cigarsforum.gr

Καλημέρα και καλή εβδομάδα να χούμε

καλημέρα σας, και μην τρομάζετε από τη φωτό - είναι απλά σκηνικό
σήμερα έχει Αποκάλυψη (6:1-8), με μουσική υπόκρουση "The Four Horsemen" απ' τα Παιδιά της Αφροδίτης και το δίσκο "666" του 1972

«Καὶ εἶδον ὅτι ἤνοιξε τὸ ἀρνίον μίαν ἐκ τῶν ἑπτὰ σφραγίδων· καὶ ἤκουσα ἑνὸς ἐκ τῶν τεσσάρων ζῴων λέγοντος, ὡς φωνὴ βροντῆς· Ἔρχου. καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἵππος λευκός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπ' αὐτὸν ἔχων τόξον· καὶ ἐδόθη αὐτῷ στέφανος, καὶ ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ. Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν δευτέραν, ἤκουσα τοῦ δευτέρου ζῴου λέγοντος· Ἔρχου. καὶ ἐξῆλθεν ἄλλος ἵππος πυρρός, καὶ τῷ καθημένῳ ἐπ' αὐτὸν ἐδόθη αὐτῷ λαβεῖν τὴν εἰρήνην ἐκ τῆς γῆς καὶ ἵνα ἀλλήλους σφάξωσι, καὶ ἐδόθη αὐτῷ μάχαιρα μεγάλη.
Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν τρίτην, ἤκουσα τοῦ τρίτου ζῴου λέγοντος· Ἔρχου. καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἵππος μέλας, καὶ ὁ καθήμενος ἐπ' αὐτὸν ἔχων ζυγὸν ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ· καὶ ἤκουσα ὡς φωνὴν ἐν μέσῳ τῶν τεσσάρων ζῴων λέγουσαν· Χοῖνιξ σίτου δηναρίου, καὶ τρεῖς χοίνικες κριθῆς δηναρίου· καὶ τὸ ἔλαιον καὶ τὸν οἶνον μὴ ἀδικήσῃς. Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν τετάρτην, ἤκουσα φωνὴν τοῦ τετάρτου ζῴου λέγοντος· Ἔρχου. καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἵππος χλωρός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπάνω αὐτοῦ, ὄνομα αὐτῷ ὁ θάνατος, καὶ ὁ ᾅδης ἠκολούθει μετ' αὐτοῦ· καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία ἐπὶ τὸ τέταρτον τῆς γῆς, ἀποκτεῖναι ἐν ῥομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ καὶ ἐν θανάτῳ καὶ ὑπὸ τῶν θηρίων τῆς γῆς».
(Ιωάννου "Αποκάλυψις")

καλημέρα όοοολη μέρα!!!

Καλησπέρα τα παιδιά

μολάγα τα μολόγα τα /τα φράγκα μοιρολόγα τα
τι γίνανε μολόγα τα / χορτάρι για τ’ αλόγατα (Άκης Πάνου)
καλημέρα!

Καλημέρα σας

καλημερες σας

Όμορφη μέρα! Καλημέρα!

καλημέρα σας με λίγη ποίηση:

καθώς ανηφόριζε φορτωμένο μες το λιοπύρι, τούδωσε μια κατακέφαλα ο ήλιος
σταμάτησε τ’ άλογο,γυάλισε η κόκκινη τρίχα του, φύσηξαν φωτιά τα ρουθούνια του
τεντώθη σαν λάμα μετάλλινη η χαίτη του, σηκώθηκεν όρθιο, χλιμίντρισε
πήρε μιάν άγρια στροφή σαν κόκκινος ίλιγγος, συγκέντρωσε όλη του τη δύναμη, πήρε κι’ άλλη απ’ τον ήλιο
κ’ οι οπλές του αρχινίσαν βροχή να χτυπούν τη γρανίτινη πέτρα
και σπώντας τις μαύρες της φλέβες σήκωναν τούφα τις σπίθες
και τ’ αναμμένα βαριά πέταλα του ακούγονταν υπόκωφα ως μέσα τη μήτρα της γης...
("Το Αφηνιασμένο Άλογο" - Νικηφόρος Βρεττάκος)

ηλιολουστες καλημερες