Κοηβοί

διάλογοι αλλά και μονόλογοι, γνώμες, απόψεις, εξομολογήσεις
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8892
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από Τάκης »

Εικόνα

(σύνδεση με τα προηγούμενα:
Βρισκόμαστε στο χρονικό σημείο του αγωνίσματος της τυφλής γευσιγνωσίας, το οποίο θα ελάβαινε χώρα ενώπιον όλου του εκστρατευτικού σώματος παρουσία του Μεγάλου Βασιλέως, μεταξύ των στρατηγών Γουτσουλέοντος, Σουλεϊμέμνωνος και Ντοκνικάνωρος, υπό την διαιτησία του Χαριτζίωνος εκ Κύπρου).


Πριχού εκκινήσει η διαδικασία, τον λόγο έλαβε ο Χαριτζίων φορώντας υπερμεγέθεις υψηλούς κοθόρνους και πορφυρή δικτυωτή εσθήτα, φέρουσα την ακατάληπτη ασημοκέντητη επιγραφή στο στήθος «Slenderella Ise Trela Gamo tes Manes», εκφωνώντας τα ακόλουθα:

-Νῦν δὲ, τὸ μὲν γομαροκουράδειον παρὸν ἀεὶ προϊέμενοι, τὰ δὲ Κοηβίων πουρομέλλοντ᾽ αὐτόματ᾽ οἰόμενοι σχήσειν καλῶς, ηὐξήσαμεν ὦ ἄνδρες Μακεδόνες ἡμεῖς το αφισιοναδικόν πνεύμα καὶ κατεστήσαμεν τηλικοῦτον, ἡλίκον οὐδέν πω γέγονεν Αθηναίων τε και Σπαρτιατών φουμιστών. Νυνὶ δὴ καιρὸς ἥκει τις, οὗτος ὁ τῶν τριών Στρατηγών, ὃς οὐδενός ἐστιν ἐλάττων τῶν προτέρων αιώνων, μεγαλύνων τω πνεύματι τε και ευφραίνων τη καρδία».
Και κατέληξε: «The show must go on».

Ακολούθως, και εν μέσω νεκρικής σιγής, η Μουνουβουζουχουκούτ ενδεδυμένη με δύο πενιχρότατα φύλα συκής, προσέφερε από έναν καπνοσωλήνα στους τρεις διαγωνιζόμενους πάνω σε αλαβάστρινο δίσκο, διακοσμημένο με τους άθλους του Ηρακλέους σε πριαπική hardcore vercion.

Ο Γουτσουλέων, ιχνηλατών μετά μεγίστης επιμελείας τον δικό του καπνοσωλήνα, ανακάλυψε εν μέσω γαλάζιων νεφελών τα εξής:
Οπισθότριχα, τζατζίκι, παστουρμά, γάλα αγελάδας, αρσενικοβότανο και μαλλί προβάτου, με πινελιές από βυζοσκάμπιλα και ανικανοποίητη λιβιδώ.

Ο Σουλεϊμέμνων, λιτός όπως πάντα, απεφάνθη τα κάτωθι, ολίγον τι σιβυλλικά:
Αίμα, δάκρυα, κι ιδρώτας, κλείσιμο μιας πόρτας, και μιας φάλτσας νότας ο απόηχος μένει.

Ο Ντοκνικάνωρ, αφού έπαιξε για αρκετή ώρα το μπεγλέρι του, δώρο από τον σατράπη Παραπαπαραφέρνη, εισήγαγε καινά δαιμόνια, γνωστά έκτοτε στην αφισιοναδική ιστορία ως «μακεδαιμόνια», εντρυφών για πρώτη φορά παγκοσμίως σε γεύσεις όπως:
Καραμελωμένος χαλβάς, σιρόπι σφενδάμου, γαλλική τρούφα, θιβετιανό τσάι, μοβ βούτυρο, αποφλοιωμένη πατάτα Νάξου, συνοδευόμενα από περιπολυπλοκότητα και φουλμπαντίλα.

Καθώς η διαδικασία ολοκληρώθηκε, όλοι σιώπησαν και κοίταξαν την Μουνουβουζουχουκούτ. Ο Μέγας Βασιλέας έριξε μια καρπαζιά στον Ηφαιστίωνα, κάτι που έκανε πάντα σε αμήχανες στιγμές. Ένα κοράκι μαύρο σαν τις νύχτες στην Εσπερία, κάθισε στον ώμο του Χαριτζίωνα αφήνοντας μια κουτσουλιά σε μέγεθος double σοκολατίνας. Ο Σβενσκικλής κάτι ψιθύρισε στον Τομμικλέα, που αμέσως γύρισε στον Αναγιωτάκ κραδαίνοντας ένα ξύλινο προσωπείο του Αποκατεκίλ.

Όλοι κρέμονταν από τα πορφυρά χείλη της ημίγυμνης σκλάβας. Μόνο εκείνη ΗΞΕΡΕ ποιος από τους τρεις στρατηγούς - επίδοξους super tasters, βρήκε στο δικό του καπνοσωλήνα τα περισσότερα σωματικά της υγρά.

