The pleb sessions: Session 1 – JLP Brevas vs Toscano Classico Battle Royale

[Ο Μπόκολης]

πολύ καλά και επιστημονικά τα λες επιστήμονα μου, πρέπει η κουβέντα να εστιάσει σε θεωρητική βάση
εκεί θα φανεί περίτρανα και η αβυσσαλέα και βαραθρώδης απόσταση που χωρίζει τους Νιωθιστές από τους Δενιωθιστές
οι θεωρητικοί ογκόλιθοι του Πλεμπισμού θα καταδείξουν την ύβρη του ταξικού αντι-pleb μένους όπως εκφράζεται από orismenous
υποκρυπτόμενο κάτω από το μανδύα της διαλεκτικής του Μαριαντουανετατισμού (η γνωστή ακέφαλη με το παντεσπάνι)

[Svensk]

Συμφωνώ απόλυτα Ντον. Μια ερώτηση μόνον: συμφωνείς μαζί μου ότι όλα αυτά πρέπει να ειδωθούν από την οπτική γωνια της υποσεξουαλικης μετανεοτεριτικοτητας;

[Τάκης]

έτερον-εκάτερον αγαπητέ μου Σβένσκιε, το υποσέξουαλ στοιχείο κινούμενο μεταξύ pleb πόλων νεωτερίζει ποιητική αδεία
η σκηνή με το φουκαρά που καπνίζει jlp και αυτοοικτίρεται ως συμπαθητικό αδέσποτο τα λέει όλα
ιστορικό και ψυχολογικό προτσές λειτουργούν ως νόρμες και όχι σαν διαλεκτικές
με άλλα λόγια, όταν η τεχνική υπερβαίνει την τέχνη αυτοκαταστρέφεται

στη φωτό αυθεντικές κάρτες από το μεσαιωνικό pleb χαρτοπαίγνιο "Quin-Queen Terror":

[Tournesol]

Τα Brevas έχω να τα καπνίσω πάνω απο δεκαετία. Απο τότε που κάποιος "καπνοπώλης" τα έδινε δώρο... Ωστόσο είναι, μυρίζουν και έχουν γεύση απο Κούβα. Θυμάμαι την απεχθή τους εμφάνιση και ολική ποιότητα κατασκευής που μετά απο κάθε ρουφιξιά ήθελε να φτύσεις και μια γεναία ποσότητα απο τρίμματα (tripa corta γαρ). Το δαχτυλίδι άλλαξε, αλλα η φτήνια παρέμεινε. Ιδανικό λοιπόν για να πλεμπάρεις και (ίσως) να γουστάρεις . Παλαιότερα είχα σημαντικό απόθεμα, το οποίο με ιδιαίτερη χαρά πάσαρα σε τρακαδόρους και λοιπούς lubenistas με την πρώτη ευκαιρία.

Δέρματα, ψωμί, μπαχαρικά, καφέδες, ξηροί καρποί, άριστη καύση χωρίς καμία απολύτως διόρθωση και χωρίς να σβήσει ούτε δευτερόλεπτο. Ανέβηκε η ποιότητα ή έτυχα σε unicorn; Θα του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία στο μέλλον και ας κερνάει shaming ο αρχηγός.



Έχεις βιώσει εφηβεία όπου μύριζες κόλλες, προωθητικά αέρια, προπ/βουτ-άνιο, διορθωτικά υγρά ή και βενζίνη; ΟΚ, τώρα μεγάλωσες και μπορείς να το παίξεις grownup χλέμπουρας, φλεξάροντας Toscano Classico. Weird flex αλλα πάω πάσσο manmu.

...



...

