Aging Room F55 Quattro Concerto

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Τάκης
Moderator
Δημοσιεύσεις: 8897
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 03, 2018 10:43 am

Aging Room F55 Quattro Concerto

Δημοσίευση από Τάκης »

Εικόνα

Toro 7 x 50

Wrapper: Indonesia (Sumatra)
Binder: Dominican
Filler: Dominican

υπάρχει πολύ μαρκετίστικη περιρρέουσα φιλολογία
σχετικά με όνομα, μπλεντάρισμα, wrapper, κλπ ιστορίες γι αγρίους
το 55 λέει, αντιστοιχεί στην 55η μέρα του χρόνου, δηλαδή την 24η Φεβρουαρίου
ημέρα που «φτιάχτηκε» το blend της σειράς
με πατεράδες Rafael Nodal (τ. Oliveros) και Jochi Blanco
ενώ το «concerto», προκύπτει από την ενασχόληση του Nodal με τη μουσική
γι αυτό και όλα τα πούρα της σειράς, έχουν ονόματα σχετικά με μουσικούς όρους

λένε και μια ιστορία για το wrapper από την Ινδονησία
πως είναι vintage εσοδείας 2003 από τις αποθήκες ενός γερμανού καπνέμπορα
που βάρεσε φαλιμέντο και τους πούλησε όλο το στοκ
το οποίο προόριζε για machine made πούρα (!)

η κεντρική ιδέα της σειράς, υποτίθεται πως βασίζεται σε boutique φιλοσοφία
με πολύ μικρή παραγωγή και αυστηρούς κανόνες ποιότητας
που με βάση τα απoθέματα από το wrapper του γερμανού
είχε προγραμματιστεί για συνολικά 400.000 πούρα, (και για τα 5 format της σειράς)
μετά την «επιτυχία» στο φετινό top 10 του CA όμως, το πλάνο άλλαξε
και ήδη λέει, άτομα της εταιρείας, ψάχνουν στην Ινδονησία για wrapper
και μάλιστα βρίσκονται σε «πολύ καλό σημείο» στις διαπραγματεύσεις
μάλιστα…

αλλά για να δούμε και τι ψάρια πιάνει αυτό το μανάρι
που μάλλον προσπάθησε να τετραγωνίσει (κι αυτό), το non κύκλο
τόσο «σιδερωμένο» και ορθογώνιο είναι, με 4 καθαρές γωνίες 90 μοιρών
(λέτε από κει και το «Quattro»?)

λοιπόν, μιας και αναλώθηκα στην κονσομασιόν της παρουσίασης του
λίγα, αλλά σταράτα, θα πω για το «δια ταύτα»:

πρόκειται για άλλη μία αβάσταχτη μετριότητα του είναι, καρμπάμ και αβλεπί
δίχως ούτε ένα «κλικ» σε όλη τη διάρκεια των σχεδόν 18 εκατοστών του
που να το κάνει να ξεχωρίζει από το σωρό των άλλων εκατοντάδων μετριοτήτων

άνοστο, με μια γλυκερή και κατά τα άλλα αδιευκρίνιστη & φλατ γευστική ταυτότητα
που κινείται μεταξύ στάβλου, ξερών χόρτων και πολυκαιρισμένων ζωοτροφών
τόσο τραβηγμένη στα άκρα, σε σχέση με τα εύσημα των κακομούτσουνων
που με κάνει, για ακόμα μια φορά, να απορώ και να εξίσταμαι
όχι πως δεν ξέρω τα νταραβέρια, αλλά να, τούτο δω δεν έχει τίποτα
το χειρότερο monte 2 όλων των εποχών, που βάζουν δίπλα του βλάσφημα
είναι ένα αστρικό πούρο μπροστά του

κι όχι τίποτε άλλο, αλλά είναι κρίμα ρε γμτ
προσπάθειες σαν τα melanio των oliva, κλάσεις ανώτερες από αυτή την μπουρούχα
να μένουν στην απέξω, σαν μακρινοί και φτωχοί συγγενείς
αυτό βέβαια, είναι και ένα μέτρο, διδακτικό δίχως άλλο
για να καταλάβει κανείς, την πρακτική, φιλοσοφία, αλλά και την «ηθική»
της κόμπανι-κόπανοι σιγάρ αφισιονάδος και σία

τίποτα, μηδέν εις το πηλίκον
κι αφού οι μέγιστοι μπλενταδόροι θιασώτες της τέχνης, μιλάνε με μουσικούς όρους
θα επιλέξω για επίλογο και τίτλο μια ταινία, σε σενάριο Νίκου Φώσκολου
που πάει γάντι με αυτό το masterpiece:

«κοντσέρτο για πολυβόλα», άσφαιρα κιόλας
μέχρι και η στάχτη του, σκορπάει σαν ζάχαρη άχνη...
papa was a rolling stone...
Απάντηση

Επιστροφή στο “Aging Room”