Cohiba Sublimes LE 2004

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8893
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Cohiba Sublimes LE 2004

Δημοσίευση από Τάκης »

Εικόνα

Sublimes 164 x 54
vbn 25, wrapper aged 2 years

άλλο ένα τοτέμ από το χρυσόμαυρο Libro d’ Oro των κουβανέζικων Edicion Limitada
ακολουθούμενο από έναν λαμπρό μύθο αλλά και μυριάδες fake εκδόσεις
με μια πραγματική βιομηχανία μαϊμούδων να κονομάει φράγκα ακόμα και μέχρι τις μέρες μας

ήταν η τρίτη στη σειρά Cohiba LE, και μία από τις έξι που έχει συνολικά η brand ως τώρα
(φέτος θα κυκλοφορήσει η έβδομη, τα “Talisman”, ένα επίσης 54άρι Canonazo Doble 154 x 54)
σημειωτέον, ότι η έκδοση είναι από μια χρονιά που έβγαλε 4 τρομακτικά all time classic LE πούρα:
Cohiba Sublimes, Partagas Serie D No.1, Romeo y Julieta Hermosos No.2, Hoyo Epicure Especial
(από το 2005 και μετά και με εξαίρεση το 2015, όλες οι χρονιές είχαν τριάδα LE)

και πάμε για τη φούμα…

Εικόνα

το σώμα δεν μυρίζει σχεδόν τίποτα, βγάζει ίσως μια ανεπαίσθητη χορταρίλα
αλλά μετά το τρύπημα και για κανένα πεντάλεπτο παραδίνομαι στο γλέντι των κρύων του αρωμάτων
μπισκότο, ξερά χόρτα (όχι γρασίδι), καφέδες, γη, φουντούκι

το ιερό πυρ ξυπνάει το δεκατριάχρονο double robusto από το βαθύ του ύπνο
και το ταξίδι αρχίζει με πικρή σοκολάτα, εσπρέσο και κακάο
που μετά από μερικές τζούρες γυρνάνε σε αρωματική μόκα
με φυτικές πινελιές που βοτανίζουν κομμάτι, γη, και αρκετά ξυλώδη
και την απουσία πιπεριού και μπαχαρικών να είναι ιδιαίτερα αισθητή

Εικόνα

το πούρο μόλις μπαίνει στο δεύτερο τρίτο αρχίζει να ανοίγει βεντάλια
ένα δειλό πιπεράκι κάνει την εμφάνιση του, συνοδεύοντας μαζί με κανέλα, καρύδια και φουντούκια
ενώ στο προσκήνιο μπαίνουν δέρματα και γλυκός κέδρος
κάνει την εμφάνιση της και μια κρέμα γάλακτος light στην αρχή, πλούσια μετά
ο καπνός έχει κρεμώδη υφή, οι γεύσεις είναι ντελικάτες, το ρετροχάλι βελούδινο

Εικόνα

η αρχική μου εντύπωση πως το Sublime έχει ήδη πικάρει, σιγά-σιγά γίνεται βεβαιότητα
με την ένταση των γεύσεων να είναι αρκετά κουλαρισμένη, ένα ελάχιστο κλικ πριν αρχίσουν να ξεθωριάζουν
και τη συμπεριφορά και τον αρωματικό του καμβά, να μου θυμίζουν τα στερνά του Cohiba Piramides LE 2006
αλλά κάργα στο πιο πολύπλοκο και ασύγκριτα νοστιμότερο

ο βασιλιάς γέρασε, αλλά είναι ακόμα βασιλιάς
μια ονειρική οπτασία ιδωμένη μέσα από θαμπό τζάμι
στο τελευταίο τρίτο το τοπίο γίνεται πιο σύνθετο και τα χρώματα βαθαίνουν
με καμένη ζάχαρη, σταφίδα, κουκουνάρι, ελαφρύ μπισκότο, βότανα, και πλούσιο κακάο
με ένα μαύρο πιπέρι να δίνει μικρά σοφά λακτίσματα της πείρας που έπαψε να είναι πυρά

Εικόνα

είχα πολλά χρόνια να το καπνίσω αυτό το πούρο
κι αυτό που μπορώ να θυμηθώ, είναι η ένταση και το πάθος της παλέτας του
μαζί με την τρικυμιώδη, πολύμορφη και επιθετική του μεγαλοπρέπεια
κάτι που ο χρόνος έχει πάρει ανεπιστρεπτί πλέον

λογικό και φυσικό είναι, τα παραμύθια δεν έχουν πάντα ιδανικό τέλος
κι η ομορφιά είναι κάτι που λάμπει, περνάει, και χάνεται
ακριβώς για να μας θυμίσει την απόλυτη εξουσία του εφήμερου πάνω στα ανθρώπινα
παραμένοντας όμως ζωντανή σε μια άλλη διάσταση πέρα από το χρόνο, σε μια σφαίρα κάπου εκεί ψηλά
σελαγίζοντας την αιώνια δόξα της στα ουράνια νεφελώματα

αντίο φίλε…

Εικόνα
papa was a rolling stone...
Απάντηση

Επιστροφή στο “Cohiba”