cigarsforum.gr

Seoane 126 x 33 (από το 1989 μέχρι το 2002 έβγαινε σε 125 x 36)

small panetela με τιμή double robusto, 15,40 € το κομμάτι, 385 το κουτί (!)
ένα cohiba φουλ classic line, που ξεκινάει με δέρματα, ξύλο και καφέδες
αποκτώντας σιγά-σιγά μια κρεμώδη υφή με μπόλικο κακάο, σοκολάτα και μέλι
αλλά και υπαινιγμούς βανίλιας και μόκας

το ισχνό του σώμα έχει κάλλη να επιδείξει, αναμφίβολα για τόσο μικρό πούρο, «κεντάει»
μετά τη μέση μάλιστα, βγάζει και μια γλωσσίτσα-καραμελίτσα
(nuts δεν συνάντησα πουθενά)

γήινο, πικάντικο, γλυκό, καλοαναθρεμμένο, βουτυράκι με λίγα λόγια
αλλά όπως έλεγε κι η γιαγιά μου, «τι είναι ο κάβουρας και τι είναι το ζουμί του»
με τόσα τάλαρα, παντρεύεσαι μέχρι και Κλεοπάτρα…

LCD Nickos H - Cohiba Exquisitos (Seoane 126 x 33 )

ενα πουρακι που ο φιλτατος κρητικος το εχει αναφερει πολλες φορες.
και εγω ειχα δοκιμασει μονο μια φορα στο παρελθον

ενα τοσο δα μικρο σκατουλι με ενα ΝΑ τεραστιο απαισιοτατο δαχτυλιδι που φωναζει απο μακρυα οτι ειναι για μπουζουκια ( το δαχτυλιδι οχι το πουρο) εγω το εβγαλα αμεσως γιατι ηταν απαισιο

δεν ξερω γιατι αλλα μου ηρθε να το καψω με τον πρωινο καφε μου
στο πρε εβγαζε λιγο δερματακι πολυ απαλο , ταμπακο και μια γλυκα
μετα το αναμα ξεκινησε με δερμα και καφεδες
εβγαλε και τα ξυλαρακια του και αρχισε να προσθετει καφεδες και μια υποψια βανιλιας με κακαο που με εξιταρησε
η οποια βανιλια μετα την μεση μια εξαφανιζοταν και μια εμφανιζοταν
κρεμα υπηρχε. χορτα, γκαζον κτλ αφαντα . το ιδιο και το πιπερι

μικρουλι τοσα δα πουρακι αλλα ειχε σωμα που δεν το περιμενα

Κάπνισα χτες αυτό το μικρό πλην όμως πανάκριβο για το μέγεθος του πούρο.
Τα κρύα του αρώματα έχουν καραμέλα και όταν το ανάψω βγάζει μπισκότα, καραμέλα, ζύμη και κρέμες.
Ο καπνός του μοσχομυρίζει μπισκότα βγαλμένα από το φούρνο. Μετά από λίγο έρχεται και το γνωστό γρασίδι μαζί με μπισκότο.
Ξύλο, κρέμες, βανίλια και έντονοι ξηροί καρποί μέχρι το τέλος.
Σαφώς πολύ καλό πούρο!

Φοβούμενος τις μέρες αυτές μην αδειάσουν τα ράφια στα πουρομάγαζα έτρεξα και αγόρασα το πρώτο μου Cohiba. Λίγο σφιχτό στο τράβηγμα αλλά ΟΚ. Σεπτέμβριος 2018 έγραφε η κούτα.
Θα χωρίσω τις εντυπώσεις σε 2 μέρη.
Πρώτο δεύτερο: μια χαρά τράβηγμα και μπόλικος καπνός με καύση άψογη. Μέλι να κυλάει άφθονο, κρέμες, γλύκες και σοκολάτες λευκές. Σώμα μέτριο προς γεμάτο. Πάρα πολύ καλό πούρο, διαφορετικό από όσα έχω κάνει μέχρι σήμερα.
Στο δεύτερο δεύτερο όμως αρχίζει να μην τραβάει καλά (μα πως είναι δυνατόν να αρχίζει η δυσκολία στο τράβηγμα από τη μέση και μετά; Αν και το έχω πάθει και παλιότερα με ένα rafael gonzalez panetelas extra.) Ρούφα ρούφα στο τέλος πίκρισε κάπως, αν και έδινε, κατά διαστήματα, όμορφες γεύσεις και αρώματα.

Συνολική εντύπωση πάντως καλή από το πρώτο μου cohiba.

είναι το μοναδικό πλέον εναπομείναν Seoane στην κουβανέζικη ροκ σκηνή
μετά τη διαγραφή των Montecristo No.6 το 1998 και των Vegueros Seoane το 2012

κοιτώντας τη σημερινή ελληνική τιμή του φρικάρεις: 17,95 € (!)
με λίγα λόγια 448,75 ευρώπουλα για μια μικρή πανετέλα 126 x 33
για να καταλάβετε γιατί μέγεθος μιλάμε όσοι δεν το έχετε πιάσει στα χέρια σας
ρίξτε μια ματιά στη φωτό, δίπλα στο γνωστό veguerito Rafael Gonzalez Panetelas Extra (127 x 36)



καπνιστικά πάντα ήταν και είναι - πλην ελάχιστων εξαιρέσεων - πουράκλα
ένα από τα καλύτερα και πιο σταθερά πούρα της Ινδιάνας
που πρωτο-λανσαρίστηκε το 1989 μέσα από την Classic Linea της brand
και μέχρι το 2002 είχε το παλιό κόψιμο της vitola Seoane, δηλαδή 125 x 36



έτσι κι αυτό, ένα στικ από χύμα πεντάδα, κινήθηκε σε υψηλά στάνταρ
μπήκε με μέλι, κέδρο, λευκό πιπέρι, και ξερά χόρτα
συνέχισε με δέρματα, αλμύρες, βανίλια, και κακάο
και ολοκλήρωσε με καβουρδισμένο καφέ, ξηροκάρπια, μπαχαρικά, και μαύρο πιπέρι

αξιολογότατο πανάκριβο καπρίτσιο
αλλά Cohiba και vfm, (όχι με την έννοια του Ακατανόμαστος) δεν κάνουν συμπεθεριό