ώρα για κρέμα...

[Τάκης]

Cremas 140 x 40
έχουν ένα κοινό μυστικό: όλες ήταν machine made μέχρι το 2002, φτιαγμένες με πιο "δεύτερα" καπνά
προορισμένες για χαλαρές ξεπέτες, κανέναν καφέ στο πόδι, χαλαρό κουβεντολόι, περπάτημα, χαζολόγημα
γενικά του στυλ να «περάσει η ώρα» δηλαδή, και πάντως, όχι για «σοβαρές» καταστάσεις

εκείνες οι παλιές κατοικούσαν σε σπίτι με σελοφάν (εκτός από τις λίγες που έβγαιναν σε tubos)
να μερικά από τα ονόματα τους:
Bolivar Champion, Punch Palmas Reales, Ramon Allones Ramondos, La Corona Coronas, H. Upmann Especiales

σήμερα δε μείνανε και πολλές
πέντε είναι όλες κι όλες, χειροποίητες πλέον και με καθ’ ομολογία ποιοτικότερα καπνά:

Partagas Super
Partagas de Luxe
H. Upmann Majestic
Hoyo de Monterrey Palmas Extra
Romeo y Julieta Romeo No1

για όλες τις προτιμήσεις δηλαδή, από του πεταματού μέχρι πεντανόστιμες, βέβαια γούστα θα μου πείτε είναι αυτά…

ε, γι αυτό έβαλα το θέμα, να τις κουτσομπολέψουμε λίγο
τα χούγια τους γενικά, σε τι level παίζουν, πόσο σταθερές είναι, και άλλα τέτοια
αλλά κυρίως, να πει ο καθένας μας και τις δικές του προσωπικές προτιμήσεις
για ένα πούρο προσιτό και καθημερινό, σχεδόν πάντα ανταποδοτικό
ενίοτε δε, και φτηνό εισιτήριο για τον παράδεισο

κι αρχίζω με τις δικές μου κρεμούλες...



Partagas Super
σχεδόν πάντα με όμορφες κλασικές γεύσεις partagas
με ισορροπημένα μπαχαρικά, γη, δέρματα και καφέδες
δίχως να λείπουν ενίοτε και φρουτώδεις νότες
σίγουρα η ηλικία (3 χρόνια και πάνω), τους αλλάζει επίπεδο και συμπεριφορά
αν πετύχεις δε και «καλή φουρνιά», τύφλα να ‘χουν οι φίρμες
έχω καπνίσει super πολύ σούπερ (και βάλε), πραγματικά απίστευτα
κατά τη γνώμη μου, μαζί με majestic και palmas extra συγκροτούν την αγία τριάδα της κατηγορίας

Partagas de Luxe
αχταρμάς-δυναμίτης, με λίγο απ’ όλα, κυρίως πιπέρια, χώματα και ξύλα
συχνά τραχύ, άξεστο και με γεύση που κάποιες φορές ταγκίζει
δε χρειάζεται να καταβάλει και μεγάλη προσπάθεια το κακόμοιρο
για να πάρει τον τίτλο του «χειρότερου» partagas που κυκλοφορεί

H. Upmann Majestic
αυτό το μικρό κάποιες φορές έχει ένα απίστευτο μπουκέτο που στην κυριολεξία σ’ αφήνει με το στόμα ανοιχτό
και στέκεται δίπλα, άνετα κιόλας, σε οποιοδήποτε απ’ τα «καλά» της brand
δυστυχώς βέβαια, ενίοτε ρέπει και προς τη μετριότητα
γευστικά στις καλές του, έχει όλα τα καλά της Κούβας, ξηρούς καρπούς, δέρματα, γη, καφέ και μπαχάρια
κι όπως όλα τα upmann, σηκώνει φουλ έξτρα aging, μετά από το οποίο (συνήθως) μεγαλουργεί

Hoyo de Monterrey Palmas Extra
πλούσια και δυνατή κρέμα, με ξυλώδη, καφέ, και τα πιπεράκια της
αλλά και μια γλυκιά καραμέλα ενίοτε, που τα μαζεύει και τα λειαίνει όλα
όπως όλα της τα αδέρφια εδώ, έχει τις στιγμές της, good & bad times
αλλά η χαμηλή της τιμή (κάτι που ισχύει και για όλες τις άλλες)
συχνά ανταμείβει και με το παραπάνω, όσους της δίνουν ευκαιρίες
όποιος το καπνίσει για πρώτη φορά και πέσει σε "καλό", παραμιλάει

Romeo y Julieta Romeo No.1
ψιλομέτριο τις περισσότερες φορές, κι άλλοτε ψιλοφόλα έως σκέτη απογοήτευση
(τα no.2 & no.3 αυτής της σειράς των romeo είναι σαφώς ανώτερα)
στα αρνητικά της οι συχνές στούμπες, η άθλια εξωτερική της εμφάνιση
και το «πολύ ξύλο που πέφτει» από το άναμμα μέχρι το σβήσιμο

αυτά καλοί μου φίλοι από μένα, πάρτε το κουταλάκι σας και κοπιάστε...