Mass Tasting Σεπτέμβριος 2020 - Cohiba Siglo II

[Petran]

δάκρυα χαράς στο πρόσωπο του φίλου Γιώργου...τη χόρεψε ο μπαγάσας την Ινδιάνα του

ωραιότατα!!! cohiba ανά χείρας και συνεχίζουμε κυρίες και κύριοι!!!

[Junior]

πασοκικη η επιλογη του μηνα
μαλλον γιατι εχει γενεθλια αυτο τον μηνα

καλη επιτυχια στο μαςς πετραν

[Petran]

Πολύ καθυστερημένα, καλό μήνα να έχουμε!

Σίγουρα ενδιαφέρουσα επιλογή, έχω να το καπνίσω χρόνια.

[Petran]

μία ημέρα πριν τα μισά του μήνα...τρείς χωρίς τον Χατζηπετρή το δοκίμασαν...εσείς???

πάρτε μαντήλι να κλάψετε, το siglo ii σας περιμένει

[Spirosbusa71]

Το λοιποοοοον.....
Τι έχουμε εδώ? Μια petit corona με, θεωρητικά, βαρύ όνομα που δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες.
Μέχρι στιγμής, στα χρόνια που καπνίζω, έχει καταφέρει να με κρατήσει αδιάφορο και ξένο, κρατώντας με μακριά της. Σχεδόν ποτέ δεν έχω πάρει ικανοποίηση από τις φουμες της, τέτοια που να με αναγκάσουν να κυνηγήσω την αγορά μιας κούτας.



Έκανα την γύρα μου στο κέντρο, με ιδανική παρέα, και προς μεγάλης μου έκπληξης βρήκα μια κούτα OPS AGO 15. Θεωρητικά και με βάση τις εμπειριες μου , όλα τα Cohiba θέλουν χρόνια για να δείξουν κάτι καλό. Φτάνουν άραγε τα πέντε για γίνει η αγουρίδα μέλι?

Ομολογώ πως η κατασκευή είναι υποδειγματική, εμφανισιακά αλλά και κατασκευαστικά όπως αποδεικνύει ένα υπέροχο τράβηγμα που με βρίσκει μετά το κόψιμο.
Κρύο γεμάτο μέλι, γρασίδι, κρέμα και υποψίες πιπεριών.
Κληρώνω αλκοόλ για παρέα, αν και νωρίς το απόγευμα. Highland βορεινό 43% δεκαπεντάρι, γεμάτο μέλι, φρούτο, λίγη κανέλα....

Πρώτες τζούρες ήρεμες, ισορροπημένες. Γρασίδι, κρέμα, γλυκιά πάπρικα κάθονται στην παλέτα μου. Smooth, medium, πολύ ευχάριστη αίσθηση.
Αλλάζει το προφίλ στα 4 εκατοστά. Κακάο, φιστίκι, ξανά πάπρικα καψαλισμένη. Μένει η φλόραλ αίσθηση, πάει παρά πολύ με το ουίσκι!
Ανεβαίνει λίγο και το σώμα, κάπου ακούγεται λίγο δέρμα, κεχριμπάρι. Έχει ίντριγκα μέχρι στιγμής, πάει καλά το Siglo II.
Στο μέσο γλυκίζει αρκετά, μέλι σίγουρα, ξερό μπισκότο, από αυτά που κερνάνε στα καφέ με τον εσπρέσο.
Να και καφέδες, να και αμύγδαλα, να και γλυκό τριαντάφυλλο.
Μάλλον τα χρόνια παίζουν τον ρόλο τους

Συγχωρδίες γλυκού κέδρου, βανίλια,χαρούπι(!) κάνουν ένα πεντανόστιμο πακέτο την ώρα που παλεύω να βγάλω την ευμεγέθη μπάντα με όλα τα κόλπα της γνησιότητας...
Τριμμένα πιπεριά νοστιμίζουνε την κρεμούλα, μελένια μπισκότα βρώμης έρχονται στο νου, ελληνικός ελαφρύς γλυκός...
Time flies when you are having fun....
Στο τελείωμα ξετυλίχτηκε λίγο, αλλά φταίω εγώ και ο μάγκας που έβαλε logo στην μπάντα...
Η παράσταση κλείνει με τριμα τζίντζερ, καφεδάκια και μπολ γεμάτα ξηροκάρπια...

