The pleb sessions: Session 1 – JLP Brevas vs Toscano Classico Battle Royale

[Jazzman]

λυσσάξατε!! έχετε ξεφύγει και μου κάνατε μαλλί-κουβάρι το κουριβάρι, θα σας ρίξω γ ο υ ό ρ ν ι
να φύγετε να πάτε αλλού, καπνίστε συγκριτικά τα πούρα που λέτε, και γράψτε πραγματεία

Γιατί ήταν δίκαιο και έγινε πράξη.



Αγαπητή/οι:
Volume smokers (καπνοκαραβάνες)
VFMάκηδες
Λούμπεν στοιχεία του cigarsforum.gr
Αντι-αρχηγοί
Θεωρητικοί της παρακμής
Τρυπακορτάκηδες
Ατρόμητοι καπνοεξερευνητές
Μαζοχιστές
Πλεμπόβιοι/Πλεμπιάρηδες
Και φυσικά πάνω από όλα αυθεντικοί εραστές του γαλάζιου καπνού

Εδώ είναι η γωνιά μας, καλωσήρθατε στο νέο project μας (μου)! Το concept είναι σχετικά απλό, σε κάθε session θα συζητάμε και θα ψηφίζουμε για ποιο θεωρούμε καλύτερο από τα 2 pleb cigars της εκάστοτε ψηφοφορίας.

To tasting δεν είναι απολύτως απαραίτητο αλλά υπάρχει έντονη σύσταση να λάβει χώρα. Ιδανικά με pleb drink pairing (Τσόνι, κατεσάρ, Κούτσικος κτλπ), σε μέρη ιδανικά για έμπνευση αντιστοίχου χροιάς (κακόφημα bar, δημόσιες υπερησίες, πλοία κ.α.) και με παρέα που μας εμπνέει για αναστοχασμό (αμπελοφιλοσοφία). Το θέμα είναι χαλαρό και χαβαλετζίδικο και προφανώς η ελευθεριακή του φύση δεν απαγορεύει ακόμα και off topic ή σημαντικές συνεισφορές εκτός θέματος φτάνει φυσικά αυτές να συμβαδίζουν με το κλίμα και την ουσία του θέματος. Προτρέπουμε για συζητήσεις που αφορούν ερωτικές απογοητεύσεις του παρελθόντος, χαμένα όνειρα, σχόλια για την Ελληνική πολιτική σκηνή του 80, για τα πούρα στην τέχνη, οτιδήποτε αφορά το pairing, για τις ομοιότητες της εμπειρίας του πούρου με οτιδήποτε άλλο στην ζωή μας, πως είναι η ζωή χωρίς Extreme Group Orgy Live Tasting και φυσικά για ότι σας βγαίνει. Γενικά whatever happens in pleb sessions stays in pleb sessions. Το μόνο που ΔΕΝ θα γίνει αποδεκτό σε οποιαδήποτε περίπτωση είναι πάντως είδους αρχηγιλίκια από τους γνωστούς-άγνωστους καπνιστές στους οποίους θα επιβάλλεται άμεσα γουορνι και ενδεχομένως και μόνιμος αποκλεισμός τους από το θέμα.

Αν το εγχείρημα κριθεί επιτυχές τότε φυσικά θα επαναληφθεί, φυσικά και με άλλους οικοδεσπότες/pleb masters. Η χρονική διάρκεια είναι χαλαρή και θα καθοριστεί από την συμμετοχή.

Επομένως χαλαρώστε, εκδηλωθείτε και κάντε μας παρέα στην ένοχη απόλαυση της αναζήτησης των διαμαντιών στον βούρκο.

Tα πούρα που επιλέχθηκαν για το πρώτο session είναι τα JLP Brevas (τιμή Ελλάδος 2.6 Ευρώ) και Toscano classico (τιμή Ελλάδος 1.76 Ευρώ)

ΥΓ. Το όνομα του project περιέχει αναφορά στα θρυλικά Peel Sessions του John Peel για το BBC Radio 1 καθώς η πλέμπα χρειάζεται και την κουλτούρα της.

[Στάθης]

Κηρύσσω την έναρξη με επίσημο χεραιτισμό απο Λακιώτη και Προβατά.