JLP Brevas all the f way

[Junior]

[Ο Μπόκολης]

Χαιρετίζω την συνεισφορά του αγαπητού μηχανικού ο οποίος φαίνεται να εστιάζει στις μηχανικές ιδιότητες των σφικτήρων, δυστυχώς όμως αδυνατώντας παράλληλα να βιώσει το μερακλίκι των οργανικών διαλυτών καθώς τις φιλοσοφικές προεκτάσεις της pleb εμπειρίας. Προφανώς πρέπει να ανοιχτεί σε πιο διεπιστημονικά μονοπάτια καθώς ως γνωστόν η εμμονή στην ειδίκευση οδηγεί και στην κοντόφθαλμη οπτική.

Επίσης καταλαβαίνω την αποστροφή προς την τρύπα κόρτα αλλά από την άλλη, ποιος θα ήθελε η τρύπα να είναι λάρτζα? Έστω και στα πλαίσια ενός 'παιχνιδιού γλώσσας' όπως το περιέγραψε στο σύγγραμμα του με τίτλο 'Philosophical Investigations' (1953) o μέγας φιλόσοφος του 20ου αιώνα Ludwig Wittgenstein????

[Petran]

Round one
Όταν νιώσεις την ανάγκη για βρώμικο κάπνισμα μετά από λιπαρό και ανθυγιεινό φαγητό με την χοληστερίνη να σε ζαλίζει μια είναι η λύση..


Το πούρο εξωτερικά άθλιο,η υφή του στικ σαν γυαλοχαρτο με κυρσους και εξογκώματα.Το στικ μυρίζει λίπος καπνισμένο με βενζίνη.

Το συνοδεύω με κόκα για να χωνέψω το φαι και να κατευνάσω λίγο την αψαδα του Κεντάκι.

Καφές καραβισιος, τσίκνα από ψησταριά, σοκολάτα κουβερτουρα, δέρμα από μπουφάν χαρλεα άπλυτο,καμμένο ξύλο, χώμα, βενζίνη, καουτσούκ...θες και άλλα.

Οτιδήποτε άλλο να κάπνιζα θα χανόταν,είναι το πούρο που θέλει την στιγμή του,δεν κάνουν όλα τα πουρα για όλες τις ώρες.

Ναι είναι βρωμιά, περιθωριακό,πλεμπομνημονιακο,ρόδο του σκουπιδοτενεκέ..
Για την ιστορία το πατωσα μέχρι δάκτυλο

[Στάθης]

το session απέκτησε πλέον κατ' αποκλειστικότητα και το δικό του τραγούδι

[Στάθης]

Ηρθεν η ώρα λοιπόν του Toscano Classico. To πούρο οκ, εμφανισιακά είναι ‘άσχημο’ με την παραδοσιακή ένοια του όρου. Έχει όμως και αυτό την γοητεία του και μάλιστα πολύ. Δεν είναι ανάγκη να είναι όλα ‘όμορφα’. Είναι σκληροτράχηλο, μασίφ, ντούρο, ατημέλητο, πολύ σκληρό και στο πρε βγάζει συνεργείο αυτοκινήτου. Πάνω απ’ όλα είναι ένα πούρο λιγωτικά αντρικό, με καθαρά Μποκολικό DNA και πλήρως ακατάλληλο για καπνιστές λέλους ή για metrosexual cohibaκηδες. Νιώθω πολλά όταν το πιάνω και νιώθω να μου υπενθυμίζει η θεά Divine: ‘You think you’re a man but you’re only a boy’.



Ανοίγω ηδονικά την φθηνή του ζελατίνα και το βάζω στο στόμα μου για να γευτώ τις αρετές του pre του. Εδώ έχουμε πολύ ταμπάκο, λίγο άχυρο και φυσικά την γνωστή βενζίνη. Να σημειώσουμε εδώ και κάτι, οι μύστες των τοσκάνο γνωρίζουν ότι για να είναι καλό στην μια άκρη πρέπει να γατζώνει. Το συγκεκριμένο δείγμα το κάνει, αλλά σε μέτριο βαθμό, έχω καπνίσει σαφώς πιο μερακλίδικα. Ρουφάει πάντα σαν μπουρί, όπως όλα τα τοσκάνο, σνομπάροντας τις κομπλεξικές σφιγγοκωλιές του Κουβανέζικου κόσμου.



