Κοηβοί

διάλογοι αλλά και μονόλογοι, γνώμες, απόψεις, εξομολογήσεις
Άβαταρ μέλους
Svensk
Founding Fathers
Δημοσιεύσεις: 1004
Εγγραφή: Κυρ Φεβ 11, 2018 11:35 pm

Κοηβοί

Δημοσίευση από Svensk »

«Νομίζεις πως αξίζει τον κόπο».
Η ερώτηση ήταν απλή και την είχε ξανακούσει, περισσότερες φορές απ’ όσες άντεχε η περηφάνια και η ματαιοδοξία του. Διαισθάνθηκε όμως, -μάλλον λόγω του συνωμοτικού τόνου που αυτή ειπώθηκε, ότι αυτή τη φορά εννοούσε κάτι διαφορετικό. Επέλεξε όμως ν’ απαντήσει κοινότυπα. «Τι εννοείς;» Τραβηξε –κάπως αμήχανα- τα γκέμια του αλόγου του και δίχως να πάρει τα ματια του από την απέναντι όχθη.
Είχε αρχίσει να βραδιάζει. Η πύρινη μπάλα συμπιεζόταν στη γη από ένα πολύχρωμο φλεγόμενο σύννεφο. Πολλές από τις μυρωδιές που γαργαλούσαν τα ρουθούνια του, του ήταν εντελώς άγνωστες: Σάπια χόρτα, σάπια φρούτα και μούχλα.
«Σε είδα πριν λίγο στη σκηνή. Ρουφούσες πάλι καπνό απ’ αυτά τα καφετιά φυτά».
«Και πάλι, τι εννοείς;» στράφηκε και τον κοίταξε απευθείας στα μάτια.
Τελευταία το έκανε όλο και πιο συχνά.
Αυτή τη φορα τράβηξε τα γκέμια αυτός που ξεκίνησε τον διάλογο. «Δεν σου έχουν μείνει πολλά απ’ αυτά τα φυτά…»
«Πτο…»
«Κι άκουσα!» έσπευσε να συνεχίσει «…Τι συνομιλία σου μ’ αυτούς που σου τα ‘φεραν. Είμαι μεγαλύτερος σου και ξέρω πότε κάποιος είναι εξαρτημένος από κάτι, κι εσύ είσαι».
Και οι δυο άντρες στράφηκαν απότομα προς την απέναντι όχθη που μετά βίας διακρινόταν, -πλέον. Οι φωνές των ελεφάντων, -αυτά τα θηρία για τα οποία είχαν ακούσει αλλά ποτέ δεν είχαν δει-, είχαν πυκνώσει.
«Έχεις αποφασίσει να φτάσεις στη χώρα τους» συνεχίζει ο κατ’ ομολογία ο μεγαλύτερος από τους δύο.
Το δεξί χέρι του άλλου άντρα τραβηξε ξανά τα γκέμια του αλόγου, κι εξαφανίστηκε.

Λίγους μήνες νωρίτερα στη Βαβυλώνα.

