Η ιστορία ενός αδικημένου

[Svensk]

Ξαπλωμένος πάνω σε ένα γυάλινο ράφι με στεγνωμένα σωθικά, και ραγισμένο κορμί. Δίπλα μου, μια οδοντόκρεμα, με τα δικά τη σωθικά να έχουν βγει από τον λαιμό της. Παραδίπλα μια γριά σχεδόν φαλακρή οδοντόβουρτσα με το όνομα της να έχει σβήσει από τα δάκτυλα του αφέντη.
Του καινούργιου μου αφέντη!
Ναι του καινούργιου.
Ας τα πάρω τα πράγματα από την αρχή . Χωρις υπερβολές και συναισθηματισμούς. Εγώ εξάλλου είμαι τελειωμένος και το ξέρω! Δεν πρόκειται ποτέ να εκπληρώσω τον σκοπό της ύπαρξης μου. Θα σας πω την ιστορία μου, για να σας ανοίξω τα μάτια, για να καταλάβετε ότι μια πράξη όσο καλοπροαίρετη και αν είναι, αν δεν την έχουμε μελετήσει η ζυγίσει επαρκώς μπορεί να εξελιχτεί σε τραγωδία.
Ας συνεχίσω όμως την αφήγηση μου.
Το μοιραίο βράδυ, εγώ και η οικογένεια μου, μαζί με άλλους συντοπίτες από άλλες φάρες, μέσα από το σκοτεινό μας σπίτι ακούσαμε φωνές και γέλια. Σπάνιο αυτό, διότι το παλιό μου αφεντικό εργάζονταν πολύ και σπάνια έφερνε κόσμο στο σπίτι του. Την απορία μας την έλυσε ένας ηλικιωμένος από τον πάνω όροφο. Ένας ψηλομύτης . Παλιά, αυτός και φάρα του, η Cohiba, ηταν τα χαϊδεμένα του αφέντη . Γιορτάζει ο κύρης μας, μας είπε, με ύφος ξεπεσμένου αριστοκράτη.
Όντως ο αφέντης γιόρταζε και κάπως έτσι κυλούσε το βράδυ ως την στιγμή που ακούσαμε μια ξένη φωνή να μας πλησιάζει και ξαφνικά… ξαφνικά το σπίτι μας άνοιξε! Άνοιξε και όλοι μας είδαμε τον αφέντη να εξηγεί σε έναν άγνωστο το ποιον του καθενός μας. Δεν το ‘χε ξανακάνει αυτό ο αφέντης, από την χροιά της φωνής του, συμπέρανα ότι μάλλον απρόθυμα απαντούσε στης ερωτήσεις του αγνώστου.
Ξάφνου είδα τον άγνωστο να με δείχνει, κάτι να λέει και ο αφέντης τον αφηνει να με σηκώσει. Μέσα σε δευτερόλεπτα βρέθηκα αποκεφαλισμένος μέσα σε ένα σακουλάκι παρέα με ένα κομμάτι κέδρο, και μετά στην τσέπη ενός μπουφάν που μύριζε γράσο και τσιγαριλλα.
Άκουσα τον αφέντη να λέει : Να το καπνίσεις σε δυο μέρες ….
Χτες, μετά από έναν χρόνο ξανάκουσα την φωνή του παλιού αφέντη. Με είδε στο μπάνιο. Με αναγνώρισε. Το ξέρω διότι ενώ η πόρτα έκλεινε, τον άκουσα να φωνάζει: Ρε ξαδερφε, αφού σου είπα να το καπνίσεις σε δυο μέρες

Το όνομα μου είναι Simon Bolivar Royal corona. Κι αυτό το τελος δεν μου άξιζε.



Υ.Γ κουβανέζικο σε μαλάκα δεν ξαναδίνω!