να κι ο δικός μου δεκάλογος
όπως σχεδόν κάθε χρονιά, δυσκολεύτηκα αρκετά να ξεχωρίσω δέκα φούμες
έχοντας να επιλέξω από καμιά 30ριά συνολικά, όλες σε κοντινό - πολύ υψηλό level
10. bolivar inmensas
lcd Alexandros του 2000, αυτό το Inmensas δεν θα το ξεχάσω ποτέ
σπίτι του μια lazy Κυριακή του περασμένου Οκτώβρη πάνω σε θαλασσινό concept
η πλάκα είναι ότι την άλλη μέρα που μιλήσαμε, ο El Gancho δεν θυμόταν καν πως το είχε βγάλει απ' τα σεντούκια του!
9. edmundo dantes conde belicoso re mexico 2016
lcd Nikos514, με μια ονειρική-φευγάτη παλέτα που δεν μου θύμιζε τίποτα
γέμισα μια σελίδα γεμάτη γεύσεις: κέδρος, κακάο, λεμόνι, κανέλα, δέρματα, μπισκότο, αλμύρες
αμύγδαλα, κάσιους, καρύδια, καστανή ζάχαρη, γρασίδι, σοκολάτα, βανίλια, τσίλια, πορτοκαλόφλουδα, κρέμες, παντεσπάνια
8. bolivar petit belicosos le 2009
αστρική μικρή πυραμίδα που με ταξίδεψε στα εφτά σύμπαντα σε χρόνο dt
διαγράφοντας καθώς παραμιλούσα μια υπέρλαμπρη κομητική τροχιά πριν χαθεί στο άπειρο για πάντα
7. montecristo open eagle
με καλοκαιρινό ολόγιομο φεγγάρι μετά από ολοήμερο ψάρεμα, μια βραδιά που όλα έμοιαζαν τέλεια
GUT MAY 12, το καλύτερο eagle που έχω καπνίσει ποτέ
6. partagas 898 varnished
RAS DIC 09, αμάλθειο κέρας, καιόμενη βάτος, ιπτάμενο χαλί, da-da-dalia!
απ’ τα πούρα που κάθονται στο μυαλό σου και τα θυμάσαι για πάντα σαν σημεία αναφοράς
5. romeo y julieta de luxe le 2013
lcd στάθης, δεν είναι η πρώτη φορά που αυτή η υπερκαταπληκτική λιμιτάδα του ζεύγους μπαίνει στο top-ten μου
αυτή τη φορά το de-luxe El Dorado χαρτογραφήθηκε στην Αργεντινή, πούρο όλα και τα πάντα
4. h. upmann sir winston
MOA MAY 09, καλοκαιρινό αστρόπλοιο καπνισμένο ένα μαγεμένο δειλινό
αυτό δεν ήταν πούρο αλλά Πλατύ Ποτάμι, και ναι, δεν υπάρχει πούρο σαν ένα παλιό καλό μελωμένο Σερ…
3. partagas coronas
μια φορά κι έναν καιρό είχαν και τα Partagas Corona
η κούτα μοιάζει σαν διεύθυνση από γειτονιά της Εδέμ: SVF AGO 05, πού θα ξαναβρούμε τέτοια πούρα βρε παιδιά…
2. partagas lusitanias
SOA DIC 07, κάηκε Ιούνιο μαζί με άλλα δύο prominentes σε αξέχαστη εκδρομή
με σούπερ παρέα, διάθεση στα ουράνια, και μια ψητή σκορπίνα να απαντάει σε όλα τα «γιατί»
1. san cristobal muralla
ΕΜΑ ΜΑΡ 08, κάηκε πέρσι στην πίτα του φόρουμ στο C-V, αργάμιση στο μοναστηριακό
η απόλυτη ευδαιμονία του να καπνίζεις ένα εξωπραγματικό πούρο, μια μαγική βραδιά περιστοιχισμένος από φίλους
από κείνες τις φούμες/στιγμές που θα ‘θελα να γράψω ποταμούς αλλά δεν έγραψα λέξη
κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν το τελευταίο πράγμα που θα ‘θελα να κάνω πάνω στη γη
κι ύστερα, θα ‘μουν αιώνια χαρούμενος κι ευτυχισμένος...
αυτά από μένα παίδες, να ‘μαστε καλά και του χρόνου!