Ένας εξελληνισμένος νεαρός Πέρσης έχει γονατίσει μπροστά στον άνθρωπο που όλο και πιο συχνά προβληματίζεται αν απλά είναι γιος του Δία, η, και ο ίδιος είναι θεός.
«Μεγάλε βασιλιά, ήρθαν κάποιοι να σε δουν και να υποβάλουν τα σέβη τους».
Ο –στην πραγματικότητα όλο και μεγαλύτερος- βασιλιάς, σταμάτησε απότομα να χασκογελάει με τους ντόπιους αυλοκόλακες που τον τελευταίο καιρό είχαν εκτοπίσει τους συντρόφους του από την ομήγυρη του. Ανακάθισε στο ανάκλιντρο και κοίταξε απογοητευμένος την αδεια κούπα στο χέρι του.
«Πως είναι;» ρώτησε ενώ ο πιο φιλόδοξος αυλοκολακίσκος έσπευσε, -σαν χήρα στο κρεβάτι- να του γεμίσει την κούπα με μη αραιωμένο κρασί.
«Μεγάλε βασιλιά… είναι πολύ περίεργοι. Μοιάζουν με…»
«Αν είναι εκείνοι οι αναιδέστατοι Κέλτες…» στράφηκε και κοίταξε με παράπονο του αυλοκόλακες, «ακούς εκεί… κάποτε, στην Ιλλυρία, όταν τους ρώτησα τι φοβούνται περισσότερο, οι βρωμιάρηδες μου απάντησαν –αντί να πουν Εμένα- μην τους πέσει, λέει, ο ουρανός στο κεφάλι».
Οι αυλοκόλακες συναγωνίστηκαν στην επίδειξη της ευελιξίας του λαιμού τους στις περιστροφικές κινήσεις, και στο να δίνουν στα βαμμένα χείλη τους σχήμα αναποδογυρισμένης βάρκας.
«Μεγάλε βασιλιά, δεν είναι Κέλτες»
«Καλά, πεσ’ τους να περάσουν… ε! Πτολεμαίε!». Έκανε να σηκωθεί καθώς είδε έναν από τους αγαπημένους του στρατηγούς να μπαίνει στη μεγάλη αίθουσα. «Ήρθαν λέει κάποιοι περίεργοι τύποι να με δουν και να υποβάλουν τα…»
«Είσαι μεθυσμένος Αλέξανδρε».
«Μη με προσβάλεις…» έχασε την ισορροπία του.
Ο Πτολεμαίος πετάχτηκε και γράπωσε πριν σωριαστεί στο πάτωμα, τον άνθρωπο που τον ανέδειξε και ταυτόχρονα του γάμησε τη ζωή.
«Είμαι τύφλα! Άκου, ήρθαν λέει κάτι περίεργ…»
«Για άλλο λόγο ήρθα, αλλά, ναι, τους είδα, είναι απ’ έξω».
«Να τους ακούσουμε μαζί».
«Ε, έχουμε κάνει και χειρότερα». Κάθισε δίπλα του κι έριξε ένα περιστροφικό βλέμμα γεμάτο υγρή σιχασιά προς τους αυλοκόλακες. Αυτοι σαν θρασύδειλες μακιγιαρισμένες ύαινες τραβήχτηκαν πίσω, ενώ τα κεφάλια τους βυθίστηκαν στους κυρτωμένους κορμούς τους.

Οι νεοφερμένοι δεν έμοιαζαν με κανέναν από τους λαούς που είχαν συναντήσει έως τότε: Ήταν κοντούληδες με ασθενικό μυϊκό σύστημα και ημίγυμνοι ντυμένοι με φούστες σχισμένες στο πλάι. Λαδί δέρμα, μαύρα μαλλιά κοτσίδες και με τεράστια χαμόγελα.Του εξήγησαν σε σπαστά Ελληνικά της Αιολικής διαλέκτου, πως ήρθαν από το νησί τους, που απ’ ό,τι κατάλαβε ο Αλέξανδρος μάλλον βρισκόταν πέρα από τις Ηράκλειες στήλες, για να του αποδώσουν τιμές. Του είπαν πως από έναν Καρχηδόνιο ναυαγό έμαθαν για τα κατορθώματα του Μακεδόνα βασιλιά. Τα Ελληνικά τα γνώριζαν διότι κάποτε κάποιοι Έλληνες είχαν ναυαγήσει έξω από το νησί τους. Με τις γνώσεις τους στη μεταλλουργεία βοήθησαν τη φυλη τους να απαλλαγει από το φόρο αίματος που για πολλές γενιές ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλουν στους ανθρωποφάγους γείτονες τους, κι έγιναν βασιλιάδες τους. Αρχηγός των Ελλήνων ήταν ο Κοηβάς ο Θεσσαλός, και εκτοτε η φυλή τους, για να τον τιμήσει, πήρε το όνομα Κοηβά.
Ο Πτολεμαίος άκουγε με μεγάλη προσοχή, ενώ ο Αλέξανδρος βαριόταν και το έδειχνε. Τον ενδιέφερε μονο η Ανατολή.

Πριν οι επισκέπτες φύγουν, απογοητευμένοι με την χλιαρή υποδοχή, άφησαν δώρο στο Αλέξανδρο ένα ξύλινο μπαούλο. Περιείχε ξεραμένα μασούρια από καφετιά φυτά, χοντρά όσο ένας αντίχειρας ευνούχου. Μ’ αυτά ταξιδεύουμε κι ονειρευόμαστε του είχαν εξηγήσει και αφού άναψαν φωτιά τη μια άκρη των φητων, είχαν δείξει στον Αλέξανδρο πώς να ρουφά τον καπνό τους από τη μύτη.
Κι έφυγαν.