(Συνεχίζεται…)

Εικόνα
These users thanked the author Τάκης for the post (total 5):
suleygiannisSvenskPetrannikos docgoutsou
papa was a rolling stone...
Άβαταρ μέλους
Svensk
Founding Fathers
Δημοσιεύσεις: 1004
Εγγραφή: Κυρ Φεβ 11, 2018 11:35 pm

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από Svensk »

Πριν όμως η Μουνουβουζουχουκούτ εκφέρει τις λέξεις που σκόπευε, μια βροντή έκανε όλους να σκύψουν.
-Ποιο χαμηλά από όλους έσκυψε ο Πετρανιος ο Καλοφωνιος. (Ελληνοποιημένος εθιοψ πρώην σκλάβος) για να πάρει μάτι τα απόκρυφα της αναστραμμένης ημιερμαφροδιτης τριπλοσεξουαλικης αδερφοαδερφης της Μουνουβουζουχουκούτ.
Όταν η σκόνη καταλάγιασε και ο φόβος χαλάρωσε τη λαβή στις καρδιές των παρευρισκομένων, όλοι στύλωσαν τα κορμιά τους –έκτος από τον Πετρανιο.
«Ασημή σφαίρα με σχήμα σκατου και κλίμακα 1/120,32!» Αναφώνησε κάποιος με ένρινη φωνή.
«Και που… διέκρινες την κλίμακα ρε μικρέ ανώνυμε αδελφέ του τρισμέγιστου Αναγιωτάκ;»
«Δεν ξέρω Ντοκνικάνορ αλλα γουστάρω… όλα να είναι 120,32»
Ο Ντοκνικανορ ήξερε τι εννοούσε το αρχίδι με 120, 32… αλλά, αυτό είναι άλλη ιστορία.
Ξαφνικα πετάχτηκαν ατμοί από την ασημένια σφαίρα, και μια πόρτα άνοιξε. Πριν όλοι σηκωθούν να φύγουν τρέχοντας –εκτός φυσικά από τον Πετρανιο-, Ένας άντρας εξήλθε από την σφαίρα. Η εμφάνιση του, τους ήταν οικία –γκλίτσα, φούστα, πανωφόρι. Όχι όμως και το βλέμμα του… σαν βλεμμα σοφού και τρελού μαζί.
«Χου αρ γιου…»
«Μέγα βασιλέα…» Ο Σουλεϊμέμνων τράβηξε –ύποπτα- τρυφερά τον δικέφαλο του αφέντη. «Δεν πήγαμε ακομη στην Αλβιωνα».
« Ναι σωστά… σωστά» Ο Αλέξανδρος αμήχανα ίσιωσε τον χιτώνα του. «Βερ μπιστ ντου ιντιουτ…»
«Ούτε στη χώρα των γότθων είμαστε…»
«Σωστά σωστά» κοίταξε τον Σουλειμεμνων. «Όταν όμως πάμε θύμισε μου να κόψουμε δρόμο μέσα από το Τευτονβουργιο δασος». Στράφηκε προς τον επισκέπτη. «Ποιος είσαι που τολμάς να διακόπτεις…»
«Κοιταξιεμι λεβεντ’» ο επισκεπτης στυριχτικε στη γκλιτσα του. «Ντουλμπαδις δεν εφειρα… αν, κι… αν του… ηξιρα» Κοιταζει γυρω του. «Πριν λιγου μαρπαξαν απ’ το τσαιρ που εβουσκα τα πρόβατα, κάτι πράσινα βλαμμένα κι μ΄εχουσαν σι τουτου του κουτί».
«Μα τι λέει αυτός?» Ο Αλέξανδρος κοίταξε γυρω του…» Τι σκατα κοιτάς ακόμα εκεί κάτω ρε Πετρανιε!!!!!
Ο Πετρανιος πετάχτηκε τοσο απότομα που ασυναίσθητα εκσπερμάτισε. Τα σπέρματα πετάχτηκαν ως το πρόσωπο της Μουνουβουζουχουκούτ, που άρχισε να γλείφεται.
«Ρέει θα μι πειτε που ειμι? Τι μι τιρατι σαν βλαμμενα» έκανε ένα βήμα προς το βασιλια.
«Είμαι έγκυος !» αναφώνησε η Μουνουβουζουχουκούτ, «Το σπέρμα έχει θεια προέλευση»
«Ε, κιε τι εγινε κι εγω γαμσα τη θεια μ’... δε λιεου πως ειμι θεικος».
Ο Αλέξανδρος σήκωσε τα χέρια του εξοργισμένος…
These users thanked the author Svensk for the post (total 3):
ΤάκηςsuleygiannisPetran
Το πούρο είναι η θεραπεία μου
Άβαταρ μέλους
tommi
Δημοσιεύσεις: 406
Εγγραφή: Πέμ Μάιος 31, 2018 10:09 am

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από tommi »