[Τάκης]

χαιρετίζω και καλωσορίζω τα jam-pleb sessions του επιστήμονα
και καλώ όλη την ντεκλαρέ pleb, δηλαδή τους αυθεντικούς εραστές του καπνού να συμμετάσχουν
εδώ θα καταρριφθούν όλοι οι μύθοι και τα βου-φου-μου θα γίνουν φου-μαν-τσου
γιατί όχι γλυκό μου, δεν είμαστε καθόλου του φρου-φρου
με μπρέβα και τόσκα θα νιώσουμε (και θα δώσουμε) πόνο…

το τραγουδάκι αφιερωμένο σπέσιαλ σε όλα τα και-καλά (ντεμέκ) καλόπαιδα, έξω από νόρμες και φόρμες ρέιιι…

[Fairlight]

Τάκη χαιρετίζω την εισήγηση σου και αναμένω με πάθος την συνεισφορά σου.

[Svensk]

Στις λάσπες σαν γουρουνάκια.

[Petran]

Εισαγωγή

ένα Quintero συνήθως είναι ένα Quintero
ένα Quintero κάποιες φορές μπορεί να είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα Quintero
ένα Toscano είναι πάντα ένα Toscano
ένα Toscano δεν θα γίνει ποτέ κάτι άλλο εκτός από ένα Toscano

Στατιστικά

στην καριέρα μου σίγουρα έχω αγοράσει δυο κούτες QB, μπορεί και παραπάνω
Toscano Classico έχω καπνίσει περισσότερο, ας πούμε κοντά διπλάσια ποσότητα

με τον ιταλικό figurad-ικο καπνοσωλήνα δεν το ψάχνεις και πολύ το πράγμα
αν καλύπτεσαι από τις βενζίνες, τα μέταλλα, και καπνιστά χοιρινά που βγάζει, είσαι ok
και κάθε φορά επανέρχεσαι να πάρεις τη συγκεκριμένη δόση, τίποτα περισσότερο – τίποτα λιγότερο

Brevas θυμάμαι είχα καπνίσει κατά καιρούς σκόρπια στικ, που συνήθως περνάγανε και δεν ακουμπάγανε
άλλωστε πάντα είχα καλύτερες σχέσεις με άλλα μέλη της οικογένειας Quintero
κάποια στιγμή όμως αγόρασα κούτα, έτσι από παρόρμηση, κι έπαθα πολιτισμικό σοκ
ακόμα θυμάμαι, σχεδόν ένα-ένα, εκείνα τα εξωπραγματικά λαδερά και σκουρόχρωμα πούρα
γεμάτα σοκολάτα, μπισκότο, και κάτι περίεργα άνθη & βότανα
φυσικά αγόρασα κι άλλη κούτα στο καπάκι, αλλά εις μάτην, άνθραξ ο θησαυρός
κακοφτιαγμένα, με ένα άρρωστο ξεπλυμένο wrapper και γεμάτα τρίμματα, ήταν σκέτα πικρόχορτα

στα Toscano διαβάζεις βουλωμένο γράμμα, στα Quintero Brevas περιμένεις τον Godot
συγκριτικά τα Toscano είναι πιο εθιστικά πάντως, πιάνω τον εαυτό μου πότε-πότε να ζητάει τη δόση του...



Ιντερλούδιο

(πάνω στο concept «ερωτικές απογοητεύσεις του παρελθόντος, χαμένα όνειρα, κλπ.»)

τα παλιά τα χρόνια είχα μια γκόμενα Αμφιαλιώτισσα, τη λέγανε Κική κι ήταν κομμώτρια
σπαθί κορίτσι αλλά λούμπεν, όταν λέμε λούμπεν εννοούμε τελείως
συν τοις άλλοις ήταν και σκυλού, καθαρόαιμη και ατόφια
από Κώστα Κόλλια «έρωτα μου αγιάτρευτε», σε Πόλυ Κερμανίδη «τα πλοία πεθαίνουν στα λιμάνια»
με μπαλαντέρ Μαριάνθη Κεφάλα «υποκλίνομαι στην αντρική σου την αυθάδεια»
ανάμεσα μας δηλαδή άβυσσος, εγώ new wave και ροκ εντ ρολ, κι εκείνη έκλαιγε με Πίτσα και Ρίτα

αλλά ρε μάγκα, (Κική συγνώμη για το "αλλά"), ήταν πύραυλος το κορίτσι, exoset και αέρος-αέρος
κι όχι καμιά ξενέρα κουλτουριάρα, γούσταρε και πολύ το αντριλίκι και γενικά ήταν του ανατολικού που λέμε στον έρωτα
και ξέρετε κάτι, κάπου βαθιά μέσα μας επικοινωνούσαμε πολύ, σε κάτι συχνότητες που τότε δεν πολυκαταλάβαινα
κι είχε κολλήσει ο ένας με τον άλλο, με κόλλα από τελείως κι εντελώς ετερόκλητα υλικά
μην τα πολυλογώ καλά τα πηγαίναμε, κατά το ήμισυ δηλαδή, κατά τα άλλα δεν είχαμε και πολλά να πούμε

