορες πούρο που είχε γευση αχυρώνα και στάβλου!
Πετυχαίνω σφιχτά πούρα σε αναλογία 1/30 θα έλεγα, αλλά είτε με ζουλιγμα ,είτε με σουβλισμα καταφέρνω και το καπνίζω με άλλοτε καλη εμπειρία, άλλοτε αδιάφορη κι άλλοτε με την αίσθηση του ανεκπληρωτου ερωτα οταν πρόκειται για πουρο που είχε να δώσει σε γεύσεις αλλά το μόνο του κώλυμα ήταν το τράβηγμα....

Tώρα που είπαμε για LE να θυμίσω στους παλιότερους και να το πω και στους νεότερους οτι είχα μια κούτα RA Club Allones που 10 στα 10 πούρα ήταν στούμπες. Μάλιστα τα είχα φέρει και σε μια συνάντηση να τα δούνε τα παιδιά (μπας και με πιστέψουν).

είπαμε, ο στουμπο-ιός πιάνει από JLP μέχρι Cohiba και Quintero μέχρι LE, κι από Perla και Minuto μέχρι Double Robusto, Piramides και DC
@ Βλάση, Σπύρο (β'), και Μιχάλη, ευχαριστούμε και για τις δικές σας καταγραφές

Ψηφίζω 1/30 φίλοι μου. Οι απόλυτες στούμπες είναι σχετικά σπάνιες αλλά δεν παύουν να είναι ο φόβος και ο τρόμος κάθε πουροκαπνιστή.
Σαν τους καρχαρίες για τους λουόμενους.......
Θα σας καταθέσω όμως μια εμπειρία μου κάπως περίεργη : rafael gonzalez panetelas extra , το οποίο ξεκίνησε άψογα με τέλειο τράβηγμα και καύση και ξαφνικά... από τη μέση και μετά μετατρέπεται σε στούμπα σε σημείο που το πέταξα....
Δεν μου έχει ξανατύχει ευτυχώς.