Το γέλιο των αυλοκολάκων κόπηκε απότομα όταν ο Αλέξανδρος συνεπαρμένος από την οσμή του καπνού, -λες και το κρασί εγκατέλειψε με μιας το σώμα του- σηκώθηκε κι άρχισε να περιεργάζεται το περίεργο δώρο.

Τους επόμενους μήνες ο Αλέξανδρος ανακάλυψε πως ο καπνός ήταν πολύ πιο νόστιμος αν αντί από τη μύτη τον ρουφούσε απ’ το στόμα. Ο ενθουσιασμός του με το δώρο των Κοηβά δεν είχε προηγούμενο. Με φρίκη διαπίστωνε όμως πως σε λίγους μήνες δεν θα είχε άλλα καφετιά μασούρια. Το μπαούλο άδειαζε ταχύτατα.
Κάπως έτσι, απλά, αποφάσισε να φτάσει στο νησί τους. Σκέφτηκε, αν τα κατάφερε –έστω κι ως ναυαγός- ένας Θεσσαλός, -αυτοί μόνο για να εκτρέφουν άλογα ήταν ικανοί- γιατί όχι κι αυτός. Οι Κοηβά του είχαν πει πως η πατρίδα τους βρισκόταν δυτικά. Ο δάσκαλος του ο Αριστοτέλης ήταν πεπεισμένος πως η γη ήταν στρογγυλή. Οπότε, αν ο Αλέξανδρος συνέχιζε την πορεία του ανατολικά κάποια στιγμή θα έφτανε στο νησί των Κοηβών.
Τόσο απλό.

Η είσοδος της σκηνής τινάχτηκε απότομα και εισήρθε ένας μεταβιβαστής.
«Βασιλιά Αλέξανδρε! Βρήκαμε ένα πέρασμα πιο κάτω».
«Εντάξει. Να περάσει το ποτάμι το μισό στράτευμα. Μην παρεκκλίνετε από το σχέδιο».
Ένα λοξό χαμόγελο αναπτύχτηκε στο πρόσωπο του Αλεξάνδρου καθώς ρουφούσε τον καπνό από ένα μασούρι των Κοηβών.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Svensk την Σάβ Αύγ 18, 2018 4:57 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
These users thanked the author Svensk for the post (total 4):
ΤάκηςalexandrosHarisnikos doc
Το πούρο είναι η θεραπεία μου
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8893
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από Τάκης »

εμπνευσμένο τρελοσουηδέ, εύγε!
και οι Μακεδόνες λοιπόν κάπνιζαν κουβανέζικα ;)

έψαξα στο νετ και βρήκα φωτό από ανασκαφή στον Ινδό ποταμό
όπου ανακαλύφθηκαν μουμιοποιημένα κουφάρια πούρων σε μια σπηλιά
μετά από μελέτη DNA ταυτοποιήθηκαν ίχνη από το σάλιο του Μεγάλου Άλεξ

Εικόνα
These users thanked the author Τάκης for the post:
alexandros
papa was a rolling stone...
Άβαταρ μέλους
alexandros
Founding Fathers
Δημοσιεύσεις: 2594
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 08, 2018 4:31 pm

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από alexandros »

ολα ωραια και καλα
ΑΛΛΑ ρε σουηδε
σε κηροπηγιο ρε σουηδε πινει κρασι ο μεγας Αλεξανδρος?
σε κηροπηγιο ρε γ@μωτο?
οὔτε γὰρ ἄρχειν οὔτε ἄρχεσθαι ἐθέλω
Άβαταρ μέλους
Svensk
Founding Fathers
Δημοσιεύσεις: 1004
Εγγραφή: Κυρ Φεβ 11, 2018 11:35 pm

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από Svensk »

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
To αλλαζω 8-)
Το πούρο είναι η θεραπεία μου
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8893
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από Τάκης »