Γατί οι Πέρσες συνορεύουν με με τους Κέλτες ;
Τί είναι τελικά ο Αλέξανδρος ;
Ποια ευχαρίστηση βρίσκει η Μουνουβουζουχουκούτ στην σκλαβιά ;
Γιατί δε θά 'ρθουν φέτος οι ευνουχισμένες πυγολαμπίδες ;
Tι χρώμα ματιών είχε ο Ντοκνικάνωρ ;
Γιατί σωπαίνει ο Γουτσουλέων ;

Που χάθηκαν οι ΚΟΗΒΟΙ ;;;
These users thanked the author tommi for the post (total 2):
ΤάκηςSvensk
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8892
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από Τάκης »

Εικόνα

Στο σημείο αυτό, σαν σε σκηνή από αρχαίο δράμα, στο ιστορικό πεδίο που διαδραματίζονταν τα πεπραγμένα, έκανε είσοδο ένας νέος ήρως που αυτοσυστήθηκε ως Μποκολοπέων 898, (του Μποκολοπέονος, τω Μποκολοπέονι, τον Μποκολοπέονα, ώ Μποκολοπέων).

Κρατούσε μια σάρισα έξι μέτρα, διακεκοσμημένη με πολύχρωμες κορδέλες ομοιάζουσες με στρινγκάρια (*) θωπεύων τον τεραστίου μεγέθους ημιάγριο ημίαιμο κύνα του, ονόματι Σίγκμουντ. Ήτο πλήρως κεκαρμένος (**) φέρων περιποιημένο υπογένειο κατά τα βαρβαρικά ειωθότα, κρατών ανά χείρας ένα παράξενο αντικείμενο κατασκευασμένο εξ ελεφαντοστού, ομοιάζον με στενό και μακρύ σωλήνα με ωοειδή υπερυψωμένη κατάληξη, από το οποίο αναδυόταν καπνός. Κατά τα άλλα ήταν γυμνός, φέρων μόνον ένα φρεσοκομμένο φύλλο συκής έμπροσθεν της κοιλιακής χώρας.
Ιδιαίτερη δε εντύπωση έκανε σε όλους η δασώδης τριχοφυΐα του.

-Χαιρετώ σας Μακεδόνες Μυρμιδόνες με την αχόρταγη ψ@λή και τις μπλε τεστοστερόνες! είπε, και κάθισε σε έναν χάλκινο τρίποδα που έσπευσε να του προσφέρει η Μουνουβουζουχουκούτ. Ύστερα άρχισε να ρουφάει μανιωδώς το φιλντισένιο σωλήνα του βγάζοντας λευκά τούλια καπνού, ενώ με το εξ ευωνύμων χέρι του έξυνε με χαριτωμένο τακτ το φύλο συκιάς ανάμεσα στα σκέλια του σαν να του προκαλούσε φαγούρα.

-Είναι Πυθαγόρειος! ψέλλισε με ιερή απόχρωση στη φωνή του ο Σβενσκικλής.
-Ναι, ναι, ω ναι! 8 συν 9 συν 8, κάνει το μαγικό αριθμό «25» της Αρμονίας των Σφαιρών, συγκατένευσε ο Αναγιωτάκ χοροπηδώντας συνεπαρμένος.
-Bolivar έχεις καπνίσει? Ρώτησε κοφτά και τάχα μου αδιάφορα ο Σουλεϊμέμνων.

-Αχουουουου… το βρήκες στρατηγέ μου ξεφτέρη, τα σωματικά μου υγρά είναι εμποτισμένα με Tubos No.2!!! πετάχτηκε σαν γλάστρα σε ριάλιτι η Μνβζχκτ (χωρίς φωνήεντα) και τον αγκάλιασε δίνοντας του ένα στρουφιχτό σαλιωμένο φιλί.

-Τι λες μωρή άρρωστη ξεχειλωμένη δούλα, έπαιξα μια περιουσία σε Partagas! ξεφώνισε ασθμαίνοντας ο Γουτσουλέων στα όρια του εγκεφαλικού.
-Να γιατί δεν ήρθαν φέτος οι χλωμοί άπτεροι ψύλλοι, μονολόγησε ο Τομικλής.
-Ρε τι καπνίζουμε….. είπε μειδιώντας με έντεχνη φιλοσοφική διάθεση ο Ντοκνικάνωρ βγάζοντας το μπεγλέρι του.

-Συναγερμός! Στα όπλα!!! ακούστηκε από τη φρουρά της βόρειας πύλης μαζί με αντάρα και κλαγγή σπαθιών.
Οι βάρβαροι έκαναν ξανά επίθεση.

(*) κάτω εσώρουχα που φορούσαν οι εταίρες της Μεσοποταμίας, γνωστές και ως «Μποκολοπιπίτσες»
(**) κουρεμένος
These users thanked the author Τάκης for the post (total 6):
nikos docPetranFairlightsuleygiannisharmonicaSvensk
papa was a rolling stone...
Άβαταρ μέλους
Svensk
Founding Fathers
Δημοσιεύσεις: 1004
Εγγραφή: Κυρ Φεβ 11, 2018 11:35 pm

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από Svensk »

Λίγες μέρες πριν. Βόρεια της Βακτριανής.