εκείνα τα φεγγάρια είχα τα μυαλά στα κάγκελα κι ήθελα τα πάντα
αν και την ένιωθα συναισθηματικώς «δικιά» μου, ήθελα τότε πιο ψαγμένα πράματα
οπότε μοιραίως κάποια μέρα χωρίσαμε, κι είχα πολύ δυσκολευτεί θυμάμαι να της το πω
γιατί ήταν σπαθί κορίτσι και γκομενάρα η Κυριακούλα η κομμώτρια, η «λαϊκή απογευματινή» μου

τέσπα, όπως ήταν φυσικό χαθήκαμε, και την ξανάδα μετά από καμιά δεκαριά χρόνια
παντρεμένο το Κικάκι μ’ έναν καλό κυριούλη πού ‘χε δικιά του βιοτεχνία εσωρούχων
είχε μάλιστα προλάβει στο μεταξύ να σκαρώσει και δυο κουτσούβελα…

μου ‘χει μείνει αξέχαστο ένα «Αχχχχ ρε Τάκη» που μου πέταξε σε κείνη την τελευταία συνάντηση μας
κοιτάζοντας με στρέιτ στα τρίσβαθα με τα μεγάλα αθώα της μάτια
παθιάρικο και αυθεντικό το «αχχχχ», βγαλμένο από τα φυλλοκάρδια της ψυχούλας της

δεν ξέρω πώς το εννοούσε, αλλά εγώ το εισέπραξα και το φυλάω ως ένα από τα μεγάλα «Αχ» της ζωής μου
και θα το κουβαλάω ως τον τάφο…



Ένα σημερινό τυχαίο πρωινό Brev-οκάπνισμα



ξεκίνησε κάνοντας με να πιστεύω πως η γκόμενα είναι ψόφια, φλατ δηλαδή
σανός και χόρτο, χόρτο και σανός, όπως το δει κανείς, και κάτι ξεθυμασμένοι καφέδες
θυμίζοντας τα συνήθως πιο ασώματα ταξικά του ξαδέρφια JLP

κι ύστερα ξαφνικά, εκεί που άρχισα να ασχολούμαι με κάτι άλλο, η πλέμπα έγινε μπέμπα
ξύπνησε κι άρχισε μονομιάς να βγάζει μια σμουθιάρικη σκόνη κακάο που γρήγορα έγινε σοκολάτα γάλακτος
με ωραίο κέδρο, μοσχοκάρυδο, ξυλαράκι, κίτρο και κάτι σιροπιαστές γλύκες, μπερεκέτι σου λέω!

τα ‘χε τα θεματάκια του στο κατασκευαστικό, αλλά ποιος νοιάζεται, η Αφροδίτη φορούσε το γουναρικό από μέσα…



Γιατί δεν κάπνισα Toscano για τις ανάγκες του Pleb Sessions

αφενός γιατί δεν έχω αυτή τη στιγμή στο σπίτι, και επιπροσθέτως υπάρχει κι ένα κάποιο κώλυμα να βγω έξω
κι αφετέρου, γιατί «απλά δεν χρειάζεται», τα ‘παμε και τα ξανάπαμε περί «σταθερότητας» Βούδα της Τόσκας
σίγουρα πάντως από αρχές καλοκαιριού και μετά φουμάρισα κάμποσες πεντάδες
οπότε «το ‘χω» φρέσκο και ανάγλυφο στο μυαλό μου το cult σπαρματσέτο της Τοσκάνης



Βαθμολογία

«ποιο ένιωσα περισσότερο..??»

καθαρά φιλοσοφικό το ερώτημα, θέλει στοχασμό και περισυλλογή
άσε που για να ‘μαι ξήγας, θα πω πως είναι λίγο «χυδαίο» να κάνεις αφισιοναδικές συγκρίσεις ανάμεσα σε δυο cult διαμάντια
αν καθόμουν να κάψω δύο «τυχαία», ένα και ένα εντεύθεν, θα κάπνιζα και θα σου έλεγα γι’ αυτά
στο «γενικό» κωλύομαι κομμάτι..

