Illusione Ultra Op. No.9 Toro

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8893
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Illusione Ultra Op. No.9 Toro

Δημοσίευση από Τάκης »

Εικόνα

Toro 5 ½ x 56
Wrapper-Binder-Filler: Nicaragua

η σειρά αυτή των illusione παρουσιάστηκε στην IPCPR του 2011
και κυκλοφορεί σε 4 + 1 LE vitolas:

Op. No. 1 - double corona 6 3/4 x 56
Op. No. 4 - robusto 4 3/4 x 48
Op. No. 9 - toro 5 1/2 x 56
Op. No. 7 - (Parejo) gordo 6 ½ x 58
MK ULTRA - Limited Edition corona 5 1/8 x 42

αν και το pre είναι γεμάτο ευγενικά αρώματα από μυρωδάτους καφέδες και γη
με το άναμμα πλακώνουνε οι βεελζεβούληδες με πιπέρια, μπαχάρια, γη και ξύλα
παρ’ όλα αυτά όμως, οι πρώτες ρουφηξιές έχουν και μια γλυκύτητα σοκολάτας

στη συνέχεια, σερβίρει καφέδες με κάπως …αλμυρά χαρακτηριστικά
ενώ παρόντα είναι και κάποια βοτανικά στοιχεία σαν τσάι και θρούμπι
αλλά γρήγορα, κάπου στην ίντσα, το πούρο φαίνεται να βρίσκει τη γευστική του ισορροπία

Εικόνα

τώρα παίζουν δέρματα και κέδρος, και μια πιο «ορθόδοξη» σοκολάτα γάλακτος
και γενικά ξεχωρίζει μια γλυκύτητα που σιγά-σιγά καραμελώνει
κι εκεί που το λέω, σκάει μύτη και μια ωραία αντιστικτική ξινή νότα
από κεράσι ή βύσσινο, σήμα κατατεθέν των illusione

το πούρο έχει σάρκα, έχει και πνεύμα, και προς τη μέση ανοίγει κι άλλο
με μυρωδάτο εσπρέσο πάνω σ’ ένα χαλί από γλυκόριζα και μελάσα
και μια πρέζα από μαύρο πιπέρι να καρυκεύει αυτή τη ρουστίκ γλυκύτητα

μετά τη μέση, κι ενώ το strength ανεβάζει στροφές
υπάρχουν γήινες dry πινελιές μαζί με κάτι πικρό, σαν να μασάς κόκκους καφέ
ενώ τα πιπέρια έχουν πια τον πρώτο λόγο

και κάπου εκεί η ισορροπία ακροβατεί ξανά, ώσπου χάνεται τελείως
με το πούρο να γίνεται μια «τυπική» νικαράγουα, κάτι όχι απαραίτητα «κακό»
αλλά όταν η γλυκύτητα γίνεται γλυκεράδα
και οι λεπτές αποχρώσεις καπελώνονται τελείως από μια τραχιά αίσθηση αχταρμά
δε μένει και τίποτα να θυμίζει τις ευγενικές "υποσχέσεις" του πρώτου μισού...

«ανισόρροπο» τελικά πούρο
κάτι πήγε να πει ο ποιητής, αλλά κάπου την έχασε την έμπνευση, μαζί και τη ρίμα
σε αφήνει με την αίσθηση του ανικανοποίητου και του «ναι μεν, αλλά»
αλλά εντάξει κ. Giolito, δεν μπορεί να είναι και κάθε μέρα τ’ Άι-Γιαννιού…

Εικόνα
papa was a rolling stone...
Απάντηση

Επιστροφή στο “Illusione”