«Και είσαι σίγουρος;»
«Ναι Βασιλιά μου. Μου το επιβεβαίωσε και ο βασιλιάς Μπεχίκε».
«Αυτός είναι απατεώνας».
«Ναι, αλλά… το βασίλειο του συνορεύει με τον κερασφόρο… και… επιτρέψτε μου βασιλιά μου… Πιστευω πως οι φήμες είναι αληθινές».
«Καλά, εξαφανίσου».
Ο ηλικιωμένος βασιλιάς ίσιωσε τα μαλλιά της γούνας του. «Εντάξει γιε μου», έφτυσε τις λέξεις.
Από τις παχιές παλλόμενες σκιές πίσω απ’ το θρόνο, σαν αερικό γλίστρησε η σιλουέτα ενός νεαρού. Τα μάτια του, αν και γαλανά, έχυναν σκοτάδι. «Επιτέλους», γρύλισε και με γοργά βήματα κατευθύνθηκε στην έξοδο της σκηνής.
«Μακανούδε!»
Ο νεαρός κοντοστάθηκε. Το βλέμμα του στάθηκε στα μακριά λευκά μαλλιά του πατέρα του. Στο ωχρό πρόσωπο με τα φλεγόμενα μάτια, Στο ζαρωμένο σβέρκο του και στις σαν γαλάζιες ρίζες φλέβες των χεριών του. Στα ατροφικά του πόδια, που ακουμπούσαν στα πλαϊνά του θρόνου σαν ξεραμένα κλαδιά.
«Γύρνα… ζωντανός αγόρι μου».
Ο νεαρός έσφιξε τα χείλη του. Έκανε ένα μικρό νεύμα και βγήκε απ’ τη σκηνή.

Έπιασε την κοιλιά του. Οι πόνοι έρχονταν όλο και πιο συχνά και διαρκούσαν όλο και περισσότερο. Μύρισε τον αέρα ενώ άκουγε τον μοναχογιό του να δίνει στρατιωτικές διαταγές στους αξιωματικούς.
Το ήξερε καιρό. Προσπάθησε να το κρατήσει κρυφό απ’ το γιο του. Δεν υπολόγισε όμως στη δολιότητα του βασιλιά των Σαρματών. Του τρισάθλιου Μπεχίκε.
Τώρα, ο μοναχογιός του, ο διάδοχος του, η μοναδική του ελπίδα να διαιωνιστεί το όνομα του, θα εκστράτευε ενάντιων του αήττητου κερασφόρου βασιλιά απ’ τη χώρα των σοφών, για να φέρει πίσω τη Μουνουβουζουχουκούτ. Τη μνηστή του που το έσκασε.
Ήταν κουρασμένος. Ήταν πολύ κουρασμένος ο βασιλιάς Ντάβιντοφ. Το δεξί του χέρι γλίστρησε ανάμεσα στα πόδια του. Σύντομα θα αποκτούσε το ίδιο χρώμα με το μπρούτζινο θρόνο.
These users thanked the author Svensk for the post:
Τάκης
Το πούρο είναι η θεραπεία μου
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8892
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από Τάκης »

Εικόνα

(συνέχεια από το προ-προηγούμενο)

Η επίθεση των βαρβάρων εκδηλώθηκε στην Ουπμανική Πύλη στα δυτικά του στρατοπέδου, με εκτόξευση αναμμένων non εμποτισμένων με ούρα ευνουχισμένων πρωτότοκων Μήδων, που είχαν κοπεί στην οντισιόν για το Fifa World Cup Survivor 326 BC.

Η Μουνουβουζουχουκούτ πρωτοστατούσε στην άμυνα, όρθια πάνω στην πιο ψηλή πολεμίστρα, πετώντας ημίγυμνη στους επιτιθέμενους έμπυρα δοχεία νυκτός από τον 12ο Λόχο Καταβρωμών, τα οποία αποθηκεύονταν επί εξάμηνο στο οπλοστάσιο της στρατιάς με μέριμνα του Στρατηγού Γάντζου του Αλεξικέραυνου ή Πολύτριχου, που είχε ορισθεί επικεφαλής της επιμελητείας με απόφαση του ίδιου του Μεγάλου Βασιλέως.

Ο στρατηγός Σβενσκικλής, του οποίου η επίλεκτη μονάδα από μονόφθαλμους Σκύθες σπαθιστές-ιππείς τελούσε εν επιφυλακή, ένιωσε τέτοια διαταραγμένη έμπνευση παρατηρώντας τις σκηνές της μάχης, ώστε ασκώντας ένα από τα πολλά και σπάνια τάλαντα του, επιχείρησε αψηφώντας τον κίνδυνο να την απεικονίσει εκ του σύνεγγυς σε έναν αιγυπτιακό πάπυρο, κάνοντας συγχρόνως διατάσεις και μασουλώντας παλαιωμένα άχυρα όπως συνήθιζε σε στιγμές έντασης και παραζάλης.

Ξαφνικά, μέσα στον κουρνιαχτό και τη χλαπαταγή της μάχης ακούστηκε να βοά ένα κέρας σε βραχνιασμένο sol. Οι βάρβαροι αμέσως σταμάτησαν τις επιθέσεις κι άρχισαν να συντάσσονται με τάξη μπροστά στα οχυρώματα του στρατοπέδου.