Εν τω μεταξύ…

Οι στρατηγοί Γουτσουλέων, Σουλεϊμέμνων και Ντοκνικάνωρ, στήσανε καυγά κανονικό, για την ακρίβεια ήρθαν στα χέρια, διεκδικώντας μια απείρου κάλλους μελαχρινή Ινδή σκλάβα, τη Μουνουβουζουχουκούτ.
Ο Γουτσουλέων επέμενε πως την είδε πρώτος να παίρνει γυμνή το μπάνιο της σε γάλα μοβ αγελάδας, ενώ ο Σουλεϊμέμνων υποστήριζε πως ήδη είχε συνάψει προγαμιαίο συμφωνητικό μαζί της. Ο Ντοκνικάνωρ είπε απλά πως του χρωστούσαν κι οι δύο τους βοστρύχους της κεφαλής τους στα ζάρια, οπότε η Μουνουβουζουχουκούτ ήταν έτσι κι αλλιώς δική του, αφού θα έπρεπε να παραιτηθούν για να πατσίσουν τα χρέη τους.
Γρήγορα το θέμα έφτασε στον Μέγα Βασιλέα, ο οποίος με τη σειρά του κι επειδή και οι τρεις ήταν από τους αγαπημένους του στρατηγούς, το παρέπεμψε προς λύση στην κρίση του προσωπικού του μάντη-προγνώστη Χαρμονικιάδη του Σισσαίου.
Εκείνος, αφού έμεινε για τρεις μέρες νηστικός, τρώγοντας σύμφωνα με την πανάρχαια μυστική παράδοση των Ελευσινίων μόνο αλευρωμένες τηγανητές ευνουχισμένες πυγολαμπίδες, στο τέλος αποφάνθηκε με σοφία, αφήνοντας σύμφωνα με το έθιμο τρεις κλανιές πριν την εκφώνηση της πεφωτισμένης του κρίσης.
Οι τρεις στρατηγοί θα έπρεπε να καπνίσουν ένα μασούρι ο καθένας από εκείνα τα παράξενα ξεραμένα καφετιά φυτά των Κοηβών, και να αναγνωρίσουν πιο από τα τρία σωματικά υγρά της Μουνουβουζουχουκούτ είχε ο Χαρμονικιάδης εκχύσει μέσα στο δικό τους: α) μασχαλιαίο β) εφήβαιο γ) σιαλικό.
Ουσιαστικά, επρόκειτο για το πρώτο blind tasting στην παγκόσμια ιστορία των πούρων.

(συνεχίζεται…)

στη φωτό τα τέσσερα είδη φύλων που βρέθηκαν στην ανασκαφή σε εξαιρετική κατάσταση
τόσο, που με βεβαιότητα μπορούμε να μιλάμε για τη βαθύτερη παλαίωση που γνωρίζουμε ως τώρα
για την ακρίβεια, 2.300 και πλέον ετών

τα φύλλα 2, 3 & 4, πιστοποιήθηκαν ως προερχόμενα από την Κοηβία
οι έρευνες για το πιο σκουρόχρωμο από τα άλλα φύλλο 1 συνεχίζονται ακόμα
με ορισμένους επιστήμονες να διατείνονται ότι η προέλευση του είναι από άλλη γη


Εικόνα
These users thanked the author Τάκης for the post (total 7):
suleygiannisFairlightSvenskTournesolnikos docPetrangoutsou
papa was a rolling stone...
Άβαταρ μέλους
goutsou
Δημοσιεύσεις: 189
Εγγραφή: Πέμ Μάιος 31, 2018 9:16 am

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από goutsou »

:lol: :lol: :lol: :D :D :D
Στοιχηματίζω υπέρ του Σουλεϊμέμνονα. Εδώ έκανε πόλεμο για κοτζάμ Ελένη, στην Μούνου, το χαϊδευτικό της, θα κολλήσει;
These users thanked the author goutsou for the post:
suleygiannis
“The greatest enemy of knowledge is not ignorance, it is the illusion of knowledge.”
Stephen Hawking
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8893
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από Τάκης »

Εικόνα
Μετά από τριήμερες θυσίες στους θεούς που συνοδεύτηκαν από μαζικά όργια, η μεγάλη ημέρα έφτασε. Όλο το στράτευμα συγκεντρώθηκε για να παρακολουθήσει την πρωτοφανή και παράξενη αυτή δοκιμασία των τριών στρατηγών.

Ο Γουτσουλέων καβάλα στον Ζουκεφάλα, το περήφανο ατίθασο άτι του, φορούσε τον αγαπημένο του ασπρόμαυρο ριγέ χιτώνα. Ήταν τόσο σίγουρος για τη νίκη του, που έστειλε κρυφά μήνυμα στη Νονπλαϊάδα τη γυναίκα του, να στοιχηματίσει 100 ολόκληρα τάλαντα, μια ολόκληρη περιουσία δηλαδή, στη δική του επικράτηση. Ήταν γνωστή άλλωστε σε όλους η εντυπωσιακή μαντική του ικανότητα.

