πρώτη βόλτα με το μικρότερο από τα 5 Perfectos των Cuaba, (τα figurados δεν είναι όλα perfectos)
σημειώνοντας ένα ενδιαφέρον στοιχείο που αφορά αυτό το ιστορικό shape:
παλιά υπήρχαν ακόμα μικρότερα κουβανέζικα perfectos από τα Petit Bouquets (101 x 43), τα Infantes (98 x 37)
με καλοκαιρινή διάθεση λοιπόν, ξανοίγομαι εγώ και το divino μου για μια νοερή βαρκάδα στην φεγγαράδα
αγνοώντας τα βασικά στοιχεία της ταυτότητας του, μιας και είναι γνωριμία του «δρόμου»
στο ψηλαφιστό δεν δείχνει να έχει θέματα, αλλά ok έναν φόβο τον έχω για το τράβηγμα
μιας και στο παρελθόν όταν τα divinos ήταν σταθερά στο rotation μου, είχα πέσει πάνω σε καραβιές stubinos
ευτυχώς, αυτό τραβάει αέρα-πατέρα και μάλιστα χωρίς να κόψω καθόλου από το πόδι
κάτι πολύ ευχάριστο για perfectos και ειδικά για Cuaba, με το pre να βγάζει μυρωδάτο μπισκότο κανέλας
ανάβω και ρουφάω τις πρώτες τζούρες…
(!) το μικρό είναι έξοχο, μου θυμίζει πολύ τη γευστική μπομπίτα που αγαπούσα παλιά
έχει πλούσιο σώμα γεμάτο μανιτάρια, κανελογαρύφαλλα, ξερά φρούτα και τσίλι
μαζί με σανταλόξυλα, κακάο, δέρματα, και γλυκές πινελιές καραμέλας βουτύρου θυμίζοντας Distinguido
το κακό είναι ότι όλα τελειώνουν γρήγορα, κι εσύ – κι αυτό
μικρός ο κάβουρας αλλά πολύ το ζουμί του, αυτή η πρώτη δοκιμή πικάρισε με τα τσαρούχια στο 4 ½ ίσως και παραπάνω
κάνοντας με να ερωτοτροπώ μετά από καιρό με την αγορά κούτας
αν το Divino άλλωστε καπνίζεται, εννιά στις δέκα φορές είναι πουράκλα
@ κ. επιλοχία
φοβάμαι ότι υφίσταται αμετροεπής σχέση μεταξύ 1ης και 5ης βαθμίδας της βαθμολογίας
ο βυθός της (μεσογειακής) αλός είναι μαγικός, εκτός από φύκια κρύβει τα καλύτερα ψάρια & θαλασσινά, και ενίοτε θησαυρούς
κάθε «μακροβούτι» άλλωστε αντανακλά την προσπάθεια του κολυμβητή να τον αγγίξει
αποσκοπώντας σε μια έστω και φευγαλέα επαφή με τον πολύχρωμο μυστικό κόσμο του...
επίσης, στην επιλογή "Λίγο πριν
την φάνε τα ψάρια" υπάρχει σύγχυση ως προς το αντικείμενο