Μέσα σε νεκρική σιγή εμφανίστηκε τότε ο γνωστός σε όλους από τοιχογραφίες και νομίσματα της εποχής περίφημος Τισσαπαίρνης, Σατράπης της Λυδίας, Καρίας, Φρυγίας και Μαιονίας, Μέγας Ιερέας και Μύστης της αυτοκρατορίας του Δαρείου του Δ’ του Οίκου των Αχαιμενιδών. Κρατούσε στο ένα χέρι μια προβιά και στο άλλο ένα μεταξωτό ύφασμα, κεντημένο από παρθένες της Μεσοποταμίας.

Κάθισε σε ένα σκαμνί μπροστά σ’ ένα τραπέζι εκστρατείας, κι ένας πανύψηλος δούλος μαύρος σαν κατράμι του έφερε ένα ξύλινο κουτί. Εκείνος το άνοιξε, έβγαλε από μέσα ένα μακρύ καφετί μαραφέτι κι άρχισε να το μυρίζει για κάμποση ώρα.
Έπειτα σαν σε ιεροτελεστία, έκοψε πρώτα με μια αστραφτερή αλαβάστρινη λεπίδα τη μια του άκρη και την έβαλε στο στόμα του. Τέλος, με ένα μικρό φλόγιστρο που έβγαλε από την ασημοκέντητη χλαμύδα του, έβαλε φωτιά στην άλλη άκρη κι άρχισε να ρουφάει αναστενάζοντας ευδαιμονικά, ενώ πυκνές γαλάζιες νεφέλες στεφάνωναν το φαλακρό δολιχωτό του κεφάλι.

Ύστερα, έδωσε το κουτί στο δούλο, που πλησιάζοντας τα οχυρώματα το σήκωσε στα δυο του χέρια ψηλά επιδεικνύοντας το στους αμυνόμενους, κάνοντας μια κίνηση με το ένα χέρι σαν να τους προσκαλούσε.

-«Φοβού τους fake Δαναούς!» βροντοφώναξε αγέρωχα από τις επάλξεις ο στρατηγός Σουλεϊμέμνων, «μην σταματάτε αδέλφια τη ρίψη δοχείων, είναι παγίδα!»
-«Μισό καλέ μου Αρχι…στράτηγε, ας περιμένουμε λίγο», είπε μειδιώντας ελαφρά μέσα από την περιποιημένη πριν 3΄ γενειάδα του ο Μποκολοπέων.
Αναγιωτάκ, Ντοκνικάνωρ, Χαρμονικιάδης, Πετροσκαρίων, Γουτσουλέων, και Τομικλής στήσανε πηγαδάκι συζητώντας περί του πρακτέου, με τους μισούς να λένε φόκο, και τους άλλους μισούς κουλ.

Η συνέχεια ήταν απίστευτα πρωτόγνωρη για σκηνή μάχης!
(Ως γνωστόν αποτέλεσε την έμπνευση για τη συγγραφή των δύο λαμπρότερων βιβλίων στη στρατιωτική πραγματεία, του «孫子兵法» (Τέχνη του Πολέμου) του Sun Tzu, και του «Vom Kriege» (Περί Πολέμου) του Κarl von Clausewitz.

(συνεχίζεται…)

στο επόμενο:

-γιατί ο Τισαπαίρνης άλλαξε όνομα και απέκτησε το γνωστό Τισσαφέρνης
-πώς τρία συντάγματα των Μήδων χορέψανε για πρώτη φορά συρτάκι πριν τον Ζορμπά
-τι έκανε η Μουνουβουζουχουκούτ με την προβιά και το μεταξωτό τσίτι μπροστά στα έκθαμβα μάτια δύο στρατών
-τι σημαίνει η λέξη «μπαν» που από κάποιο σημείο και μετά εκστόμιζε με μανία συνέχεια ο Σουλεϊμέμνων χοροπηδώντας
-γιατί και το κλασικό μπαλέτο είναι πολεμική τέχνη
These users thanked the author Τάκης for the post (total 5):
suleygiannisSvenskgoutsouPetrannikos doc
papa was a rolling stone...
Άβαταρ μέλους
Svensk
Founding Fathers
Δημοσιεύσεις: 1004
Εγγραφή: Κυρ Φεβ 11, 2018 11:35 pm

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από Svensk »

52 χρόνια αργότερα.