Σε ούτε 48´ το μικρό Cohiba έκανε παπάδες. Πλήρως ικανοποιημένος θα δώσω 4/5 για αυτό και θα είμαι αυστηρός..

Κύριε επιλόχια θα επιστρέψω με άλλο ένα!

[Petran]

nikos doc ο επόμενος φουμαδόρ για το mass Σεπτεμβρίου

εδώ παπάς εκεί παπάς, δεύτερος in a row που έκλαψε από χαρά κι ήταν και αυστηρός...βρε λες να ψάξει κούτα???
το siglo II σκοράρει ψηλά μέχρι στιγμής...να περάσει ο επόμενος περικαλώ!!!

[Στάθης]

Ένα πούρο που καπνίζω πρώτη φορά, μιας και κανένας από την παρέα δεν μου έχει πει κάποια καλή κουβέντα για αυτό. Για να δούμε τι ψάρια θα πιάσει.



Λευκό πιπέρι και κέδρο οι πρώτες τζούρες. Τράβηγμα εξαιρετικό και Λαϊτ- Μέτριο σώμα. Παρέα με Springbank φουλ στο σώμα με τρομερά αρώματα πιστεύω θα ταιριάξουν μεταξύ τους .
Τζίντζερ, γλυκιά ζύμη, πικρό ραδίκι για τη συνέχεια. Για την ώρα φχαριστιεμαι το ουίσκι περισσότερο από το πούρο. Είμαι μια ίντσα μόνο πιστεύω θα πάει καλύτερα σε λίγο. Η μέρα δε είναι ιδανική για φούμα έξω. Θυμίζει ξεκάθαρα Φθινοπωρινή μέρα και τραβάει και το αλκοόλ.



Γλυκός κέδρος και ένα ξύσμα από πορτοκαλί κάνουν πολύ ωραίο συνδυασμό. Ματζουνομπαχαρα ανακατεμένα και ψιλοκοσκινισμένα βγαίνουν μπροστά. Ένα τετραγωνακι σοκολάτα γάλακτος, μια γωνία από παντεσπάνι και στο μπακ πάντα λίγη αψάδα από λευκό πιπέρι.
Ανεβάζει σώμα προς το 3/3 και πολύ του πάει . Καφέδες μερακλίδικοι, κόπλα, μπαχάρι για την συνέχεια. Έχω λίγο ακόμα για να δούμε έχει αρχίσει να με ιντριγκάρει.
Κλείνει με πιπερια , ξύλο βελανιδιάς και λίγο λαδιαρικο δέρμα.

Σίγουρα όχι κακό να πω την αλήθεια περίμενα λιγότερα και πήρα περισσότερα. Ένα 3,5/5 με το σπαθί του. Και μισό βαθμό από το καταπληκτικό αυτό ουίσκι πάμε στα 4. Αυτή είναι και η τελική μου βαθμολογία.

[Junior]