επιγραμματικά, στην περίπτωση των Toscano σίγουρα ξέρω τι θέλω, κι ακόμα πιο σίγουρα τι θα «βρω»
στην περίπτωση των Quintero y Hermano Brevas, όλα είναι λίγο στο «ποιητική αδεία»

πρέπει να τύχει για να πετύχει, κι αν συμβεί αυτό, τότε το performance ανεβαίνει επίπεδο πηδώντας δυο-δυο τα σκαλιά
αν δεν συνωμοτήσει το σύμπαν όμως και ισχύσει το ordinary
τότε είναι ολίγον τι βασανιστήριο το ματσάκι να κάτσεις να το δεις ολόκληρο

νομίζω πως στο Bras De Fer πάντως κερδίζει ο ιταλός, είναι και πιο ερωτύλος…

[Petran]

εξαιρετική ιδέα Επιστήμων!!!

θα το κάψουμε Κυρ Στέφανε...

[Junior]

νταξ δλδ τι να λεμε τωρα....
τι συγκριση να γινει αναμεσα σε αυτες τις 2 πουρακλες

το jlp ειναι απο αυτα που δεν τιμω. εχω καπνισει ενα ή δυο απο 1 5αδα που ειχα αγορασει καποτε για κατι τρακατζηδες v4m απο το χωριο

για το τοσκανο τι να λεμε δλδ. φυσικα και δεν θα δοκιμασω καν για τις αναγκες του θρεντ
( φοβαμαι λιγο ειναι η αληθεια να το ξαναβαλω στο στομα μου)
εχω 3 απο μια 5αδα που αγορασα για δοκιμη και κανεις δεν θελει να του τα χαρισω

ειναι ολοι καπως αρχηγοι και θελουν χρυσα δαχτυλιδια μαλλον ( και εγω μεσα)



θα σας πω μια στορυ απο τα μπρεβας
ειχα το λοιπον ενα τρακαδορο στην κατασκηνωση που καπνιζε κατι μικρα τοσκανελο, μοντεκριστο κλαμπς, μουντς κτλ κτλ
ενα απογευμα λοιπον παμε για ψαρεμα και του δινω ενα μπρεβα
το αναβει, ειχε και καφε μαζι του τραβαγε τζουρες, επινε καφεδακι, βγαζαμε και κανα ψαρακι
του αρεσε το πουρο...
δεν ειναι σαν αυτα που καπνιζω εγω μου λεει... αλλη κλαση, αλλη πΧοιοτητα
ναι ναι ελεγα εγω οπως ρουφαγα την φολα

ολα καλα και ολα ωραια τελειωνουμε το ψαρεμα μας βραδυ πλεον
παμε εξω, χαιρετιομαστε και παμε για υπνο
την αλλη μερα το πρωι τον βλεπω με καφεδακι στο ενα χερι και πουρο στο αλλο
ελα ρε καλημερα κτλ κτλ
τι καις? ρωταω
ααα την πουρακλα που μου εδωσες εχθες . δεν το καπνισα ολο και κρατησα το μισο για σημερα

για το απογευμα ειχε κρατησει το τελευταιο 1/4 για τον απογευματινο καφε του ...
μετα αρχισα να του πηγαινω πετιτ καζαντορες ...

[Τάκης]

θα δεχθώ γ ο υ ό ρ ν ι μόνο από τον Α ρ χ η γ ό για το off topic
εναλλακτικά, προτίθεμαι να καπνίσω back to back toscano vs jlp

[Junior]

Προφανώς και χαιρετίζω την κατάθεση ψυχής του Τάκη ο οποίος μεθυσμένος στα μαύρα φεγγάρια του έρωτα του με την κομμώτρια Κική μπήκε μέσα στο pleb και μπέρδεψε τα JLP Brevas με τα Quintero Brevas. Να σημειωθεί ότι αυτό αν και τεχνικά καθιστά το tasting off topic, ουσιαστικά δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο on, καθώς το να μπαίνετε εδώ μεθυσμένοι και να γράφετε τον πόνο σας είναι ένα από τα ζητούμενα (και γενικά συμπεριφορά που επικροτούμε). Το θρεντ δεν βλέπει με καλό μάτι τα στεγανά και εστιάζει στο νιώσημο. Αναμένουμε φυσικά και το back to back double penetration του φυσικά αν και αυτός το επιθυμεί.

Μιας και πιάσαμε τον τιμημένο κλάδο της κόμμωσης, χεραιτίζω όσους νιώθουν με την εξαιρετικά υψηλής αισθητικής, ερωτική και αισθαντική ανάγνωση ερωτικών επιστολών από τον Σούλη Κομμωτή.