«Βασιλιά μου πρέπει να φύγουμε, ο ήλιος δύει».
Ένευσε καταφατικά στον υπασπιστή του και αυτός σάλπισε την τρομπέτα. Πριν τραβήξει τα γκέμια του άλογου του για να στραφεί προς τον βορρά ο γηραιός βασιλιάς Μακανούδο άφησε το βλέμμα του να περιπλανηθεί πάνω από τα ερείπια της πολης που ήταν διασκορπισμένα στην κοιλάδα.
«Σομπεράνιε θέλεις ν’ ακούσεις μια ιστορία;»
Ο νεαρός υπασπιστής αποτέλεσμα της πρόσμιξης ενός Θετταλου ναυτικού και μιας Κοηβής τον κοίταξε με χαμηλωμένο βλέμμα. Δεν ήταν πολύ καιρό στην υπηρεσία του Μεγάλου βασιλια των Τόχαρων και προσπαθούσε έντεχνα να καλύψει τις αχαλίνωτες φιλοδοξίες του στη υπηρεσία του άτεκνου Βασιλιά. «Θα ήταν τιμή μου Βασιλέα», είπε και παρακολούθησε τον άνθρωπο που ενδόμυχα έλπιζε να διαδεχτεί , να βγάζει από το σάκο στα πλαγιά του άλογου έναν από εκείνους τους καπνοσωληνες που ήξερε ότι προέρχονταν από τη χώρα της μητέρας του.
Ο Βασιλιάς Μακανούδος μύρισε τον καπνοσωλήνα χωρις να τον ανάψει και τίναξε το κεφάλι του προς τα πίσω.
«Στο μέρος που ξαποστάσαμε, πριν πολλά χρόνια συνέβησαν πράγματα που δεν τα εχω πει σε κανέναν».
Ο Σομπεράνιος έγλυψε τα χείλη του από ικανοποιηση.

«Είχα κατεβεί με το στρατό μου για να πάρω πίσω τη μνηστή μου που το έσκασε στο στρατόπεδο του κερασφόρου Βασιλιά».
«Έχω ακούσει ότι μονομαχήσατε Βασιλια μου».
«Αναλόγως πως θα το δει κανείς;»
«Τι εννοείται Βασιλιά μου;»
«Ο Κερασφόρος με προκάλεσε σε διαγωνισμού παντρέματος διάφορων τύπων καπνοσωλήνων με διάφορα φαγητά. Όποιος κέρδιζε θα κρόταγε τη μνηστή μου τη Μουνουβουζουχουκούτ. Έχεις ακούσει για αυτήν;»
«Αυτήν… που..εβγαλε…»
«Ναι αυτήν».
«Ώστε…είναι αληθεια;»
«Τόσο αληθεια όσο και το γεγονός ότι ξέρω πως ελπίζεις να με διαδεχτείς»
«Βασιλια μου εγώ…»
«Και θα με διαδεχτείς. Η, θα έχεις το τέλος της Μουνουβουζουχουκούτ».
Ο Σομπερανιος δεν ήξερε αν έπρεπε να περδευτεί από χαρά όπως συνήθιζαν οι Τόχαροι η να αρχίσει να μουντζοκλαιει όπως έκαναν οι fake Δαναοί όταν ερχόντουσαν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο.
""Όταν έφτασα στην πόλη του Κερασφορου είδα πως βρισκόταν ήδη υπό πολιορκία. Μετά, πριν ακολουθησει η πιο περίεργη μάχη που εχω δη συνέβησαν τα εξής: Ο Τισαπαιρνης άναψε έναν καπνοσωλήνα και ο ομολογουμένως μαγικός καπνός μοσχομύρισε σε όλη την κοιλάδα. Μετά ο Κερασφόρος όρχησε να παίζει στη λύρα του μια μελωδία που έκανε τους πιο αρρενωπούς στο στράτευμα του Βασιλια Τισαπαιρνη…»
«Δηλαδή τους Μήδους».
«Ε ποιους άλλους! Να αρχίσουν να χορεύουν έναν ακατανόητο χορό ώσπου έπεσαν όλοι νεκροί από εξάντληση.
Μετά βγήκε το μανάρι μου η Μουνουβουζουχουκούτ ντυμένη με μια προβιά και μεταξωτό τσίτι κι άρχισε να λικνίζεται μπροστά στον μπροστά Τισαπαιρνη που εντυπωσιασμένος ανήγγειλε πως θα αλλάξει το όνομα του».
«Γιατί όλα αυτά Βασιλιά μου;»
«Beats me, που λένε και οι μαλακες οι Κέλτες. Μετά είδα να βγαίνει από μέσα από τη Μακεδονική Φάλαγγα ένας ολόγυμνος τύπος με καπνοσωλήνες κρεμασμένους από τους όρχεις του. Αναπηδούσε σαν καυλωμένος βάτραχος και με απλωμένα χέρια φώναζε: Δεν κάνω μπάνιο μέχρι να έρθουν από το ΠΞ, ενώ οι φίλοι του τον κυνηγούσαν να τον πιάσουν φωνάζοντας του περίεργα πράγματα όπως Μαλακα γύρνα πίσω και σταμάτα να φωνάζεις παραβιάζεις πους κανονισμούς του φόρουμ, και τέτοια περίεργα, ενώ το στράτευμα κρατώντας τις μύτες τους με τη βρομιά του τύπου του φώναζε Μπαν Μπαν Μπαν. Νομίζω τον παρότρυναν να κάνει μπάνιο αλλά λογω της δυσοσμίας δεν άντεχαν να ολοκληρώσουν τη λέξη.».
«Τι ήταν το φόρουμ;»
«Beats me. Και μετά …. Μετά άρχισε η μάχη…..»
These users thanked the author Svensk for the post (total 4):
suleygiannisΤάκηςPetrannikos doc
Το πούρο είναι η θεραπεία μου
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8892
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από Τάκης »

Όταν κατακάθισε ο κουρνιαχτός, στο στρωμένο με σκοτωμένους και πληγωμένους πεδίο της μάχης εμφανίστηκε ένας καραφλός ξεδοντιάρης αράπης, με ανεστραμμένους οφθαλμούς κι ένα χαζό χαμόγελο ευδαιμονίας στο πρόσωπο του, που έβγαζε φόρα παρτίδα τους δύο χαυλιόδοντες που ήταν τα μοναδικά του δόντια.

