Πάμε για πρώτη δοκιμή του Εγγλέζου ταχυδρόμου...
Ξανά μέτρησα, ειναι σιγουρα 42, ειναι σιγουρα 127mm. Τι να πω, ειναι τρελοί οι Κουβανοί.
Κόβω, και το τραβηγμα ειναι χαλαρό, θα θέλει χαλαρά. Στο κρυο εχει κατι στυφό μαζί με με πιπεράκια και ψιλό γωνιές.
Στις πρώτες τζουρες, όντως ειναι ξύλινο και στυφό, σαν να ψάχνεται. Παλεύει να ισορροπήσει μεταξύ κέδρου, καφε και μιας νότας γκρέιπφρουτ.
Βάζω για παρέα αλλη μια ταχυδρομική χορηγία, single grain Port Dundas 12 50%, το οποίο γεμίζει τα ρουθούνια μου με passion frouit, μπανάνα, ανανά και αλλα εξωτικά. Τι να μας πουν ολοι οι άλλοι, αν αυτά βάζουν στα blends τους οι Σκωτσέζοι.
Νικόλα μου δε υπέρ ευχαριστω. Happy Whisky Day σε όλους.
Εντωμεταξύ το πουρακι εχει κατασταλάξει. Καφές, καμένη καραμελα, χωμα ζουμερό, ελαφριά πιπερια, αλλα με σώμα ελαφρύ.
Το τραβηγμα ισιώνει λιγο,μαζεύεται.
Σιγουρα πιο γλυκό το δεύτερο τρίτο, εχει καραμελα, βουτηρο και πάλι γη. Ματζουνια και μπαχαρια λάμπουν δια της απουσίας τους, τα στιφα έφυγαν, πιο ξεκάθαρο προφίλ τωρα.
Όσο δεν το γούσταρα στην αρχη, τόσο το γουστάρω τωρα. Νταλκαδιαρικο πουρο, βαρυ και ασήκωτο, παει πια στο τελευταίο του κομμάτι και συνεχίζει στο ίδιο μοτιβο. Γη, καφές, και αγριάδες. Σταματάω οταν καίγονται τα χείλια μου.
Νωρίς για συμπεράσματα, λες να ανάψω και το δεύτερο στο καπάκι???