Το πούρο στο άναμμα βγάζει μαύρο πιπέρι, λίγο στάβλο και τόνους ταμπάκο. Το βράδυ του είναι μακρύ όμως και στην πορεία εμφανίζει και άλλα καλά. Κάρβουνο με ψημένο κρέας, μιλάμε για την πεμπτουσία του BBQ, δείχνοντας την Kentucky ταυτότητα του, δηλαδή αυτή του fired-cured burley. Προφανώς, 2 εκατοστά στάχτης μετά έρχεται και αυτό το μαγικό μαζούτ. Τι πούρο θεέ μου, σε κάνει να νιώθεις Clint Eastwood και βρώμικος μούτσος ταυτόχρονα, μιλάμε η αντρίλα έχει πλημμυρήσει το δωμάτιο. Όλοι οι μύστες όμως γνωρίζουν ότι δίνει τα περισσότερα στην μέση, εκεί που μπουριάζει. Τα δίνει όλα εδώ και τα λιβάνια του, και τα μέταλλα του, και τα παστά του και τα λάστιχα του. Με μερακλώνει άγρια, ρίχνω pleb song στο full και δαγκώνω ηδονικά την λεπτή του ακρούλα ενώ ταυτόχρονα τραβάω 2 μυτιές από Sir Walter Scott's St.James Parish που πηγαίνει το ρετροχάλι του toscano σε άλλο επίπεδο. Από κει και πέρα αρχίζει μια πτωτική πορεία μέχρι να σε ηρεμίσει ευγενικά και να σβήσει.

Και ναι, σορρυ που θα το πω αλλά το VFM βαράει κόκκινα. Ακόμα και να είναι το χειρότερο πούρο στον κόσμο προκαλώ τον οποιονδήποτε δενιωθιστή να μου πει ποιο άλλο πούρο υπάρχει στην Ελληνική αγορά σε αυτή την τιμή και έχει σώμα χωρίς να είναι σκέτος αέρας. Είναι πούρο που ξεχωρίζει τον πλεμπόβιο από τον πλεμπιάρη. Συγνώμη αν σας πονάει.

O φίλος μου ο Σπύρος ο φυσαρμόνικας το ένιωσε πολύ σωστά: Δεν είναι για όλες τις ώρες. Δεν είναι και για όλους τους ανθρώπους έχω να προσθέσω. Φωνάζει το πούρο, θέλει τις συνθήκες του για να ξεδιπλώσει τις αρετές του στους υποψήφιους εραστές του που έχουν την ικανότητα να νιώσουν. Είναι πούρο να ανάψεις στο MG 7 η ώρα το πρωί όταν σου έχει στραβώσει το γκομενικό. Είναι για after στο da capo για debate με τελειωμένους μεταμοντέρνους. Είναι για πρωινό με hangover μετά από αυγά. Είναι το πρώτο πούρο μετά από έναν χωρισμό. Είναι για όλες τις ένοχες απολαύσεις της ζωής. Πρέπει όμως να νιώθεις. Εμένα με κάνει να νιώθω πολύ οπότε πάει και εκεί η ψήφος μου ΑΑΑ αβασάνιστα.

[Fairlight]

Δεν σας βλέπω να πλεμπιάζετε, θα ανοίξω βάρδουλα. Γνωρίζω οτι επιφανή μέλη του cigarsforum.gr έχουν στην κατοχή τους τα συγκεκριμένα pleb cigars και η σιωπή τους εδώ είναι εκκωφαντική.

Αν και το θέμα είναι ελευθεριακό, σκοπεύω να θέσω χρονικό όριο ανάλογα και με την συμμετοχή. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία και ειδικά από το δεύτερο δεν βλέπω και πολύ εδώ μέσα.