Στο ένα του χέρι κρατούσε ένα κουτί…

Εικόνα

Και με το άλλο έσερνε κάτι σαν κασόνι…

Εικόνα

-Ο ρομαντισμός δεν θα πεθάνει ποτέ κουφάλες! φώναξε αλλοπαρμένα.

Η φράση του - σε ρε φαλτσόρε εξ ορισμού - γρατζούνισε άσχημα τ’ αυτιά κι έσκισε βίαια στα τέσσερα τα φυλλοκάρδια του Σβενσκικλή, που κόκκινος σαν beta vulgaris (παντζάρι), έβγαλε το δίμετρο τόξο του και σημάδεψε μ’ ένα τεράστιο σαν κοντάρι βέλος τον φαφούτη αράπη.
-Ενθάδε κείται βρωμιάρη! ούρλιαξε, κοίτα γύρω σου και θα δεις μαζεμένους τους νεκροθάφτες του!
Ύστερα αμόλησε την εδάφους-αέρος γιγάντια σαΐτα του, που με αφύσικη ορμή διαπέρασε τον κορμό του καραφλού, κι ύστερα καρφώθηκε με δύναμη σε μια εκατοχρονίτικη συκιά.

Ο υπέρμαχος του ρομαντισμού φάνηκε σαν να πέταξε ότι κρατούσε με μια χαριτωμένη θεατρική κίνηση στον αέρα, τινάζοντας τα πέταλα σε μυριοστά του δευτερολέπτου. Το κουτί που κρατούσε στα χέρια άνοιξε και φάνηκε το περιεχόμενο του:

Εικόνα

Όσο για το κασόνι που έσερνε, έσπασε σαν καρύδι, και το περιεχόμενο του - 6 χοντροί πάπυροι - κύλισαν στο χώμα.

Εικόνα

Κι από ένα μουσειακό καραβοτσακισμένο γουόκμαν που κρεμόταν στο λαιμό του ακούστηκε μια παράξενη μουσική, που οι σπασίκλες μουσικολόγοι κατατάσσουν στο λεγόμενο New Romantic Movement of 1980s, κάπου 3.500 - 4.000 χρόνια πριν.



(σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι)
These users thanked the author Τάκης for the post (total 5):
ΣτάθηςJazzmanSvenskPetrannikos doc
papa was a rolling stone...
Άβαταρ μέλους
Svensk
Founding Fathers
Δημοσιεύσεις: 1004
Εγγραφή: Κυρ Φεβ 11, 2018 11:35 pm

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από Svensk »