Αγορασμένο χύμα από μαγαζί του κέντρου. Ιούνιος του 2018 νομίζω έγραφε η κούτα. Τα cohiba συνήθως θέλουν καμια 5ετία.. Για να δούμε.
Χρόνια έχω να το καπνίσω.
Πανέμορφο στην εμφάνιση. Λίγο σφιχτό στο πρε. Θυμάμαι ότι έπιασα τουλάχιστον 15 από την κούτα για να διαλέξω ένα. Ωραίο πρε με μπισκότο και καραμέλα.
Ξεκινάει με ξηρούς καρπούς, καρύδια κυρίως, αλλά και γρασίδι.
Το πούρο μου φαίνεται εμφανώς άγουρο από την αρχή του. Φουλ κέδρος, με νότες ζάχαρης και κακάο. Τελικά τραβάει καλά, αλλά όχι τέλεια. Τζίντζερ, γαρύφαλλο, χλωρά καρύδια, το πούρο έχει σαφώς ενδιαφέρον και δυνατότητες αλλά σίγουρα θέλει χρόνο. Το δεύτερο τρίτο κυριαρχείται από τζίντζερ και κέδρο αλλά και λίγο μπισκότο. Η καύση του είναι υποδειγματική κι ας μην κρατάει στάχτη.
Αρκετή η νικοτίνη στο τελευταίο μέρος του με το τζίντζερ και τον κέδρο να μην προσφέρουν συγκινήσεις.
Ταίριαζε πάντως με ένα bunnahabhain an cladach που το συνόδευα. Ο καιρός σήκωνε 50% αλκοολ
Συνολικά του βάζω ένα 3/5. Ήθελε κι άλλο χρόνο.

[Junior]

Μέρος #2

κι αφού κάψαμε την παλιατζούρα που μας άλλαξε τα φώτα κ. επιλοχία και βαλαντώσαμε στο κλάμα
να κάνουμε νταραβέρι και με μία τυχαία περίπτωση αγορασμένη προσφάτως ενταύθα (του ’18)

απ’ την αρχή δεν τα πήγαμε καλά, σφιχτόκωλη και δυσκοίλια γαρ
αφού κατά τα φαινόμενα ο έμπειρος στρίφτης που σύμφωνα με το κουβανέζικο πρωτόκολλο την έστριψε, ήτο άμπαλος
κάτι με το εργαλείο όμως, κάτι με χειροπρακτική, η δουλειά έγινε
αν κι όταν χαλιέσαι στα προκαταρκτικά, 98% το «μετά» δε λέει και πολλά, κανόνας που επιβεβαιώθηκε δυστυχώς κι εδώ



τσιγγούνα η βασιλική mareva και φτωχή, παρά τα λούσα και τα πλουμιστά δαχτυλίδια
τζίντζερ, αραιωμένο ανθόμελο, λίγο κακάο, πολύ ξυλοπίπερο, άχυρο, λεμονόχορτο, ελάχιστα nuts, κι αυτό ήταν όλο
λίγο ξινή, λίγο πικρή, αδιάφορη, αναμφισβήτητα κάκιστη σε overall αν λάβουμε υπόψη όλα τα ντεσού
δεν μπορώ να της βάλω παραπάνω από 1 ½ κ. επιλοχία
όχι τίποτ’ άλλο, αλλά θα βγουν να μιλήσουν τίποτε άλλες μαρεβίτσες του τότε και του νυν, και θα ‘χουμε δράματα

εν κατακλείδι, η τελική μου βαθμολογία διαμορφώνεται από δύο διαμετρικά αντίθετες φούμες
μια ελντοραντική ***** και μια φτωχομπινεδιάρικη * ½ - ήτοι μ.ο. *** (3) «έκλαψα λίγο αλλά έκατσα»

καλή συνέχεια _stop

[sigaras]

Η κούτα του δικού μου στικ έγραφε Μάρτιος 2019. Κόβω. Το πρε πιπεράτο. Ανάβω. Τράβηγμα και καύση μια χαρά. Βγάζει λίγες κοχιμπίσιες κρέμες, δέρματα, απαλά πιπέρια και κάτι λιβάνια στο πρώτο τρίτο. Έχει κάποιο ενδιαφέρον λέω. Στο δεύτερο τρίτο η φάση γίνεται μονότονη με κέδρο και κάτι ανούσια δερματάκια. Στο τρίτο τρίτο μια από τα ίδια με το δεύτερο. Αν συνυπολογίσω και την εξωφρενική τιμή θα βάλω και θα ψηφίσω -πολύ επιεικώς - 2 στα 5 και αυτό χάρη στο πρώτο τρίτο που "άλλος θα γίνω" υποσχόταν.