Γομαροκούραδα

[χεντυ κοντου]

Της προάλλες ήμουν στου πεθερού μου.
Κάποια στιγμή με ρωτάει τη πούρο θα κάνω μετά. Του δείχνω ένα Trinidad Vigia που είχα μαζί μου.
«Ρε τούτο είναι σαν εκείνα που φτιάχναμε από γομαροκούραδα» Λέει και δείχνει να απορεί με την απορία μου. Όταν ήταν νέος λέει μάζευαν γομαροκούραδα και με εφημερίδες ως φύλλο περιτυλίγματος στρίβανε πούρα.
Νόμισα πως μου έκανε πλάκα αλλά μου το επιβεβαίωσε και η πεθερά. Δεν μπορούσα να το πιστέψω λέμε. Νομίζεις πως ξέρεις κάποιον και ξαφνικά …με μια φράση αυτός τα ανατρέπει όλα.
Χέστηκα (!) στο γέλιο.
Μου είπε το μέγεθος που προτιμούσαν ήταν short robusto panatelas έφτιαχναν από ψιλοκομμένα πλατανόφυλλα!.
Άρχισα να τον ρωτώ αν τα κάπνιζαν φρέσκα η αν κάποιος είχε την ιδέα να τα αφήσει να ωριμασουν, αν όλες οι χρονιές ήταν ίδιες, αν είχαν ‘’σταμπάρει’’ τα γομάρια σύμφωνα με τα κουράδια τους. Δλδ… μου ήρθαν διάφορες εικόνες στο μυαλό πχ
«Α ητουτο του γομαρ βγαζ medium κουραδια με γήινις γευσεις κι αρκιτη κρεμα, τα προυτιμάμι του προυι μι καφιδακ». Η «Αυτό του γουμαρ βγαζ ρι πιδιμ πουλή δέρμα, καφε κι σουκουλατα. Σκουτουνόμασταν ποιος θα τα προυτουμαζέψ.

Σκέφτηκα πως θα μπορούσαν μάλιστα να ταΐσουν τα γομάρια …σύμφωνα με τις προτιμήσεις τους.
Ακόμα πονάει η κοιλιά μου. Μιλάμε για πρωτοπόρους aficionado.

Έχει ακούσει κανείς για κάτι παρόμοιο