Ο Σουλεϊμέμνων εμφανίστηκε πάνω σε τροχήλατο άρμα που έσερναν ημίγυμνες οι δέκα πιο εκπάγλου από τις εταίρες του. Η λαϊκή μούσα που για αιώνες μετά υμνούσε τη δόξα του, τον θυμάται να φοράει ασκητικό λευκό - αλλά μη ποδήρη χιτώνα - προκλητικά κοντό, αφού τελείωνε ψηλά στους μηρούς πολύ πιο πάνω από το γόνατο.
Εντύπωση σε όλους έκαναν επίσης το στεφάνι από άνθη αγαύης που φορούσε στα μαλλιά, το χρυσό περιδέραιο με έναν τεράστιο Πρίαπο στο στήθος, και οι περικνημίδες από δέρμα θηλυκού αίγαγρου στολισμένες με λοφία πετεινού.

Ο τρίτος στρατηγός ο Ντοκνικάνωρ, εμφανίστηκε πεζή. Γνωστός για τις εκκεντρικές του επιλογές, φορούσε βαρβαρική πορφυρή χλαμύδα με ασημοκέντητους μαιάνδρους. Από την εμφάνιση του δεν περνούσαν απαρατήρητοι οι ξανθοβαμμένοι κατσαρωμένοι του βόστρυχοι, και η μεταξωτή γαλάζια εσάρπα στον αριστερό του ώμο, που χρησιμοποιούσε σαν πετσέτα, κατωσέντονο, τραπεζομάντηλο, αλλά και τσόχα για τα τυχερά παίγνια στα οποία συχνότατα ενέδιδε.
Στο χέρι κρατούσε δύο ανθοδέσμες από σπάνια διασταύρωση ινδικού φασκόμηλου και κρητικής μολόχας, τις οποίες προσέφερε ιπποτικά στους δύο αντιπάλους του.

Με απόφαση του Μεγάλου Άλεξ, δ ι α ι τ η τ ή ς της διαδικασίας είχε ορισθεί ο Χαριτζίων ο εκ Κύπρου, γνωστός τοις πάσι για την αμερόληπτη κρίση του, με βοηθούς τον Σβενσκικλή τον Θετταλό, και τον Σκαρίωνα τον Σκιρωνίδη.

Όλα ήταν έτοιμα για τη μεγάλη αναμέτρηση.
Ποιος από τους τρείς θα έβρισκε το σωστό σωματικό υγρό της Μουνουβουζουχουκούτ?
Γιατί ο Μέγας Βασιλέας εκείνη την ημέρα έστειλε κρυφά το Ναύαρχο Τομμικλέα πίσω στην Πέλλα?
Γιατί ο Σβενσκικλής τρέκλιζε κατά τη διάρκεια του αγώνα ψιθυρίζοντας ακατάληπτες λέξεις?
Γιατί ο Γουτσουλέων πριν καπνίσει τον δικό του κύλινδρο έπλυνε το στόμα του με ένα μπλε υγρό?
Αληθεύει πως την παραμονή του αγώνα ο Ντοκνικάνωρ έκανε χορηγία 100.000 μνων στο Μαντείο των Δελφών?
Τι προέλευση είχε ο μεγάλος λεκές που εμφανίστηκε λίγο πριν την έναρξη στο λευκό χιτώνα του Σουλεϊμέμνωνος?
Γιατί μετά από εκείνη την ημέρα τα Γαβγάμηλα εξωραίστηκαν σε Γαυγάμηλα?
Γιατί μόλις ξεκίνησε ο αγώνας άρχισε να βρέχει βατράχια κι έγινε ολική έκλειψη ηλίου?

Εικόνα
These users thanked the author Τάκης for the post (total 3):
nikos docsuleygiannisPetran
papa was a rolling stone...
Άβαταρ μέλους
Svensk
Founding Fathers
Δημοσιεύσεις: 1004
Εγγραφή: Κυρ Φεβ 11, 2018 11:35 pm

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από Svensk »

Λίγα χρόνια νωρίτερα.

Κοιτάζει το αποξηραμένο φυτό και ρουφά άλλη μια τζούρα. Κουνάει το κεφάλι του σαν υπνωτισμένος ενώ παρακολουθεί τον μπλε καπνό να χορεύει προς την οροφή του μαντείου…
«Μέγιστε ιερέα Αναγιωτάκ… μόλις ήρθε».
«Ηρέμησε Αντζίδακη. Ο Σουλεϊμέμνων είναι μαζι του;»
«Ναι μέγιστε ιερέα Αναγιωτάκ».
«Ήρθε η ώρα ν’ απαλλαγώ από του καργιωληδες τους Καρχηδόνιους» μονολόγησε ο μεσήλικας άντρας και έτριψε το μέτωπο του και ένευσε στον νεαρό να περάσει έξω.