Μια ριπή ανέμου ξετύλιξε τον έναν πάπυρο.
Ο Αναγιωτάκ, πλησίασε λες και είχε μπροστά του ζωντανή αρκούδα με το ένα πόδι παγιδευμένο στις δαγκάνες μιας παγίδας, σήκωσε τον πάπυρο και άρχισε να διαβάζει δυνατά, σαν Τεξανός ιεροκήρυκας που πήρε κοκαΐνη:
«Αυτό είναι ένα μήνυμα από το μέλλον», κοίταξε καχύποπτος γύρω του.
Η μάχη είχε καταλαγιάσει και οι δικοί του, όπως και οι εχθροί τον κοιτούσαν με την αποφασιστικότητα που μόνο το δυνατό ένστικτο δίνει. «Απ’ το μέλλον» συνέχισε, «δώστε σημασία διότι αν δεν αποτρέψετε αυτό που θα σας υποδείξουμε, η ανθρωποφαγία θα είναι η τελική κατάληξη του ανθρώπου, και περιττό να σας πούμε πως αυτό δύσκολα γίνετε pairing με οποιοδήποτε καπνοσωλήνα». Ο Αναγιωτάκ σήκωσε το βλέμμα του και διαπίστωσε πως όλοι τριγύρω του κάπνιζαν το δώρο των Κοηβών στην ανθρωπότητα. «Το 2018, στην Ελλάδα δημιουργήθηκε ο σπόρος της επερχόμενης καταστροφής: Ένα φορουμήδιο…»
«Τι;» πετάχτηκε δίπλα από τον Αναγιωτάκ ο Σουλειμέμνων. «Σαν κολοβακτηρίδιο ακούγεται».
«Μπα, εμένα με λογοπαίγνιο των Στωικών μου ακούγεται», αντέτεινε ο Πετραρκας και τραγουδώντας αφαιρεσε ένα ακόντιο από τα αχαμνά του.
«Το φορουμηδιο πρέπει να καταστραφεί πριν την 28 Φεβρουαρίου του 2020, διότι…» Ο Αναγιωτάκ γύρισε τον πάπυρο απ΄την άλλη πλευρα. «Η συνέχεια στον επόμενο πάπυρο» διάβασε και κοίταξε προς το σπασμένο κουτί.
Ο Πετράρκας, με φλεγόμενα μάτια κρατούσε στην αγκαλιά του τους υπόλοιπους παπύρους, σαν πειρατής που απέκτησε τον πολυπόθητο θησαυρό. «Αν δεν μου εξηγήσει κανείς, επιτέλους, τι εννοεί η Άντζελα Δημητρίου όταν τραγουδάει Ή ταν ή επί Τας, δεν σαν δίνω τίποτα», ούρλιαξε σαν κάποιος που επέζησε από πενταπλό όργιο με διπλοκορώνες νον.
Ο Σβενσικλής, με περισσό θάρρος, βγήκε απ' το πλήθος, πλησίασε τον Πετράρκα, και κάτι του ψιθύρισε στο αυτί.
«Έλα ρε!» Συγκινημένος ο Πετραρκας σκούπισε ένα δάκρυ. «Δηλαδή το σωστό είναι Ήταν η Επιτάς’’ περίπου όπως λέμε Ήταν η Ποκαχόντας.
«Ναι… περιόρισε όμως λίγο της ταινίες, εντάξει». Ο Σβενσικλής πήρε τους παπύρους και τους έδωσε στον Αναγιωτάκ.
Ο Αναγιωτάκ ξετύλιξε έναν, και γούρλωσε τα μάτια του, έτσι που σε όλους θύμισε, κάποτε, τον τελετουργικό βιασμό ενός νονακια από ρινόκερο της καραϊβικής με κέρατο λονγκφίλερ...
These users thanked the author Svensk for the post (total 5):
PetranΤάκηςΣτάθηςsuleygiannisAssos
Το πούρο είναι η θεραπεία μου
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8892
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από Τάκης »

-Το χαμένο αριστούργημα του Γλιτσίωνα! φώναξε με αλλοπαρμένο ενθουσιασμό, ώ ναι μα τον Δία! η εξαφανισμένη δέκατη-έβδομη τραγωδία του «Το μεγαλείο της πορδής».
-Αυτός δεν ήταν ένας ρίψασπις αρκουδιάρης νυφίτσας που αυτομόλησε στους Μήδους? ρώτησε ο Σβενσκικλής με το κόκκινο να βάφει έντονα το πρόσωπο του, τσαντίλας γαρ - ειδικά με τους δυσκοίλιους.
-Ναι, απάντησε σε ακαδημαϊκό τόνο ο Αναγιωτάκ, άλλο όμως η ζωή του καλλιτέχνη κι άλλο το έργο του. Η αξία του «Μεγαλείου της Πορδής» συνέχισε, συνίσταται στον πλούτο των καλολογικών στοιχείων και δη των σπάνιων επιθέτων της Αττικής διαλέκτου, που σε υπερθετικό βαθμό κοσμούν τις 888 σελίδες του, δημιουργώντας έναν περίτεχνο εκφραστικό ιστό ο οποίος λειτουργεί ως πρόπλασμα μιας υποδόριας αισθητικής που...
-Συμφωνώ κι επαυξάνω, διέκοψε κάπως άκομψα ο Σιγαρίων, νέος ανερχόμενος στρατηγός από την Άνω-Κάτω Βακτριανή, κανείς δεν έγραψε ποτέ έτσι.
-Στ’ αποτέτοια του..?? πετάχτηκε καγχάζοντας ο Βλασιάδης κλείνοντας το μάτι στον Σταθικλή που έπινε μαρουβά σε έναν δίλιτρο κύλικα.
-Ας τ’ αφήσουμε όλα αυτά συμπολεμιστές, ακούστηκε η βροντώδης φωνή του γενειοφόρου Θωμμαίου του Δικαιόφωτου ή Φεϊρλατίονα, η Μουνουβουζουχουκούτ κάνει απόψε Χ-πάρτι στη σκηνή της, άκουσα μάλιστα πως έχει φέρει νέες δούλες από την Πεονία.
-Μα την Αφροδίτη της Μήλου τρέχω να καλλωπιστώ, ρουθούνισε χλιμιντρίζοντας ο Ριγελιανεύς ο εκ Πάρου.
-Νυνί δη, καιρός ήκει τις, ούτος!… ακούστηκε να ψιθυρίζει σιβυλλικά ο μέγας μάντης Κυρσπυρίων ο Τελαμώνιος, άρτι αφιχθείς από μυστική αποστολή κατ’ εντολήν του Μεγάλου Βασιλέως.
Θεός ξέρει τι εννοούσε.

Εικόνα
These users thanked the author Τάκης for the post (total 2):
JazzmanSvensk
papa was a rolling stone...
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ελεύθερα & Ωραία”