Ήταν μόνος του στην μεγάλη σάλα του Μαντείου. Του μαντείου που ο ίδιος επί τριάντα χρόνια επέβλεπε το χτίσιμο του. Του μαντείου που αφιέρωσε στον Άμμωνα.
Ρουφα ξανά τον καπνό από το αποξηραμένο μασούρι με φυτά. Χαμογελάει. Πάνω στην ώρα έρχεται ο βασιλιάς Αλέξανδρος. Το μαντείο είναι πρακτικά χρεοκοπημένο. Χρόνια τώρα ο Αναγιωτάκ ξοδεύει τα έσοδα του μαντείου για αγορές αποξηραμένων κοηβικων φυτων από τους γδάρτες τους Καρχηδόνιους.
Πριν λίγο καιρό όμως το δεξί του χέρι ο ιερέας Αντζίδακης ο κρητικός του φύτεψε μια ιδέα, όταν τυχαία είπε, πρέπει να βρείτε κάποιον να σας τα φέρει αυτά τα φυτά.
Ποιος όμως; Σίγουρα δεν μπορούσε να το αναφέρει στον μεγάλο βασιλιά. Ο Πέρσης θα τον ανασκολόπιζε.
Αν όμως κάποιος παράτολμος πανίσχυρος βασιλιάς εθιζόταν στον άγιο καπνό όπως και ο Αναγιωτακ;
Αν ο πανούργος αιγύπτιος ιερέας του φούσκωνε τα μυαλά; Ίσως –ο Αναγιωτακ χαμογελαει: γιατί όχι να μην τον ανακήρυττε και φαραώ-, κατάφερνε να τον παρασύρει να ψάξει να βρει τη χώρα των Κοηβων;
Είχε ήδη εξαγοράσει τον στρατηγό Σουλεϊμέμνων. Εμπόδιο ήταν βέβαια κάποιοι άλλοι στρατηγοί του Αλεξάνδρου, όπως οι Ντοκνικανωρ και Γουτσουλεων. Αυτοί σίγουρα θα τον αποθάρρυναν από το να προσπαθήσει να φτάσει στην άκρη γης και στη χώρα των Κοηβων. Είχε όμως έτοιμο ένα σχέδιο: Αργότερα θα τους έβαζε να σκοτωθούν με αφορμή κάποια γυναίκα.
Είχε ετοιμάσει το δηλητήριο με το οποιο θα εμπότιζε το χιτώνα του ο Σουλεϊμέμνων για να ξεφορτωθεί τους υπόλοιπους.
These users thanked the author Svensk for the post (total 4):
suleygiannisΤάκηςnikos docPetran
Το πούρο είναι η θεραπεία μου
Άβαταρ μέλους
suleygiannis
Moderator
Δημοσιεύσεις: 2365
Εγγραφή: Τρί Φεβ 06, 2018 7:28 pm

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από suleygiannis »

Μετά τη λήψη του ομολογουμένως εξαιρετικού δώρου των Κοηβών, ο Αλέξανδρος εθίστηκε στη μαγεία του δώρου. Τα καφέ χοντρά κομμάτια του έκαναν όλο και μεγαλύτερη εντύπωση. Αφού κάπνισε γύρω στα 30 (το μπαούλο περιείχε περίπου 500) άρχισε να ανακαλύπτει γεύσεις σε αυτό που κάπνιζε. Η Αυλή του νόμιζε ότι είχε τρελαθεί. Μα σας λέω μου βγάζει μέλι, δημητριακά και κάποιες φορές χόρτα και λεμόνια. Οι αυλικοί θεώρησαν ότι είχε τρελαθεί. Πως είναι δυνατόν έλεγαν αυτό το καφετί πράγμα να βγάζει τέτοιες γεύσεις; Ανέθεσε στον πιστό του στρατηγό Ντοκνικανορα φημισμένο γευσιγνώστη της εποχής αλλά και δοκιμαστή οίνου, να τον επιβεβαιώσει. Και όταν τον επιβεβαίωσε άρχισαν οι αυλικοί να πιστεύουν ότι είχαν πάθει και οι δύο παράκρουση και ότι τα καφετί μασούρια ήταν μαγικά και σε τρέλαιναν.
Όσο περνούσε ο καιρός όμως ο Αλέξανδρος παρατηρούσε ότι τα καφετί μασούρια γίνονταν πιο ξερά και ότι δεν είχαν ωραία υφή. Είχε χαλάσει ελαφρώς και η γεύση τους. Φοβούμενος ότι θα καταστραφούν έδωσε την κάτωθι εντολή: να διαδοθεί από τη μία άκρη του βασιλείου του στην άλλη ότι ψάχνει τον καλύτερο εφευρέτη να του λύσει το πρόβλημα. και ότι θα ανταμείψει πλουσιοπάροχα όποιον θα το έκανε.
διάφοροι τσαρλατάνοι εμφανίστηκαν στο παλάτι, οι οποίοι εμφανώς άσχετοι απογοήτευσαν τον Αλέξανδρο. Ένας μόνο του έκανε θετική εντύπωση. Αυτός ήταν ο Θωμμαίος ο Δικαιόφωτος, μέγας εφευρέτης και γνώστης της ψυχικής κατάστασης των ανθρώπων. Αφού άρχισε να μιλάει ακατάληπτα στον Αλέξανδρο για πράγματα όπως καμπύλες υγρασίας και θερμοκρασία, εν τέλει του παρουσίασε την εφεύρεση του. Ήταν ένα σύστημα με σπόγγους, οι οποίοι θα τοποθετούντο σε διάφορα σημεία του μπαούλου. Φαντάστηκε ακόμα και ένα σύστημα που θα τους τροφοδοτεί με νερό μέσω αντλιών, ενώ τοποθέτησε και σπόγγους που δε θα τους τροφοδοτούσε με νερό για να απορροφούν την παραπανίσια υγρασία. Ο Αλέξανδρος εντυπωσιάστηκε και είπε στο Θωμμαίο το Δικαιόφωτο θα του δώσει ότι θέλει. Έχοντας εξασφαλίσει πλέον τα προς το ζην, ο Θωμμαίος μπορούσε να αφιερωθεί στην επιστήμη του. Πάλι όμως μιλούσε ακατάληπτα. Έλεγε λέξεις όπως παγκόσμιος ιστός, διαδίκτυο και παραγγελίες μέσω αυτού από τη χώρα των Κοηβών απευθείας. Είχε ονομάσει και τη διαδικασία "τάχιστοι καπνοσωλήνες".
Μετά από λίγο καιρό ο Θωμμαίος διαφωνούσε με το στρατηγό Ντοκνικάνορα για το πόσο υγροί θα έπρεπε να είναι οι καπνοσωλήνες. Ο Θωμμαίος τους ήθελε λιγότερο υγρούς λέγοντας πάλι κάτι ακατάληπτα στον Νντοκνικάνορα. Έλεγε ότι πάνω στους καπνοσωλήνες θα αναπτυχθεί πλούμιον, ένα άσπρο πράγμα το οποίο ουδέποτε το είχε αντικρίσει άνθρωπος στον κόσμο.
(to be continued)
These users thanked the author suleygiannis for the post (total 5):
SvenskΤάκηςnikos docFairlightPetran
Ρε μαν ρε μπρο
Άβαταρ μέλους
suleygiannis
Moderator
Δημοσιεύσεις: 2365
Εγγραφή: Τρί Φεβ 06, 2018 7:28 pm

Re: Κοηβοί

Δημοσίευση από suleygiannis »

Τη συζήτηση μεταξύ του στρατηγού Ντοκνικάνορος και του Θωμμαίου του Δικαιόφωτου παρακολουθούσαν τόσο ο Αλέξανδρος όσο ο Σουλεϊμέμνων.
Οι δύο πρώτοι διαφωνούσαν για το πόσο υγρά έπρεπε να είναι τα πούρα στην αφή. Ο Σουλεϊμέμνων διαφωνούσε κι αυτός. Τα ήθελε κάπου στο ενδιάμεσο.
Οι απόψεις είναι σαν τις πρωκτοοπές αναφώνησε ο Αλέξανδρος. Όλοι έχουν από μία. Όλοι έμειναν άφωνοι με τη σοφία που εκστόμισε.
Εν τω μεταξύ μέσω των τάχιστων καπνοσωλήνων, όλο και περισσότεροι έρχονταν σε επαφή με τη μαγεία του καφετί κυλίνδρου. Τότε όμως άρχισαν οι διαφωνίες. Πώς πρέπει να καπνίζονται, πώς πρέπει να διατηρούνται κλπ. Και τότε είχε τη φαεινή ιδέα ο Αλέξανδρος να ιδρυθεί μία Αγορά όπου θα μαζεύονταν όσοι ήθελαν να συζητήσουν για τους καπνοσωλήνες. Έτσι ιδρύθηκε η πρώτη Αγορά Καπνοσωλήνων παγκοσμίως (cigarsforum).
Η κατάσταση απαιτούσε διαχείριση όμως. Εμφανίζονταν διάφοροι ενοχλητικοί τύποι που έλεγαν οποιαδήποτε μαλθακία εισχωρούσε στο νου τους και δημιουργούσαν αναστάτωση, σε όσους ήθελαν να συζητήσουν σοβαρά για τους καπνοσωλήνες.
Ξακουστός για την αναστάτωση που δημιουργούσε στην Αγορά ήταν ο Τρολλαίος ο Μαλλιαρεύς.
Εν τέλει, ο Αλέξανδρος κατάλαβε ότι χρειαζόταν διαχείριση η κατάσταση και όρισε κάποιον Διαχειριστή της Αγοράς. Αυτός ήταν ο Παυλέας ο Βουρναζιωτεύς, αυλοκόλαξ του Αλέξανδρου. Απεδείχθη όμως αφερέγγυος και αδιάφορος με αποτέλεσμα να θυμίζει η Αγορά χάβρα. Ο Παυλέας καρατομήθηκε στο μαντείο του Αναγιωτάκ, διότι προκάλεσε την μήνιν του Αλέξανδρου. Πλέον κατάλαβε ότι χρειαζόταν υπεύθυνη διαχείριση και ο Αλέξανδρος την ανέθεσε στον ιερέα Αναγιωτάκ, στο Θωμμαίο το Δικαιόφωτο και στο Σουλεϊμέμνονα.
Πλέον επικράτησε ηρεμία και τέθηκαν κανόνες. Όποιος παραβίαζε τους κανόνας, απαγορευόταν να εισέλθει για κάποιο διάστημα στην Αγορά και ετιμωρείτο με τουλάχιστον έναν μήνα εγκλεισμού, νηστείας, προσευχής και εκπαίδευσης στα μπουντρούμια του ναού του Αναγιωτακ.
Πρώτος που εδέχθη την Απαγόρευση (ban) ήταν ο Χαρμονικιάδης ο Σισσαίος. Ο λόγος ήταν ότι ο Ντοκνικάνωρ του έδωσε να γευτεί έναν καπνοσωλήνα και όταν τον ρώτησε αν του άρεσε, εκείνος απάντησε ευθαρσώς: δε σου λέω!
Ο Ντοκνικάνωρ είχε ενθουσιαστεί εν τω μεταξύ με ένα ζουμί που μύριζε περίεργα και του οποίου το όνομα ουδείς μπορούσε να προφέρει. Προερχόταν από μία βαρβαρική χώρα της βορειοδυτικής Ευρασίας, η οποία ονομαζόταν Κελτία. Ο Ντοκνικάνωρ έκανε περίεργες συζητήσεις για το συγκεκριμένο ζουμί με ανθρώπους που μοιράζονταν το ίδιο πάθος, όπως τον Νικόλαο τον Ελλάνιο, ο οποίος θεωρούσε ότι είναι ότι καλύτερο μπορεί να πιει κάποιος. Όταν συζητούσαν οι δυο τους κανείς δεν καταλάβαινε τι έλεγαν. Ο Νικόλαος ο Ελλάνιος ήταν και αυτός κάτοικος βαρβαρικής χώρας, γειτνιάζουσας της Κελτίας και είχε άμεση πρόσβαση στην πηγή του ζουμιού. Εκστασιασμένοι οι δύο τους έπιναν το ζουμί, το οποίο στον Αλέξανδρο μύριζε ψόφια όστρακα και του έφερνε αναγούλα. Πως είναι δυνατόν να σας αρέσει αυτό τους ρωτούσε.
(Συνεχίζεται ίσως)
These users thanked the author suleygiannis for the post (total 6):
Τάκηςnikos docPetranSvenskTournesolAssos
Ρε μαν ρε μπρο
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ελεύθερα & Ωραία”